Stundin - 01.09.1940, Blaðsíða 47

STUNDIN
47
fyrir honum. Það gera þeir all-
ir undantekningarlaust. Þetta á
þó einkum við þessa andstyggi-
legu gömlu hatta, sem hann
notar þangað til börðin rifna
frá kollinum. Þú óskar með
sjálfri þér, að þú hefðir kjark
til að fela þá eða fleygja þeim,
en það gerirðu ekki. Þú reynd-
ir það ef til vill einu sinni, þeg-
ar þú varst nýgift. Þá er víst,
að slíkt gerir þú aldrei framar.
Eiginmönnum fer bezt að
vera í kjól og hvítu, en það
kostar svo mikið erfiði og ólæti
að koma þeim i hátíðafötin, að
konunni finnst það stundum
ckki ómaksins vert. Þeir ætla
sér aldrei nægan tíma til að
búa sig, þegar þið eigið von á
gestum til miðdegisverðar. Þeir
spilla fyrir þér ánægjunni af
vikublöðunum með því að lesa
upphátt beztu skrýtlurnar, en
þcir verða fokvondir ef þú tek-
ur upp á því sama.
Eiginmenn fleygja vindla og
vindlingaösku hvar sem er á
tárhrein gólfin eða í blómstur-
pottana. Þeir lienda rakvélar-
blöðunum þar, sem barnið get-
ur náð í þau. Þeir æfa sig með
golfkylfur inni í beztu stofunni
og þú átt á hættu að þeir mölvi
lampana. Þeir henda gaman að
höttunum þínum, bridge spila-
mennskunni og búreikningun-
um. Þeir hrjóta, en fást auðvit-
að ekki til að trúa því. Þeir
segja konunni að vekja sig kl.
7, en verða bálöskuvondir þeg-
ar hún gerir það. Þeir þykjast
alltaf ætla að gera við það, sem
aflaga fer í húsinu, en draga
það alltaf á langinn, þangað til
konan verður að fá smið til
þess.
Jæja, þetta verður að nægja
í svipinn. Af þessu mætti halda
að ég væri ekki sérlega hrifin
uf eiginmönnum. En það væri
mesti misskilningur. Eg dáist
að þeim. Það gerum við allar.
Ölukkans karlarnir.
Skýring — Lóðrétt.
2. Sjúk, — 5. Fiska, — 9.
Leið, — 10. Kvenheiti, — 11.
Eins, — 13. Eldsneyti, — 15.
Rælni, — 17. Virðir, — 19.
Sjúkdómur, — 22. Mannsnafn,
— 23. Vönutn, — 24. Hryllt, —
25. Lærdómur, 28. Gana, — 29.
Fæ mér, — 31. Réttur, — 33.
Ekki strax, — 34. Skáldkona,
— 35. Mót, — 36. Dökka, — 39.
Setja i gang, — 42. Efni, — 43.
Mæliáhald, 45. Síld, — 46. Lítill
snjór, — 48. Tæplega, — 50.
Titill, — 52. Eldstó, — 54.
Vopn, — 55. Skortur, — 56.
Megna, — 58. Dróg, — 60. Kjöt
— 61. Eftirsjón, — 62. Manns-
nafn, — 63. Vckja.
Skjaldbökur.
Hæna, sem verpir tvö hundr-
uð eggjum á ári, er talin góð
varphæna. En til sæ skjald-
bökutegund, er verpir tvö
hundruð eggjum í einu, eftir að
hafa grafið holu til þess að fela
þau í. Eggin eru alveg hnött-
ótt, hvít og lítið eitt stærri en
borðtenniskúlur. Sú skoðun er
ríkjandi að allar skjaldbökur
séu ætar, cn svo er þó ekki.
Skýring — Lóðrétt.
1. Brast, — 2. Spil, — 3.
Rengja, — 4. Króa, — 5. Höf-
uðborg, — 6. I rúmi, — 7. Á-
hald, — 8. Kaffibrauð, — 12.
Kjaftæði, — 14. Kveðið, — 15.
Jór ef, — 16. Andlitshluti, —
18. Þyngdareining, — 20. Presta
kall, — 21. Ekki þessa, — 26.
Ama, — 27. Fisk, 29. Sæta-
brauð, — 30. Soðið, — 32. Stilla
— 33. Neyðarmerki, — 36.
Hvílast, — 37. Mannsnafn, —
38. Þökur, — 40. Rót, — 41.
Safna, — 43. Gætnari, — 44.
Hávaði, — 47. Hvetur, — 48.
Gat, — 49. Sagnfræðingur, —
51. Argur, — 53. Brúka, — 55.
Sóa, — 57. Bæklingur, — 59.
Á húsi.
Og til allrar óhamingju er sú
æta, græna skjaldbakan, ekki
eins frjósöm og sumar aðrar.
Verpir hún venjulega ekki
meira en fimmtíu eggjum í
einu. Það er aðeins kvennskjald-
bakan sem á land gengur, og er
þá oft veidd og drepin, og lík-
legt er að brátt verði skjald-
bökusúpa munaðarfæða, sem
heyrir til fortíðinni, þar eð
brátt verði engar grænar skjald
bökur til.