Stundin - 01.09.1940, Blaðsíða 3

«
»Eg verð alltaf
ung og falleg
Samtal við Guðbjörgu
Brynjólfsdóttur, brauð-
söluhonu á Laufásvegí 4
1 huga þessarar undarlegu
konu er allt runnið út í eitt:
fortíðin, nútíðin og draumarnir
um það, sem koma skal. Rás
tímans er í meðvitund hennar
grá og hrimköld þoka, og heim-
urinn er völundarhús, sem allir
villast í. En einu hefur hún ekki
gleymt, og það er virðingin fyrir
skyldustörfunum. Þar kann hún.
að draga hreinar línur og glögg-
ar. 1 miðri frásögn um amstur
sitt og veraldarvolk er hún vís
að skjóta því inn í, án þess að
það komi málinu í sjálfu sér
nokkuð við, að það sé til lítils
að vera mikill á lofti, fínn og
uppstrokinn, ef maður sé iítill í
verkunum.
— Eg er mikil í verkunum og
heiðvirð manneskja, það er það,
sem ég er. Og ef einhver efar
það, getur hann bara komið og
séð það sjálfur. Eg geymi allar
kontóbækurnar mínar nema þær
sem bæjarfógetinn tók, og hann
skllar þeim aldrei aftur. Ó, þú
veizt hvernig það er, þegar ein-
hver spilar fallitt, þá kemur
bæjarfógetinn og lokar öllu um
leið og hann fer. Það er hans
vinna. Svo tekur hann allar
bækurnar undir höndina, lyft-
ir hattinum og skellir öllu i lás.
Svo skoðar hann bækumar, og
ef þær eru ekki í lagi, þá kemúr
Guðbjörg. kenmr auga á Ijósmyndasmiðinn, sem setið fiet-
ur um fiana á laun. Iznginn fœr að laka af fienni mynd.
hann aftur, En liann kom aldrei
aftur, þegar Hansen danski fór
á hausinn á Vesturgötunni, og á
því geta menn séð, að það hef-
ur ekkert vantað í mínar bækur.
En þær, sem hann tók ekki,