Stundin - 01.09.1940, Blaðsíða 33

STUNDIN
33
„Gakk inn, herra minn”, sagði hún. „Hér er þér óhætt”.
Hann fór inn í tjaldið og fleygði sér niður á ábreiðurnar.
Hún starði á hann.
„Drottinn minn, ég er alveg uppgefinn”, sagði hann, „og
þyrstur. Sæktu mér að drekka”.
Hún færði honum mjólk í horni. Hann drakk úr horninu í
einum teig. Hún lagði aðra ábreiðu yfir hann.
„Farðu að sofa, herra minn”, sagði hún, „hér er þér óhætt”.
Hann reis upp við olnboga. Drykkurinn hafði hresst hann.
Hann var aftur á verði, skipandi í málrómnum.
„Þeir eru að leita að mér”, sagði hann. „Segðu hverjum sem
kemur, að ég hafi ekki farið hér um”.
Hún hugsaði með sér: Þvílíkur maður! Hann er á mínu valdi,
og samt biður hann ekki, hann skipar. Þvílíkur maður.
Hún laut niður og leysti tætta og sundurrifna skóna af fótum
hans. Þá sá hún að fætur hans voru særðir og alblóðugir. Hún
sótti vatn og -hreinan dúk og tók að þvo þá. Þegar hún hafði
lokið því, var hann sofnaður. Hún klæddi hann úr fötunum og
sveipaði ábreiðunum um hann.
Jael stóð yfir Sísera sofandi og virtt hann fyrir sér. Hún
liafði haft fataskipi og farið í beztu föt sín, gagnsæjar slæður
frá Egyptalandi, sem Heber hafði gefið henni. Jahve var góð-
ur. Þarna var tækifærið, sem hún hafði þráð. Sagði ekki höf-
uðsmaðurinn, að úti væri um Israelsmenn, ef Sísera kæmist
til Haróset, að þeir mundu aftur verða ánauðugir þrælar þessa
manns. Hann skyldi komast til Haróset, og hún mundi fara
með honum. Hvað varðaði hana um þjóð sína? Hún unni þess-
um manni. Og hún yrði drottning. Þrælunum mundi hún ráða
og frjálsir menn lúta boði hennar. Engar tjaldbúðir framar
eða strjál atlot Hebers — drottning. Jahve var góður.
Sisera svaf enn. Það hlaut að vera liðið að hádegi. En hafði
hann ekki gengið þrjátíu mílur yfir fjöll og firnindi á einum
degi og orðið auk þess að vera stöðugt á varðbergi fyrir leit-
arflokkum Israelsmanna. Hann mundi vakna afþreyttur, og þau
mundu fara saman til Haróset.
Hún gekk út í tjalddyrnar. Annar flokkur Israelsmanna var
að koma niður hlíðina. Hún flýtti sér að ná í sjal og gekk svo
út fyrir tjaldið.
Höfuðsmaðurinn kallaði til hennar: „Hefurðu séð nokkra
flóttamenn ?”
„Ekki einn einasta”, svaraði hún. „Þeir munu ekki rata um
fenin, svo að það er ósennilegt að þeir fari hér um”.
„Guð hjálpi okkur, ef við finnum ekki Sísera”, sagði hann.
„Eg get varla vænst þess að Jahve hjálpi okkur tvisvar. De-
bóra leikur við hvern sinn fingur. Hún hefur ort dásamleg sig-
urljóð. Það er makalaus kvenmaður, þessi Debóra, — en reynd-
ar vorum það nú við, sem háðum orustuna. Jæja, sigurljóðin
eru nógu góð samt. Þau Barak eru á leiðinni til Kedes. Eg
býst við að þeir verji borgina, ef Sísera hefur komizt undan.
Þau fara þessa leið, því ég veit, að hún ætlar að finna Heber,
mann þinn”.
Þeir riðu brott.
Jael hugsaði: Þessar skynlausu skepnur, þeir skulu
aldrei —. Hún sá tvær konur úr tjaldbúðunum horfa á sig for-
Bretar kaupa tundurspilla.
Frh. af bls. 32.
Bermuda-eyjar eru 360 smá-
eyjar, (20 eru byggðar), er
liggja um 600 mílur austur af
ströndum Norður-Karolina. Þar
er mikið skipalægi og höfn fyr-
ir allt að 22000 tonna skip. Síð-
an árið 1934 hefur Bermuda
verið aðal-bækistöð brezka flot-
ans í Norður-Atlantshafi.
Bahama eyjar liggja frá
ströndunum í Florida í stefnu á
Haiti. Á eyjunni Windward og
Leeward eru hinar fyrrnefndu
hafnarborgir St. Lucia og
Antiqua. Þar fyrir sunnan er
eyjan Himidad og syðst er
brezka Guiana.
Með öllum þessum nýju her-
skipa og flughöfnum hafa
Bandaríkin fengið mikla og
sterka varnarlínu við Norður-
Atlantshaf.
Bandaríkjamenn telja, að
þeir og Bretar, eða jafnvel þeir
einir gerðu bezt í því að leggja
einnig undir sig frönsku eyj-
arnar: Marlinque í Caribbean-
flóanum og St. Pierre og Miqu-
elon við Newfoundland, og gera
einhver kaup um Falklandeyj-
arnar, en það er eyjaklasi í
Suður-Atlantshafi nálægt
ströndum Argentínu.
Japanír kveðja
hínversbar konur
tíl herþjónustu
í Kína
Konur í Norður-Kína, þar
sem Japanir hafa nú yfirráðin,
eiga ekki sjö dagana sæla. Til
þess að Japanir geti haldið
landinu verða þeir að hafa
strangar gætur á járnbrautar-
kerfum landsins, en mega ekki
eyða vinnukrafti sinna manna
í þesskonar störf. Þeir hafa því
fyrirskipað kínversku kvenfólki