Stundin - 01.10.1940, Blaðsíða 3

„Síðasti konungur Suðurnesja ...
„Ég het aldrei sagt neinum að gera neitt“.
Samtal við Einar í Garð-
húsum.
Einar Einarsson í Garðfhísum situr við skrifborð sitt og
atfiugar relkninga útgerðarinnar, ánœgður með árangurinn.
Ef framandi mann ber að
garði í Grindavík, og spyrji
hann um Einar í Garöhús -
um, þá vita allir viö hvern
hann á. Allir þekkja hann,
og komumanni er annað-
hvort bent niður að rauðu
húsaþyrpingunni við sjóinn
og sagt: að hann sé í verzl-
uninni, eða vestur á haust-
sölnuö túnin, á stóra, hvíta
húsið, — Garðhús. Og þaö
er ekki nema ofur eðlilegt,
að allir þekki hann, því
hann <jr feitasti maðurinn
í þorpinu, og hann á allt,
eða hérumbil allt þorpiö
einn og sjálfur, ræður
um flest mál þess og nær-
sveitanna og geldur röskan
helming alls sveitarútsvars,
er Grindavíkurhreppurlegg-
ur á þegna sína. En auk
þess, sem Einar í Garðhús-
um er sílspikaðastur .allra
Grindvíkinga, er hann einn-
ig síbrosandi og glaðlynd-
astur þeirra allra. Er hon-
um það í sjálfu sér sízt þakk
ahdi, þar sem hann á mesi
af jörðinni, flest húsin,
flesta bátana, lengstu fjör-
hna, og þetta sígnauöandi
brim á skerjunum er einnig
hans eign, því hann á hafið,
og úr Grindavík er opið haf
beina leiö til suðurpólsins.
Það er að vísu töluveröur
spölur, en það er tálmalaust
af föstu landi, og það brosir
margur af minnu en að eiga
jörðina, hafið, húsin og
himininn yfir húsunum, og
skip út á hafinu og skip í
naustinu, ásauöi í haga, kýr
í fjósi og allar hlöður fullar
af vistum. En hvers virði