Stundin - 01.10.1940, Blaðsíða 10

Stundin - 01.10.1940, Blaðsíða 10
Einmitt núna? Þegar ég hafö'i ætlað mér að eiga sæla stund með sjálfum mér. í einveru minni. — Hvaöa ríkisútvarp þurfti nú endilega aö taka upp aftur þennan dagskrárlið? Og útvarpa þriggja ára göml- um fréttum! — í dag eru rétt þrjú ár, síð- an konan mín fór frá mér. Ástæðurnar vissi enginn nema við tvö ein. Og ef til vill guð sjálfur. Ef hann hefur þá taliö það nokkrar ástæður. — Þegar kona éi bezta aldri hættir að vera eiginkona mannsins síns, og beinir allri hneigð sinni og huga að sjálfri sér, vel- líðan sinni eöa vanlíðan, þá er eigi framar rúm fyrir manninn í huga hennar né hans þörf í hjarta hennar. Eiginkona lokar samtímis faömi sínum og hjarta fyrir eiginmanni sinum. — Og miskunnarlausari mann- eskju getur eigi á guðs- grænni jörð en fyrrverandi eiginkonu, sem hætt er aö unna manni sínum. Því að: samlíf tveggja sálna er sæla eöa náttsvart !böl. Þau tvö saman skipta skugga og sól og skapa sér gleði og kvöl. Og þó var konan mín eina konan, sem ég hef unn- að, og bezta konan, sem ég hef kynnst. — Og þannig vil ég minnast hennar ævi- langt. — Manstu, manstu? — Já, já. — Víst man ég. Allt. — Allt of margt! Og allt of vel! — En ég vil ekki muna! — í kvöld vil ég hafa frið. Og njóta hans. Þess friðar, sem ég hef þráð og leitað ævilangt, en mest þó þessi þrjú endalausu ár, með ó- teljandi daga og eilífar næt- ur. Þess friöar, sem ég hef nú tínt saman víða vegu og safnaö að mér hérna í kof- anum mínum. Hlaðið mér úr honum skjaldborg — eins og Vöggur litli úr leggj um og hnútum — til hlífð- ar gegn öllu illu — og þó helzt gegn sjálfum mér, hugsunum mínum og end- urminningum. En í kvöld hafa þær rofið skjaldborg- ina. Sér grefur gröf.... Heinrich Starmer, sem sendur var gagngert til Tokio ti’. að semja fyrir hönd Þýzkal ands um þríveldasáttmálann fræga. tekur í hönd japanska utanríkismálaráðherranum, Matsuoka, eftir að búið er að undirrita sáttmálann, Eins og kunnugt er orðið, hafði bandalag Japans og möndulveldanna önnur áhrif í Bandaríkjunum en ætlast var til. f stað þess að láta athafnir Japana og Þjóðverja afskiptalausar, tóku Bandaríkjamenn að vígbúast af kappi og juku samtímis her- gagnasölu til Bretlands og Kína.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Stundin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stundin
https://timarit.is/publication/737

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.