Stundin - 01.10.1940, Blaðsíða 14

STUNDIN
«4
mig. Loka mig inni í sjálf-
um mér (á VestfjörSum
sogja menn: að vaða 1 sjálf-
um sér) — og setja vörð
við hliðið og við dyrnar á
Bergi.
Á Bergi. Já, ég hef kall-
að býlið Berg. Það var nafn-
luust áður. Kofinn er nefni-
l('ga byggður á bjargi. Og
bann er borg á bjargi
tcaust. Er það ekki fallega
sagt? Bæjarstjórnin hérna
byggir svo sem ekki á sandi.
-- Eg gæti því dregið nafn
af býlinu og kallað mig
Bergan. — Bergan. —
Fínt nafn! Bjarni Sveins-
son Bergan. Eða aðeins
Bjarni Bergan. Að hugsa
sér! B. B. — “Stóri B. B.”
eða “litli b. b.”, eins og sagt
var um Björnstjerne Björn-
son og son hans! —
Bjöm Bergan rithöfund-
ur. Fínt! Ámóta fínt og
Kiljan, Kamban, Melan,
Hjörvar. — Skák! Og ram-
íslenzkt aö uppruna.
Nei annars. Eg held, að
ég láti mér nægja Bjarni
Sveinsson. Það nafn hefur
fylgt mér, síðan ég var
smali í Austfjaröaþokunm.
Bjarni Sveinsson, konulaus
einsetumaöur og allslaus.
Bergan er of fínt handa
honum. Og kofinn minn
heitir Berg.-----
En ef ég keypti kofann,
þá yrði ég jaröeigandi, óð-
alsbóndi, herramaður. En
hvernig færi svo með herra-
garöinn að mér látnum?
Lögbirtingur: Dánarbú
Bjarna Sveinssonar herra-
manns. — Nánustu lög-
mætir erfingjar gefi sig
fram innan----------
Og þeir koma í hrönnum
og hópum, þótt mér sé eigi
kunnúgt um neinn þeirra
Og þeir deila og rífast um
arfinn og ætterniö, og bless-
aður kofinn minn fyllist af
erjum og ófriði, svo aö ég
fæ ekki frið í gröfinni, þótt
ég tæki þangað með mér
allan þann frið, sem ég
hafði safnað saman í kof-
anum mínurn á mörgum ei-
lífum árum.
Nei. Eg kaupi ekki kof-
ann fyrst um sinn.
Einar í Garðhúsum.
Framhald af bls. 8.
það var þegar Grindvíking-
ar börðust viö Tyrki. Munn-
mælin herma, að þistlingur-
inn vaxi upp af blóöi Hund-
Tyrkjans og hinna kristnu
Grindvíkinga, er létu hér
lífiö eftir drengilega vörn.
En þetta er bara gömul
saga.
S. B.
Eg þakka yður öllum....
Vuillemin hershöfðingi, fyrrum yfirmaður franska flughers
ins, kveður flugmenn þá, sem börðust undir stjóm hans í
orustunni um Frakkland.