Árdís - 01.01.1935, Qupperneq 9

7
ef þær skemtanir sem vér bjóðum eru þannig að jþær geti eitrað
út frá sér, værum vér með því að leggja snörur fyrir ungdóminn,
væri betur lieima setið.
Út um landsbygðir og í smábæjum munu skemtisamkomur af
ýmsu tagi vera aðal tekjugreinin. Vakandi ættum vér aö vera
fyrir því að þær væru þannig að áhrif þeirra yrðu >til góðs.
Skemtiskrá þeirra ætti að vera vönduð, hver bygð eða bær á
meðal fólks vors á ýmsa hæfileika, er aldrei hafa notið sín, oft
er leitað langt yfir skamt þegar til þess kemur að skemta á sam-
komum, heppilegasta aðferðin mun ‘þó vera sú, að leggja rækt við
og hagnýta þá hæfileika sem finnast heima fyrir og hvetja sem
flest af voru ágæta unga fólki þannig til starfs.
Eg vildi ekki skilja við þessa hlið rnáls míns án þess að
þakka konum fyrir hve mikið þær eru fúsar til að leggja á sig til
þess að innvinna félagi sínu litla peninga upphæð. Stundúm hefir
mér ógnað live hart konurnar hafa unnið þó ágóðinn hafi ekki
orðiö mikill peningalega. Oft hefir mér dottið í hug hvert vér
mundum ekki græða á að ræða sameiginlega um aðferðir þær er
hin ýmsu félög vor nota og lært þannig ef til vill, og fundið
nýjar, heppilegri aðferðir. Öllum er það kunnugt t. d. þegar sala
er hiöfð á heimatilbúnum mat, og konurnar standa sveittar og
þreyttar við að matreiða hitt og annað er þær gefa á söluna og
kaupa svo sjálfar annað hvert það sem þær sjálfar gáfu eða það
sem einhver önnur gaf. Minna af kröftum færi til ónýtis ef í
staðinn gæfum vér einhverja peninga upphæð í sjóðinn, en þá
auðvitað liefðum ekki ánægjúna sem felst í því að vinna saman
við þetta. — Sízt vildi eg með þessu kasta skugga á nokkrar
réttmætar tilraunir til þess að ná saman peningum sem öllum er
svo varið til góðs heldur aðeins að vekja oss til umhugsunar um
livert á þessu sviöi, sem öðrum, sé ekki hægt að vonast eftir
framförum.
V. Að efla mentun og þekking kvenna, er síðasti liður itil-
gangs félaga vorra, og hafa aðeins sum hinna eldri félaga þessa
lagagrein.
Flest kvenfélög liafa fundi einu sinni eða tvisvar í mánuði.
í mörgum tilfeilum veit eg að konur hlakka til fundanna; út um
landsbygðina er þetta ef til vill eina hvíldin og upplyfting er
þreytta móðurin hefir frá hin’u endalausa erfiði sem landibúnað-
inum er samfara. Rækt ættum vér að leggja við það aö hafa
fundina uppbyggilega og skemtilega. Guðræknis-stund í byrjun
fundar, starfi fundarins svo komið frá á stuttum tíma, þar á
eftir uppbyggilegt prógram undir umsjón sérstakrar nefndar.
Erindi þannig löguð að eölilegt væri að hafa úmræður um
efni þeirra á eftir, upplestur, söngur o. fl. Allir meðlimir félaga
vorra erú hæfir til að leggja sinn skerf til þannig lagaðra skemt-
ana. Heppilegt fyndist mér að þetta bandalag semdi prógram
fyrir skemtiskrá funda yfir árið sem félögin notuðu svo eftir vild.