Morgunblaðið - 09.01.2009, Side 32

32 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. JANÚAR 2009
✝ Birkir Árnasonfæddist í Keflavík
15. maí 1957. Hann
varð bráðkvaddur á
heimili sínu 2. janúar
síðastliðinn. Foreldrar
hans eru hjónin Árni
Guðgeirsson húsa-
smiður í Keflavík, f.
27. janúar 1923, og
Olga Guðmundsdóttir,
f. 17. desember 1924.
Systkini Birkis eru 1)
Erna, f. 1949, maki
Þorsteinn Geirharðs-
son, f. 1948. 2) Guðgeir Smári, f. 1953,
maki Rebekka Jóna Ragnarsdóttir, f.
1952, og 3) Þröstur, f. 1960, sambýlis-
kona Victoria Solodovnychenko, f.
1967.
Birkir kvæntist 24. apríl 1997 Hall-
dóru Ásgeirsdóttur forverði, f. 1.
febrúar 1956. Hún er dóttir Ásgeirs
H. Karlssonar verkfræðings, f. 13.
janúar 1927, d. 2. apríl 1980, og Ingi-
bjargar Johannesen dönskukennara
og löggilts skjalaþýðanda, f. 4. októ-
ber 1930. Börn Birkis og Halldóru eru
Ásgeir háskólanemi, f. 13. nóvember
1985, unnusta Sigrún Bjarnadóttir
háskólanemi, f. 30. september 1985,
og María Björk há-
skólanemi, f. 4. ágúst
1987. Birkir ólst upp í
Keflavík og lauk þar
gagnfræðanámi en
fluttist eftir það til
Reykjavíkur þar sem
hann varð stúdent frá
Menntaskólanum við
Hamrahlíð, nátt-
úrufræðideild, árið
1976. Hann stundaði
nám í lyfjafræði við
Háskóla Íslands 1977-
1979 og við Danmarks
Farmaceutiske Højskole 1979-1983.
Þaðan útskrifaðist hann sem cand.
pharm. í janúar 1983. Birkir stundaði
verknám hjá Stefáni Thorarensen hf.
og í Laugavegs Apóteki 1983 og
starfaði sem lyfjafræðingur hjá Stef-
áni Thorarensen hf. (síðar Tóró hf.)
frá apríl 1983 til mars 1990. Birkir
var einn af stofnendum Omega
Farma ehf. árið 1990 og starfaði við
lyfjaiðnað það sem eftir lifði ævinnar.
Birkir sat í stjórn Sambands ís-
lenskra lyfjafræðinga 1986-1988.
Útför Birkis fer fram frá Keflavík-
urkirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Þó svo að ár okkar saman hafi verið
alltof fá, eiga minningar mínar um þig
og áhrif þín á mig eftir að endast mér
út allt mitt líf. Ég man eftir ferðalög-
unum, samræðum okkar, vísunum
sem þú breyttir textanum í, leikjun-
um og stráknum sem þú hélst að væri
api. Ég mun einnig muna eftir húm-
ornum þínum enda speglast hann í
mínum eigin og vilja þínum til að gera
allt sem þú gast gert fyrir fjölskyldu
þína og vini. Þú hjálpaðir manni svo
oft gegnum ýmsa hluti, án þess að
eigna þér heiðurinn af því og nenntir
alltaf að hlusta á mig röfla um allt, án
þess að tala sjálfur illa um neinn held-
ur bara brostir á réttu tímunum.
Núna get ég bara vonað að þú hafir
vaknað á einhverjum bjartari stað og
að ég muni hitta þig á ný einn daginn.
Ég vona að þú vakir yfir okkur og
verndar og fylgist með mér vaxa og
þroskast, svo að þú getir verið ennþá
stoltari af mér með tímanum. Þú átt
svo stóran hlut af því sem ég er í dag
og af því sem ég mun afreka í framtíð-
inni. Takk fyrir að segja mér frá til-
finningum þínum og þar með stað-
festa fyrir mér að sá farvegur sem ég
hef ákveðið að velja mér í lífinu sé
réttur. Ég mun stolt segja öðrum að
pabbi minn hafi verið yndislegasti
maður sem ég hef kynnst, að þú hafir
verið svo hógvær og góður, gáfaður,
umburðarlyndur og ósjálfselskur og
að ég hafi vonandi verið svo heppin að
erfa eitthvað af þessum frábæru per-
sónueiginleikum frá þér, enda fannst
mér við alltaf vera svo lík og ég sá mig
sjálfa svo oft í þér. Hvíldu í friði, elsku
pabbi minn. Mundu ávallt að ég elska
þig og að þú munir alltaf lifa í hjarta
mínu.
María Björk.
Við að sjá mynd gamals og góðs fé-
laga innan um andlátstilkynningarn-
ar fóru af stað hugrenningar um þann
tíma sem við vorum samferða. Bekkj-
arfélagar allan grunnskólann og út-
skrifuðumst á sama tíma úr MH.
Minningar um svona langvarandi vin-
áttu eru fyrir löngu orðnar hluti af
sjálfsmynd samferðamanna Bigga frá
þessum tíma. Á þann hátt munu já-
kvæðu straumarnir sem frá honum
stöfuðu halda áfram að leika um okk-
ur. Dauðinn bindur því ekki enda á til-
veru hans og áhrif munu lifa í ein-
hverju hlutfalli við þau tengsl sem
náðu að myndast.
Minningar frá þessu lífsskeiði eru
margar og ánægjulegar. Goldfinger
var t.d. fyrsta alvöru bíómyndin sem
við fórum saman á. Hún var bönnuð
þeim aldurshópi sem við tilheyrðum
en Biggi lét slíka smámuni ekki þvæl-
ast fyrir sér, myndina varð hann að
sjá. Borðtennisáhuginn vaknaði
nokkru seinna og smíðuðum við gutt-
arnir fullvaxið borðtennisborð úr
grasplötu með viðbótum til allra hliða.
Við viðkvæma smíðina kom handlagni
Bigga sér vel enda af slíku fólki kom-
inn. Æfingar hófust strax í bílskúrn-
um hjá pabba mínum innan um alls
kyns drasl sem kúlan var sífellt að
týnast í. Ævintýrið leiddi m.a. til þátt-
töku á Íslandsmeistaramóti enda
vantaði ekkert upp á keppnisskapið
hjá Bigga. Forsjálni hans birtist m.a. í
því að sækja tímanlega um sumar-
starf, vera á undan hinum til að kom-
ast frekar að. Um hávetur mættum
við ungir hjá ÍAV á Vellinum til að
sækja um byggingarvinnu og vorum
góðlátlega beðnir að koma aftur eftir
nokkra mánuði, en vinnuna fengum
við. Eftir að bílprófið féll okkur í
skaut víkkaði sviðið og ævintýraferðir
í sumarbirtunni styrktu tengslin enn
frekar.
Félagar í félagahópnum höfðu mót-
andi áhrif hver á annan og Bigginn í
okkur mun áfram láta gott af sér leiða
því hann var góður félagi. Í gegnum
jólakortið birtist fjölskyldan sem
hann stofnaði til og vil ég votta henni
samúð mína á þessum erfiðu tímum.
Vonandi er henni, foreldrum hans og
fjölskyldu þeirra stoð að vita af því
góða sem ég og gamli félagahópurinn
upplifði með Bigga.
Axel Gísli Sigurbjörnsson.
Með Birki Árnasyni lyfjafræðingi
er genginn góður drengur.
Við Birkir kynntumst fyrst 1994
þegar ég, nýútskrifaður lyfjafræðing-
ur, hóf störf hjá litlu lyfjafyrirtæki í
Kópavogi. Það var eins og að ganga til
liðs við nýja fjölskyldu. Starfsmenn
Omega Farma voru sjö á þessum
tíma og Birkir var framleiðslustjóri.
Það má segja að hann hafi tekið við í
menntun minni þar sem Háskólanum
sleppti. Það er margt í framleiðslu og
þróun lyfja sem akademían getur
ekki kennt en löng reynsla skilar.
Birkir var okkur ungu lyfjafræðing-
unum lærifaðir.
Við unnum saman hjá Omega
Farma í rúm fjögur ár og á þeim tíma
óx fyrirtækið verulega.
Birkir bar ekki tilfinningar sínar á
torg og ekki var æsingi fyrir að fara
hjá honum. Hann tók flestu sem upp
kom með jafnaðargeði. Vandamálin
voru til að sigrast á þeim og æsingur
bætti þar engu við.
Við Birkir ferðuðumst töluvert
saman vegna vinnunnar. Hann var
skemmtilegur ferðafélagi og við fór-
um margar góðar ferðir saman til
Hollands og Sviss. Einu sinni reyndi
hollenskur leigubílstjóri að svíkja af
okkur pening með því að aka á stórhá-
tíðartaxta og rukka okkur tvöfalt að
auki. Þetta var einum of mikið fyrir
Birki og maðurinn sem sjaldan skipti
skapi ætlaði svo sannarlega að kenna
þessum leigubílstjóra mannasiði.
Þegar við tókum upp símann til að
kalla til hollensku lögregluna, þá
lækkaði gjaldið.
Markaðsrannsóknir voru óþarfar –
tækifærin voru út um allt. Við rædd-
um í gríni um að við myndum í ellinni
sitja síðhærðir á sólarströnd eftir að
hafa fundið upp lyf við skalla. Við
missum víst af því tækifæri.
Birkir vann hjá flestum íslensku
lyfjafyrirtækjunum: Tóró, Omega
Farma, Delta, Pharmaco, Actavis og
Invent Farma. Fyrir hönd fjölmargra
gamalla samstarfsmanna Birkis hjá
Actavis votta ég Halldóru og fjöl-
skyldu Birkis mína dýpstu samúð.
Sigurður Óli Ólafsson.
Látinn er fyrir aldur fram Birkir
Árnason lyfjafræðingur. Það var mik-
ið áfall að heyra af fráfalli Birkis. Ég
kynntist honum á námsárum okkar
við Lyfjafræðiháskólann í Kaup-
mannahöfn upp úr 1980. Hann var
lengra kominn í náminu en ég og flutti
heim til Íslands nokkru fyrr. Eftir
nám réð ég mig til starfa í lyfjafram-
leiðsludeild Stefáns Thorarensen sem
hét Toro, en þar var Birkir fram-
leiðslustjóri. Við unnum þar saman í 5
ár, allt þar til Toro var yfirtekið af
öðru fyrirtæki 1990. Við vorum nú at-
vinnulausir og eftir miklar bollalegg-
ingar og vangaveltur ákváðum við að
stofna nýtt lyfjaframleiðslufyrirtæki
sem fékk nafnið Omega Farma. Sam-
an fórum við í ferðir m.a. um Norð-
urlöndin, Ítalíu, Spán og Indland til
að afla viðskiptasambanda og leggja
grunninn að fyrirtækinu. Fyrstu
mánuðina unnum við heima hjá mér á
Vesturgötu en um haustið fengum við
skrifstofu í Tæknigarði hjá Háskóla
Ísland og vorum þar í eitt ár á meðan
verið var að innrétta lyfjaverksmiðju
Omega Farma á Kársnesbraut í
Kópavogi. Þetta var tími vonar og
óvissu og langra vinnudaga og sumir
álitu okkur fullbjartsýna. Eitt sinn
sýndi Birkir mér ljósmynd sem hann
hafði tekið frá svölum heimilis síns á
Fálkagötu. Bjartur himinn skartaði
fögrum regnboga sem virtist enda í
lyfjaverksmiðjunni í Kópavogi. Þetta
taldi hann gæfumerki fyrir framtíð
fyrirtækisins og þar reyndist hann
sannspár. Hjá Omega Farma störfuð-
um við saman til ársins 2002, hann
sem framleiðslustjóri og stjórnarmað-
ur og ég sem framkvæmdastjóri.
Á þessum árum kynntist ég Birki
vel. Til að byggja upp jafn flókið fyr-
irtæki frá grunni þurfti fjölbreytta
reynslu og þar nýttust hæfileikar
Birkis sín sérlega vel enda var hann
einstaklega greindur maður. Birkir
hafði þægilega nærveru og góða
kímnigáfu. Hann hafði ríka réttlætis-
kennd og lét í sér heyra væri honum
misboðið. Allt óhóf og sýndarmennska
féll honum illa. Einnig hafði hann ein-
stakan hæfileika til að komast að
kjarna máls á augabragði.
Birkir var hluthafi frá stofnun In-
vent Farma 2005 og ráðgjafi fyrirtæk-
isins við uppbyggingu þróunarseturs
þess á Íslandi. Hér sem fyrr var aug-
ljós reynsla og hæfni Birkis.
Það er með þakklæti og miklum
söknuði sem ég kveð kæran félaga og
samstarfsmann. Mikið hefði ég viljað
njóta samveru hans lengur.
Fjöldskyldu Birkis sendi ég og kona
mín innilegar samúðarkveðjur. Bless-
uð sé minning hans.
Friðrik Steinn Kristjánsson.
Kær vinur er fallinn frá í blóma lífs-
ins aðeins rúmlega fimmtugur að
aldri.
Birkir var fæddur og uppalinn í
Keflavík og hóf snemma þátttöku í
íþróttum.
Borðtennis varð hans eftirlætis-
íþrótt og hann keppti árum saman fyr-
ir hönd Ungmennafélags Keflavíkur í
þeirri grein. Það var á þeim vettvangi
sem leiðir okkar lágu saman upp úr
1970 og þá sem mótherjar en ævilöng
vinátta þróaðist fljótlega með okkur.
Biggi frá Keflavík, eins og hann var
jafnan kallaður meðal okkar KR-inga,
vakti fljótt athygli okkar fyrir einstak-
lega rólega og prúðmannlega fram-
komu jafnt innan vallar sem utan.
Leiðir okkar lágu einnig saman á
æfingaferðum erlendis og í mennta-
skóla.
Sumarið 1977 lögðum við félagarnir
upp í hjólreiðaferð frá Landskrona og
lágu leiðir okkar um Rínardalinn og
allt suður til Ítalíu. Þar kynntist ég
Bigga enn betur en áður og komst að
því hve ótrúlega traustur og góður fé-
lagi hann var. Hann hélt utan um fjár-
haginn með ráðdeild og sparnaði en ég
eyddi því sem ég komst upp með. Fyr-
ir traust aðhald dugði ferðaféð okkur í
fimm vikur. Þessi ferð varð upphafið
að mörgum hjólreiðaferðum mínum
heima og erlendis.
Biggi kynnti Kaupmannahöfn fyrir
okkur hjónum þegar við fluttumst
þangað þar sem hann var við nám.
Heim kominn stofnaði hann bæði fjöl-
skyldu og fyrirtæki. Eftir það tóku við
sameiginlegar útilegur og veiðiferðir
sem gáfu fjölskyldum okkar mikið.
Biggi skipulagði fimmtugsafmælið
mitt, sem haldið var upp á í Prag, af
miklum myndarskap.
Biggi var gæddur miklum mann-
kostum. Hann var mjög vel gefinn,
mikill námsmaður, samviskusamur og
traustur, sannur vinur vina sinna.
Hann naut þess að hlusta á tónlist
og horfa á góðar kvikmyndir og aldrei
var komið að tómum kofunum hjá hon-
um þegar rætt var um þessi efni.
Hann kenndi mér og mínum margt
um ævina og fyrir það skal að leið-
arlokum þakkað af heilum hug.
Eiginkonu og börnum sendi ég ein-
lægar samúðarkveðjur.
Af eilífðarljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en auga sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
(Einar Benediktsson.)
Hjálmar Kristinn
Aðalsteinsson og fjölskylda.
Birkir Árnason
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN ÞORSTEINSDÓTTIR
fyrrum húsfreyja
á Skálá í Sléttuhlíð,
lést á dvalarheimilinu Hlíð Akureyri þriðjudaginn
6. janúar.
Útför hennar fer fram frá Akureyrarkirkju mánudaginn
19. janúar kl. 13.30.
Þorsteinn Konráðsson, Sólveig Jensen,
Ólöf Konráðsdóttir, Andrés Aðalbergsson,
Veronika Konráðsdóttir, Steinar Steingrímsson,
Bragi Konráðsson, Eva María Ólafsdóttir,
Trausti Pálsson,
Eyjólfur Konráðsson, Mona Ekstrum,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
MILDRID SIGURÐSSON,
Hlíf II,
Ísafirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsi Ísafjarðar sunnudaginn
4. janúar.
Jarðsungið verður frá Ísafjarðarkirkju laugardaginn
10. janúar kl. 14.00.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast hennar er
bent á Fjórðungssjúkrahús Ísafjarðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Frank Guðmundsson, Teresa Chylenska,
Gunnar Guðmundsson, Jenný Guðmundsdóttir,
Reynir Guðmundsson, Bryndís Gunnarsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Randí Guðmundsdóttir, Jóhann Dagur Svansson.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
STEINGRÍMUR WESTLUND,
er látinn. Hann lést á hjúkrunarheimilinu Sóltúni
þriðjudaginn 6. janúar.
Jarðarförin fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn
15. janúar kl. 15.00.
Katherine Westlund,
Kristín María Westlund, Sigurður Guðmundsson,
Margrét Westlund, Kristján Óskarsson,
Edward Jóhannes Westlund,
Súsanna Rós Westlund, Sigurbergur Árnason,
Katrín Guðlaug Westlund, Karl I. Guðjónsson
og fjölskyldur.
✝
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
JÓHANNA INGVARSDÓTTIR NORÐFJÖRÐ,
til heimilis á Hrafnistu,
áður Kleppsvegi 62,
Reykjavík,
sem lést á Hrafnistu, Reykjavík þriðjudaginn
30. desember, verður jarðsungin frá Laugarneskirkju
mánudaginn 12. janúar kl. 13.00.
Ingibjörg Skarphéðinsdóttir, Ingi S. Guðmundsson,
Sverrir Skarphéðinsson, Hólmfríður Þórhallsdóttir,
Heiðdís Norðfjörð, Gunnar Jóhannsson,
Jón Halldór Norðfjörð, Ólafía Kristín Guðjónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.