Morgunblaðið - 01.02.2009, Síða 17

‘‘KANNSKI ÞURFUM VIÐAÐ HRYNJA SVONA NIÐ-UR TIL AÐ GETA RÓTAÐOFAN Í BOTNINUM OG
VIRKILEGA FENGIÐ UM-
BREYTINGU OG ÞAR
ÆTTUM VIÐ AÐ BYRJA Á
BÖRNUNUM.
„Byggingin stendur voldug eftir
en innihaldið er hrunið,“ segir hún
og segist hugsa meira um hluti
sem þessa eftir því sem hún eld-
ist.„Ungt fólk myndi aðeins hagn-
ast á því að finna fyrr þetta innra
verðgildi. Ég vildi óska þess að ég
hefði fundið þennan innri styrk
fyrr og finnst vanta í samfélagið
þessa eflingu. Allt sem skiptir
mestu máli í lífinu býr innra með
þér,“ segir hún og heldur því fram
að fólk reyni of oft að lifa lífinu
utan frá, í gegnum ytri gildi.
„Kirkjan var með innri gildin en
hún er orðin veikari. Hvað hefur
komið í staðinn? Peningar? Vinna?
Við þurfum að finna þessi innri
gildi.“
Tók ábyrgð á fæðingunni
Áhuginn á meðgöngujóga kom
til í Bandaríkjunum. „Ég var að
byrja að vinna sem jógakennari
þegar ég varð svona skelfilega
lasin á meðgöngu,“ segir Auður
sem flutti vestur um haf ásamt
börnum og eiginmanni, Hákoni
Leifssyni, hljómsveitar- og kór-
stjóra með meiru.
Lítið varð úr kennslunni á þess-
um tímapunkti því hún var rúm-
liggjandi vegna flökurleika. „Þeg-
ar ég loks náði að rísa upp byrjaði
ég í tímum í meðgöngujóga. Ég
var með stórkostlegan kennara,
sem var bæði menntaður sem
hjúkrunarfræðingur og jógakenn-
ari, sem veitti mér mjög mikinn
innblástur,“ segir Auður sem
þarna var barnshafandi að sínu
þriðja barni. Þetta var árið 2000
en fyrir átti hún börn fædd 1987
og 1990. „Til viðbótar átti ég al-
veg frábæra jógafæðingu. Fæð-
ingarnar þrjár voru í raun svip-
aðar en þó ég hafi verið dansari
og meðvituð um líkamann var
enginn búinn að segja mér í
fyrstu tveimur fæðingunum að ég
gæti gert eitthvað. Reynslan af
fæðingunni eftir jógað var allt
önnur, þá hafði ég eitthvað um
þetta að segja, tók ábyrgð á fæð-
ingunni og hún varð hvílík reynsla
fyrir bragðið.“
Auður fór síðan í mömmujóga
með litla strákinn sinn og fannst
þetta góð lífsreynsla og vildi því
byrja með eitthvað sambærilegt
hérlendis.
„Andlega hliðin er svo mik-
ilvæg, að við tökum ábyrgð á okk-
ar eigin lífi, að við tökumst á við
þetta nýja verkefni heilshugar og
lærum af þessari reynslu og verð-
um nýjar í gegnum börnin,“ segir
hún en henni finnst mikilvægt að
„endurskoða grunngildin í gegn-
um börnin“.
Kennsludiskur í vinnslu
Auður hefur ekki tölu á hversu
margar barnshafandi konur hafa
sótt námskeið hjá henni en ljóst
er að þær eru fjölmargar. Hún
heyrir að jógað virkar og kon-
urnar eru þakklátar. „Það er svo
gaman að því að kona sem er að
eiga sitt fyrsta barn geti orðið
fæðingargyðja. Ég er núna komin
með átta ára reynslu og kenni því
með nokkurri fullvissu,“ segir
Auður, sem fær sendar fæðing-
arsögur frá konunum. „Það hjálp-
ar mér í kennslunni að fá að
heyra sögurnar, þannig kemur
reynsla kvennanna aftur inn.“
Það gleður áreiðanlega margar
konur að heyra að Auður er nú
með kennsludisk í mömmujóga í
vinnslu, svo það verður einnig
hægt að stunda jógað heima. Hún
segir nálgunina öðruvísi í
mömmujóga en þar skipti þol-
inmæði og æðruleysi ekki síst
máli. Fyrir þær konur sem stunda
mömmujóga hefur það líka heil-
mikið félagslegt gildi og hefur
sprottið margur vinskapurinn upp
úr þeim tímum.
En hvernig finnst Auði staðan
hjá óléttum konum Íslands í dag?
„Ég veit að nuddarinn okkar fær
alltof mikið til sín af kvíðnum kon-
um sem búa við of mikið álag.
Þær ætla að gera allt, bæði nám
og vinnu, eignast börn og hús,“
segir Auður, sem til dæmis vildi
gjarnan sjá fólk eyða meiri tíma
með börnunum sínum.
Fæðingarorlof er eitt af því sem
henni finnst þurfa að endur-
skoða. „Þetta er kannski ekki
tíminn núna fyrir svona kröfur
en mér finnst að konur eigi að
hætta að vinna eftir átta mánaða
meðgöngu, rétt eins og annars
staðar á Norðurlöndum. Það ætti
að vera skylda og konan ætti að
fá tækifæri til að hreiðra um sig,
hlúa að barninu og fjölskyldunni.
Kannski þurfum við að hrynja
svona niður til að geta rótað of-
an í botninum og virkilega fengið
umbreytingu og þar ættum við
að byrja á börnunum.“
Aðferð til að standa saman
Auður bendir á að þessa dag-
ana sé mikið talað um að standa
saman. „Við þurfum þá að hafa
einhverja aðferð til að standa
saman. Nú fer að reyna á taug-
arnar hjá öllum fjölskyldum og við
þurfum að hafa leiðir til að standa
saman,“ segir hún en jóga getur
verið ein leið til þess. Hún segir
mikilvægt að fólk rækti sjálft sig
eftir skipulögðum leiðum og fari
til dæmis í sund, göngutúra eða
hugleiði. „Þú þarft að styrkja
fjallið innra með þér til að
þrauka. Innra gildismat og innri
sjálfsvirðing skiptir miklu máli,
annars getur fólk týnt sjálfu sér.
Það er mikilvægt að styrkja þetta
innra og velja sjálfur hvað maður
þiggur í lífinu og hvernig maður
forgangsraðar tíma sínum.“
Hún segir að þessi mikli hraði
sem einkenndi góðærið hjá bönk-
unum hafi smitað út frá sér. „Við
sveifluðumst með en undir niðri
vantaði eitthvað. Þess vegna held
ég að við eigum að fara alveg nið-
ur í meðgönguna og börnin og
byrja þaðan að læra upp á nýtt
að lifa.“ Hún segir að við ættum
„að horfa á börnin okkar sem
meistarana, ekki bankastjórana.
Við ættum að horfa á þau anda
og slaka. Það er enginn ham-
ingjusamur nema hann kunni að
slaka á. Það er mikil áskorun í
þessum hraða að gera það. Við
skulum horfa á hvernig börnin
okkar lifa í núinu. Þau geta verið
jógameistararnir okkar.“
Auður er einmitt sem stendur á
kafi í undirbúningsvinnu fyrir
krakkajóga, sem hún hefur áhuga
á að bjóða upp á í stöðinni.
Auður segist sjálf alltaf vera að
læra eitthvað nýtt. „Ég er ennþá
að læra sem foreldri. Jóga kennir
okkur að leiðin er takmarkið. Ég
er einn af þessum nemendum.“
17
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1. FEBRÚAR 2009
Þykkni
í nýjum
handhægum
umbúðum
Nú er gamla góða Egils Þykknið komið í nýjar,
glæsilegar og handhægar umbúðir.
Bjóddu þér og þínum upp á bragðgóðan djús.
Úr 1 lítra fást 8 lítrar af blönduðum drykk.
P
L
Á
N
E
T
A
N