Morgunblaðið - 02.04.2009, Blaðsíða 21

Sniglar Bifhjólasamtök lýðveldisins standa á tímamótum en samtökin eru 25 ára í ár. Það var leðurlykt í loftinu þegar hjólafólkið gerði sér glaðan dag í gær og bauð upp á kaffi í Kringlunni. Ridd-
arar götunnar renndu fákum sínum inn á gangana og gestir og gangandi gátu speglað sig í gjáfægðum fákunum – nú eða í speglunum. Jafnframt var hægt að skoða gripina … og jafnvel snerta.
21
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. APRÍL 2009
Golli
Finnur Bárðarson | 1. apríl 2009
Nýr Moggi ?
Ætlar Óskar Magnússon
að halda úti beittum og
gagnrýnum fjölmiðli eins
og mér sýnist Morgun-
blaðið hafi verið að þró-
ast í undanfarna mánuði
eða ætlar hann að gera
blaðið aftur að grímulausu og hallæris-
legu málgagni Sjálfstæðisflokksins ?
Allir stjórnarmenn eru nátengdir flokkn-
um. Það verður fróðlegt að fylgjast
með. Sjálfur er ég áskrifandi til margra
ára en það er ekkert fast í hendi hvað
það varðar. Ég fylgist með hverju skrefi
Óskars.
Meira: finni.blog.is
Júlíus Valdimar Finnbogason | 1. apríl
Bull
Ég bý í Noregi og hafði
hugsað mér að kjósa en
vegna fáránlegs kerfis þá
er ég ekki viss um að ég
geti það.
Þarf til þess að ferðast
80 km og bara hægt að
kjósa milli 10-15 á virkum degi.
Þetta er eitt allsherjar kjaftæði að
maður þurfi að taka nánast heilan dag í
frí til þess að skila inn sínu atkvæði.
Bull að það sé ekki hægt að skila
þessu atkvæði rafrænt og ekkert annað.
Spurning um að menn setji sig í takt
við nútíman.
Meira: juliusvf.blog.is
Einar Sveinbjörnsson | 31. mars 2009
Mars kaldasti
vetrarmánuðurinn ?
Til vetrarmánaða í veð-
urfarslegu tilliti teljast
desember, janúar, febr-
úar og mars. Í Reykjavík
stefnir allt í það að
marsmánuður verði
kaldastur hinna fjögurra
vetrarmánaða í ár, en janúar sá hlýj-
asti!
Allt er þetta nú frekar öfugsnúið, en
í janúar var meðalhitinn +1,8°C, en
mars stefnir í það að vera örlítið undir
frostmarki eða -0,2°C. Eini vetrarmán-
aðanna sem lendir undir núllinu að
þessu sinni. Á Akureyri var mun kald-
ara í febrúar, en þar einnig var janúar
markvert hlýrri, en hinir þrír …
Meira: esv.blog.is
FRJÁLSLYNT lýðræði var yfirskrift ræðu sem
haldin var á flokksstjórnarfundi Samfylkingarinnar í
febrúar 2003, fyrir rúmum sex árum. Þetta var
fyrsta ræða forsætisráðherraefnis flokksins á þess-
um vettvangi og hafði mikil áhrif á fundarmenn því
þar var sagt það sem legið hafði í loftinu á Íslandi en
enginn sagt upphátt. Fundinum lauk um miðjan dag
og fólk hélt heim á leið. Hjá þingmönnum flokksins
tók síminn að hringja frá einum fjölmiðli: Morg-
unblaðinu. Hver væru tengsl hins nýja forsætisráð-
herraefnis við Baug var spurt? Hvað væri hún að
meina? Hvað byggi undir? Þingmenn skildu ekki
spurningar blaðsins né hvernig ræðan gæti verið til-
efni þeirra. Ræðan skilgreindi pólitískt erindi Sam-
fylkingarinnar sem frjálslynt lýðræði og samræðu.
Boðskapurinn byggðist á skýrum frjálslyndum
grunni stjórnmálaheimspekinnar og hefði ekki talist
tíðindi í nágrannalöndum í Evrópu eða Ameríku. Á
Íslandi reyndist ræðan hins vegar vera slík ögrun að
hægri öflin fóru á hliðina. Ríflega þrjú hundruð
manns hlýddu á ræðuna á fundinum í Borgarnesi og
þar datt engu okkar í hug að þessi ræða gæti verið
slík ögrun. Það hvarflaði ekki að neinum.
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir hafði bara sagt upp-
hátt það sem margir vissu en sögðu ekki, jafnvel ótt-
uðust að segja. Að ríkisvaldinu væri beitt til að út-
deila gæðum til valinna einstaklinga, valið væri
ólýðræðislegt og íslensku samfélagi væri skipt í lið,
ráðamenn spyrðu ertu með mér eða á móti.
Þá voru aðeins nokkrir mánuðir frá einkavæðingu
bankanna til handvalinna einstaklinga, Íslensk
erfðagreining átti eitt fyrirtækja að fá ríkisábyrgð og
hinir handvöldu eigendur Landsbankans áttu eftir
að eignast Morgunblaðið. Ríkisstjórn Davíðs og
Halldórs var líka upptekin við að leyna þjóðina því að
bandaríski herinn hygðist hverfa með lið sitt frá Ís-
landi og að lýsa yfir stuðningi Íslands við innrásina í
Írak. Svo þurfti að að hafa auga með útboði á Ís-
lenskum aðalverktökum hf. í gegnum einkavæðing-
arnefnd eins og síðar varð ljóst í dómsmáli sem fékk
efnislega niðurstöðu í Hæstarétti í maí 2008.
Irving Oil og reykvískir verktakar
Og þarna stóð konan sem unnið hafði Reykjavík.
Sem borgarstjóri hafði hún fengið fulltrúa allra olíu-
félaganna þriggja til sín í einu á fund. Þeir höfðu haft
samráð um að hitta borgarstjórann. Erindið var að
biðja hana um að láta ekki kanadíska olíufyrirtækið
Irving Oil hafa lóð í Reykjavík, þeir þyldu ekki sam-
keppnina. Borgarstýran sagði nei, rétt eins og hún
afnam helmingaskiptakerfi Sjálfstæðis- og Fram-
sóknarflokks í Innkaupastofnun Reykjavíkur og
setti útboðsreglur í staðinn. Forystumenn fyrirtækja
og samtaka atvinnurekenda treystu borgarstjór-
anum vel, samstarf hennar við þá um framfarir í
rekstrarskilyrðum ólíkra atvinnugreina hafði verið
afburða gott. Annar greinarhöfundanna var sjálfur
viðstaddur þegar útboðsþing Samtaka iðnaðarins
kvaddi borgarstjórann, nokkur hundruð manna sal-
ur, áreiðanlega flest sjálfstæðismenn, stóð upp og
klappaði fyrir henni eftir spontant þakkarræðu eins
þeirra. Þeir voru að þakka fyrir leikreglur, gagnsæi
og sanngirni.
Og nú vildi Ingibjörg Sólrún færa þessi vinnu-
brögð inn í stefnu Samfylkingarinnar um samskipti
við atvinnnulífið. Liðsskiptingin í atvinnulífinu átti að
heyra sögunni til, hún skaðaði almannahag og það
yrði að ríkja traust í samfélaginu á því að leikreglur
giltu jafnt um alla en ekki geðþótti valdhafa.
Dýrkeyptar kosningar 2003
Síðan hefur komið í ljós að ástæða einbeitni Morg-
unblaðsins í því að draga eitthvað misjafnt upp úr
þingmönnum Samfylkingarinnar, sem vissu ekki
hvaðan á þá stóð veðrið og gátu alls ekki sagt blaðinu
það sem það vildi heyra, var sú að þáverandi ritstjóri
Styrmir Gunnarsson var að hefja markvissa áróð-
urs- og ófrægingarherferð sem yrði framlag Morg-
unblaðsins í kosningabaráttu Sjálfstæðisflokksins
vorið 2003.
Í þessari kosningabaráttu var nefnilega allt leyfi-
legt í röðum helmingaskiptaflokkanna Sjálfstæðis-
og Framsóknarflokks. Ósvífni þeirra byggð á ótta
við að missa völdin, skilaði því að stjórnin hékk uppi
en Sjálfstæðisflokkurinn gaf frá sé forsætisráð-
herrastólinn eftir eitt ár. Og hvað kostaði þetta? Jú,
dýrustu kosningar Íslandssögunnar. Herfræði
valdabandalagsins gegn Samfylkingunni var tvíþætt:
Annars vegar ófrægingin sem náði hámarki í bollu-
dagsviðtalinu ógleymanlega við Davíð Oddsson, hins
vegar kosningaloforð í formi í skattalækkana, 90%
húsnæðislána og stærstu framkvæmdar Íslandssög-
unnar. Með okkur verðið þið rík sögðu flokkarnir við
kjósendur. Þessi loforð áttu eftir að reynast svo
þensluhvetjandi og slík reginmistök að það er
þyngra en tárum taki.
Ófrægingin
Ófrægingin á pólitísku erindi Samfylkingarinnar,
Borgarnesræðunni og konunni sem hótaði að trufla
helmingaskiptin og spillinguna var markviss. En
tengingin við Baug var bæði annarleg og óskiljanleg.
Þetta fékk Rannveig m.a. yfir sig í hliðarherbergi
þingsalar á Alþingi þegar hún gagnrýndi Davíð
Oddsson fyrir að hann hafði gusað yfir Samfylk-
inguna í lokaræðu staðhæfingum sem ekki væri unnt
að svara. „Svona gera ekki foringjar, Davíð,“ sagði
Rannveig. „Foringjar, foringjar Rannveig, þú átt að-
eins einn foringja“. Við spurningunni hvað hann væri
að fara kom framhaldið: „þú átt aðeins einn foringja
og hann heitir Jón Ásgeir“. Þetta var yfirgengileg
framkoma af forystumanni sem ætlaðist til að aðrir
tækju hann alvarlega. Sjálfstæðismenn sjálfir fengu
smjörþefinn af þessu á nýafstöðnum landsfundi þeg-
ar Davíð reyndi að gera Vilhjálm Egilsson tor-
tryggilegan með sömu aðferð.
Morgunblaðið klappaði svo þennan stein sleitu-
laust með rakalausum uppspuna, svo mjög að þegar
kom fram á veturinn 2005 til 2006 var blaðið orðið að
athlægi fyrir látlausar dylgjur í garð Samfylking-
arinnar. Um sérkennilegt samstarf Davíðs og fyrri
ritstjórnar Morgunblaðsins má lesa í endurminn-
ingum annars ritstjórans sem birtar eru á netinu.
Hvað vill Morgunblaðið vera?
Leiðarahöfundur Morgunblaðsins laugardaginn
28. mars, þess blaðs sem undir nýrri ritstjórn hefur
markað sér nútímalegri ritstjórnarstefnu en að vera
málgagn eins flokks, fellur í þessa gömlu gryfju.
Hann þykist vera að bera saman Borgarnesræðu og
setningarræðu landsfundar 2009 en ekki er að sjá að
hann hafi lesið fyrrnefndu ræðuna.
Morgunblaðið ætti með réttu að birta í heild ræð-
una „Frjálslynt lýðræði“ frá því í febrúar 2003 svo
lesendur geti séð eigin augum um hvað hún var og
hversu mikið erindi hún á einmitt núna. Það væri
þjónusta við lesendur og skýr skilaboð til almenn-
ings á Íslandi um að blaðinu sé framvegis hægt að
treysta til vandaðrar pólitískrar blaðamennsku.
Sannleikurinn er sá að Borgarnesræðan, margar
síðari ræður Ingibjargar Sólrúnar og einnig setning-
arræðan á föstudaginn eru bersýnilega byggðar á
sams konar röksemdafærslu og á sömu reynslu
hennar af að fara með vald. Frjálslynt lýðræði þar
sem réttur minnihlutans er virtur, þar sem leik-
reglur tryggja almannahagsmuni og jafnræði ein-
staklinga.
Hvað vill Sjálfstæðisflokkurinn vera?
Frelsi og frjálshyggja Sjálfstæðisflokksins snerist
um frelsi flokksins og foringja hans til að ráða lögum
og lofum í samfélaginu, drottna með kunn-
ingjakapítalisma. Nú er spurt hvort svo verði áfram.
Frjálslynt lýðræði Samfylkingarinnar snerist þá og
gerir enn um almannahagsmuni. Þess vegna var það
svona hættulegt 2003.
Eftir Rannveigu Guðmundsdóttur
og Kristrúnu Heimisdóttur »Herfræði valdabandalagsins
gegn Samfylkingunni var tví-
þætt: Annars vegar ófrægingin,
hins vegar kosningaloforð í formi
skattalækkana, 90% húsnæð-
islána og stærstu framkvæmdar
Íslandssögunnar.
Rannveig
Guðmundsdóttir
Rannveig er fyrrverandi þingmaður
og ráðherra, Kristrún er lögfræðingur.
Sannleikurinn um Borgarnesræðuna
Kristrún
Heimisdóttir
BLOG.IS