Morgunblaðið - 03.04.2009, Blaðsíða 25

Minningar 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. APRÍL 2009
✝ Áslaug Jóna Ól-sen Jóhannsdóttir
fæddist í Bolung-
arvík 29. september
1929. Hún lést á
heimili sínu sunnu-
daginn 29. mars
2009. Foreldrar
hennar voru Lína
Dalrós Gísladóttir, f.
í Bolungarvík 22.9.
1904, d. 14.12. 1997
og Jóhann Sigurðs-
son, f. 5.8. 1891, d.
27.8. 1932. Seinni
maður Línu var Jón
Ásgeir Jónsson, f. 9.7. 1911, d.
1.10. 1996. Systkini Áslaugar eru;
Guðmunda, f. 20.3. 1922, d. 12.3.
2005, Gísli, f. 29.8. 1923, d. 9.9.
1989, Guðbjörg Kristín, f. 3.12.
1925, d. 3.6. 1926, Guðbjörg, f.
29.4. 1927, Guðmundur Óskar, f.
25.5. 1928, Jóhann Líndal, f. 25.11.
1930, Alda, f. 9.3. 1935, Herbert, f.
29.8. 1936, d. 5.11. 1985, Sigurvin,
f. 13.8. 1937, og Sveinn Viðar, f.
5.12. 1939.
Áslaug giftist 24. desember 1949
Jóhannesi Guðjónssyni sölumanni
og iðnrekanda, f. 21.7. 1918, d.
28.6. 1985. Foreldrar hans voru
Guðjón Bjarnason, f. 12.1. 1885, d.
10.5. 1942 og Ólafía Margrét
Helga Arnórsdóttir, f. 4.6. 1896, d.
28.8. 1923. Börn Áslaugar og Jó-
hannesar eru: 1) Gréta Björk, f.
14.5. 1949, maki Þórhallur Frí-
mannsson, f. 23.10. 1942, börn
Helga, f. 23.7. 1965, maki Örn Jón-
asson, f. 16.2. 1962. Börn þeirra
Franz Jónas Arnar, f. 11.7. 1993,
og María Ísabella, f. 13.4. 1996.
Barnabarnabörnin eru 10.
Áslaug ólst upp í Bolungarvík,
hún lauk námi frá Húsmæðraskól-
anum á Ísafirði árið 1951. Fyrstu
búskaparár sín bjuggu Áslaug og
Jóhannes í Bolungarvík en árið
1951 fluttu þau til Reykjavíkur.
Þau byggðu sér hús að Hlégerði
11 í Kópavogi árið 1958 og bjó Ás-
laug þar í nær 50 ár uns hún flutti
að Kópavogsbraut 1A í júlí 2008.
Meðfram heimilisstörfum vann Ás-
laug við ýmis þjónustustörf uns
þau hjónin keyptu Regnfatagerð-
ina Vopna árið 1972 og ráku til
1985 er Jóhannes lést. Eftir það
starfaði hún á Hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð í 14 ár eða til 70 ára
aldurs. Áslaug var mikil hann-
yrðakona og lætur eftir sig mörg
fagurlega gerð verk, var einnig
garðyrkjukona og garðurinn
hennar í Hlégerðinu var hennar líf
og yndi og ber merki um alúð og
umhyggju. Á frumbýlisárum
þeirra hjóna í Kópavogi tók Ás-
laug virkan þátt í bæjarmálum
fyrir Alþýðuflokkinn og sat um
tíma í nefndum bæjarins fyrir
flokkinn.
Útför Áslaugar fer fram frá
Kópavogskirkju í dag, 3. apríl, og
hefst athöfnin kl. 13.
Meira: mbl.is/minningar
þeirra Margrét, f.
16.4. 1975, í sambúð
með Adrian Long, f.
21.5. 1975, og Jó-
hannes, f. 20.4. 1979,
í sambúð með Hönnu
Björg Konráðsdóttur,
f. 20.5. 1983. Gréta á
tvo stjúpsyni, Frí-
mann Þór og Viðar
Þórhallssyni. 2) Edda
Ösp, f. 7.4. 1951,
börn hennar Einar
Björnsson, f. 17.9.
1967, í sambúð með
Halldóru Eldon Sig-
urðardóttur, f. 20.8. 1970, og Ás-
laug Björk, f. 28.3. 1972, maki
Ragnar Haraldsson, f. 26.6. 1970.
3) Guðjón Reynir, f. 9.8. 1952,
maki Gyða Halldórsdóttir, f. 22.8.
1948. Börn Guðjóns og Ásdísar
Jónsdóttur, f. 2.9. 1952 eru Jón
Rúnar, f. 12.1. 1976, maki Aviaq
Geisler, f. 14.4. 1980, Agnes, f.
13.6. 1979, í sambúð með Gunnari
Sigurðssyni, f. 23.2. 1973, og Ósk-
ar Ingi, f. 17.7. 1983, í sambúð
með Völu Jónsdóttur, f. 14.11.
1983. Guðjón á tvær stjúpdætur,
Erlu Dögg og Láru Kristínu Ragn-
arsdætur. 4) Kristján, f. 4.10.
1957, maki Eyrún Jónsdóttir, f.
27.4. 1960. Börn þeirra Ásbjörg
Elín, f. 3.12. 1979, Signý Rut, f.
9.10. 1995, Sigurbjörg María, f.
6.11. 1998, og Jóhannes Karl, f.
6.11. 1998. 5) Drengur Jóhann-
esson, f. 5.9. 1960, d. 6.9. 1960. 6)
Áslaug, móðir okkar og tengda-
móðir, hefur nú kvatt jarðneska til-
veru.
Elsku mamma, komið er að leið-
arlokum og kveðjustundin runnin
upp, okkur öllum að óvörum. Tákn-
rænt að þú skyldir kveðja á svo
einfaldan og látlausan hátt, í ein-
rúmi án nokkurs fyrirvara. Við
stöndum eftir hnípin í virðingu fyr-
ir því sem líf þitt var. Okkur sem
til þekktum var ljóst að varst mjög
næm kona, skynjaðir æðri tilveru-
stig betur en flestir og treystir for-
sjón máttarvalda. Fyrirboðar voru
þér tákn sem þú tókst alvarlega og
skildir vel til að lesa og túlka vís-
bendingar um hið ókomna. Það var
þín sérgrein að meta draumsýnir
og hvers kyns skilaboð sem fyr-
irboða þess sem vænta mátti. Hver
fyrirboðinn var um lífslok eða
hvort þú hafir vitað að hverju
stefndi vitum við ekki, þó eftirá
megi lesa duldar vísbendingar í þá
veru.
Elsku mamma, þú varst af kyn-
slóð sem lifði öld stórfelldra breyt-
inga þegar búnaður, búshættir og
verklag varð allt annað en áður.
En svo mikið er víst að manngildið
breyttist ekki, tilgangur lífsins
ávallt sá sami, þó talað sé um tím-
ana. Þú lifðir lífinu lifandi, komst
fram með reisn eins og þér var í
blóð borið. Iðjusemi og öguð vinnu-
brögð voru þér ávallt töm, þú vakt-
ir yfir þínu fólki og lést verkin tala.
Agi var eitthvað, sem bara til-
heyrði daglegu lífi. Annað var að
þínu mati ekkert annað en einber
leti. Margs er að minnast á langri
lífsleið, orðsnilld og brot úr ljóði
stórskáldsins, Einars Benedikts-
sonar, koma best til skila:
Hvað bindur vorn hug við heimsins
glaum,
sem himnaarf skulum taka?
Oss dreymir í leiðslu lífsins draum,
en látumst þó allir vaka,
og hryllir við dauðans dökkum
straum,
þó dauðinn oss megi ei saka.
Sem móðir hún býr í barnsins
mynd;
það ber hennar ættarmerki.
Svo streyma skal áfram lífsins lind,
þó lokið sé hennar verki.
Og víkja skal hel við garðsins grind,
því guð vor, hann er sá sterki.
Af eilífðarljósi bjarma ber,
sem brautina þungu greiðir.
Vort líf, sem svo stutt og stopult er,
það stefnir á æðri leiðir.
Og upphiminn fegri en auga sér
mót öllum oss faðminn breiðir.
Elsku mamma, hafðu þökk fyrir
allt. Megi guðsvegir þér leiðina í
himnasal lýsa. Friður veri með þér.
Hvíl í faðmi guðs og ljósi kærleik-
ans.
Guðjón og Gyða.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Þessi bæn sem amma kenndi
mér fyrir um 35 árum síðan kom
upp í hugann þegar ég frétti af
andláti hennar á sunnudagskvöldið.
Síminn hringir. Hún amma þín er
dáin, segir sú sem hringir. Allt
stendur í stað. Minningunum rignir
í hugann. En það er eitt sem er
sammerkt með þessum minning-
um, það er alltaf sólskin.
Það er ómetanlegt að alast upp
nánast í næsta húsi við ömmu og
afa. Stutt að fara og alltaf opinn
faðmur sem á móti manni tekur.
Það er líka ómetanlegt að amma og
afi vinna heima og eru því alltaf til
taks. Skroppið heim úr skólanum í
hádeginu og það er hádegismatur á
borðum, á leið heim úr skólanum
seinnipart og það er kaffi á borð-
um, og ekki bara kaffi heldur líka
heimabakaðar kleinur og kökur.
Sólskin. Úti í garði að raka saman
grasi eftir að búið er að slá. Reyta
arfa. Allir í sólbaði og við krakk-
arnir að hlaupa í gegnum bununa í
úðaranum. Þó svo það sé vetur og
við krakkarnir séum úti í garði að
gera snjókarl er líka sólskin. Ég að
læra að strauja. Þá voru það vasa-
klútarnir hans afa sem voru æf-
ingastykkin. Ég að læra að prjóna
með tröllaprjónunum hennar
ömmu. Ég að snúa kleinum og
amma að steikja. Við að baka
ömmukossa fyrir jólin. Fjölskyldan
að taka slátur. Sólskin.
Ég kom með kærastann til
ömmu og kynnti þau. „Og hverra
manna ert þú vinur?“ er spurt.
„Ég er að vestan“ er svarað. Og
þar með var það afgreitt. Kærast-
inn var samþykktur og mikil virð-
ing var á milli þeirra þau tæpu
tuttugu ár sem þau þekktust.
Brúðkaupsdagurinn okkar rann
upp og amma las ljóð um ástina í
kirkjunni. Þá var svo sannarlega
sólskin.
Svo fæddust langömmubörnin.
Gleðin var mikil og stoltið ekki
minna. Tekið var á móti þeim með
hlýju og nýbökuðum kökum þegar
kíkt var til ömmu Áslaugar. Í
þeirra augum var engum treyst-
andi fyrir því að prjóna sokka eða
vettlinga nema ömmu Áslaugu.
Ömmu kveð ég með söknuði en
jafnframt stolti yfir því að hafa átt
slíka kjarnakonu fyrir ömmu.
Ég kveð þig, hugann heillar minning
blíð,
hjartans þakkir fyrir liðna tíð,
lifðu sæl á ljóssins friðar strönd,
leiði sjálfur Drottinn þig við hönd.
(Guðrún Jóhannsdóttir.)
Áslaug Björk og fjölskylda.
Við minnumst ömmu sem góðrar
konu sem alltaf var tilbúin til að
hjálpa okkur við leik og störf.
Aldrei gerði hún upp á milli okkar
sykstkinanna, var hjálpfús við lær-
dóminn og hún kenndi okkur að
bera virðingu fyrir umhverfinu.
Þegar amma bjó í Hlégerðinu þá
var hún yfirleitt í garðinum á
sumrin og hún hugsaði mjög vel
um hann og í raun var hann eig-
inlega lystigarður og amma safnaði
að sér mörgum fallegum og sjald-
gæfum blómum. Oft þegar við
komum í heimsókn var hún amma
annaðhvort að búa til pönnukökur
eða kakó. Þegar amma flutti í nýju
íbúðina síðasta sumar var hún
mjög ánægð, og við vissum að
henni leið vel þar og hlakkaði til
framtíðarinnar.
Í fermingunni hennar Signýjar
fyrir hálfum mánuði geislaði af
ömmu og hún skemmti sér vel, við
geymum þá minningu vel í huga
okkar. Nú þegar kallið er komið og
við kveðjum ömmu með miklum
söknuði þá vitum við að amma er
komin á góðan stað hjá Jóhannesi
afa og öðrum sem hafa farið á und-
an henni.
Við þökkum ömmu fyrir sam-
veruna og allt sem hún gerði fyrir
okkur, fyrir ferðirnar sem við fór-
um saman í sumarbústaði og alla
hjálpina sem hún veitti okkur.
Við söknum þín, elsku amma, en
við vitum að nú líður þér vel hjá
afa. Hvíl í friði.
Ásbjörg, Signý, Sigurbjörg
og Jóhannes.
Áslaug Jóna Ólsen
Jóhannsdóttir
✝ Margrét HalldóraHallgrímsdóttir
fæddist á Siglufirði 13.
júlí 1925. Hún lést 25.
mars sl. Foreldrar
hennar voru Hall-
grímur Jónsson, f. 4.
mars 1888, d. 15 janúar
1972, og Sólveig Hall-
dórsdóttir, f. 7. nóv-
ember 1897, d. 9. júní
1969. Systkini hennar
voru Ingunn Helga,
Kjartan, Hólmfríður
Þórleif, Jón Friðrik,
Jónína og Sævar Júní.
Eiginmaður Margrétar var Björn
Emil Jónsson, f. 1.7. 1919, d. 30.1.
1991. Sonur hennar er
Hallgrímur Jón Ing-
valdsson. Börn þeirra
eru Hans Jón Björns-
son, Sólveig Ósk
Björnsdóttir, Emil
Sæmar Björnsson,
María Ingunn Björns-
dóttir, Björn Elías
Björnsson, Halldór
Guðjón Björnsson,
Sveinn Lúðvík Björns-
son og Jón Hafberg
Björnsson.
Útför Margrétar fer
fram frá Bústaða-
kirkju í dag, 3. apríl, kl. 13.
Meira: mbl.is/minningar
Margrét Halldóra Hallgrímsdóttir,
var ein af yndislegustu konum á þess-
ari jörð og ég er mjög stoltur af að
geta sagt að hún sé móðir mín. Ég er
svo þakklátur að hafa átt móður sem
var ávallt til taks þegar ég þurfti á
henni að halda. Hún var sú sem hélt
fjölskyldunni saman í gegnum súrt og
sætt, hún sá til þess að heimili hennar
væri alltaf opið þeim sem þurftu á
skjóli að halda. Ég naut þess alltaf að
koma til mömmu og vera hjá henni
vegna þeirrar hlýju og stöðugleika
sem ég fann í návist hennar. Börn
áttu allan hennar hug. Hún elskaði
ekki bara sín börn, heldur öll börn.
Hún hreifst af öllu fólki og vissi alltaf
hvers maður þarfnaðist og einnig hve-
nær maður þarfnaðist þess, án þess,
að nokkur mælti eitt orð. Hún notaði
líf sitt til þess að hlúa að öðrum og fór
oft úr leið til að hjálpa fólki í neyð.
Hún setti aldrei sjálfa sig fyrst. Hún
var alltaf til ráðgjafar þegar á þurfti
að halda. Ég vissi alltaf að ég gæti
komið til hennar, undir hvaða kring-
umstæðum sem voru.
Ég elska hana af öllu hjarta og
sakna hennar mikið. Í hvert sinn sem
ég fór að heiman eða þegar við lukum
símtali, sagði hún alltaf, Guð veri með
þér. Svo nú kveð ég þig mamma mín,
ég elska þig, Guð blessi þig og Guð
veri með þér.
Björn Elías Björnsson.
Elsku fallega amma mín eða á ég að
segja Frú Halldóra.
Það eru svo margar fallegar og
skemmtilegar minningar sem ég mun
alltaf eiga og geyma í hjartanu. Ein
situr efst í huga mínum og það var
þegar mamma kom með mig í Ás-
garðinn þegar ég var 8 ára, ég sat hálf
feimin í horninu mínu í eldhúsinu á
meðan þið voruð að spjalla. Feimnin
var farin eftir klukkutíma og ég var
komin heim. Margar voru gönguferð-
irnar yfir voginn til þín og alltaf var ég
velkomin og aldrei fyrir. Eins og þú
sagðir alltaf, „ég er svo rík“ en það
var ég sem var rík og græddi mikið að
eiga þig.
Nú þarf ég að segja bless við bestu
ömmu í heimi, ég bara kann það ekki
og ætla ekki að gera það. Ég veit þú
verður hjá mér eins og þú hefur alltaf
verið.
Elsku amma mín, Guð verði með
þér.
Hulda Bryndis Jónsdóttir.
Margrét Halldóra
Hallgrímsdóttir
✝
INGIMUNDUR PÁLSSON,
Katastöðum,
Núpasveit,
verður jarðsunginn frá Snartarstaðakirkju
laugardaginn 4. apríl kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigvaldi Jónsson.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
RAGNAR SKJÓLDAL
bifreiðarstjóri,
Helgamagrastræti 6,
Akureyri,
lést á Kristnesspítala miðvikudaginn 1. apríl.
Kristín S. Ragnarsdóttir, Jakob Jóhannesson,
Ragnar S. Ragnarsson, Inga Úlfsdóttir,
barnabörn og langafastrákarnir.
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
RAGNHEIÐUR ELSA GÍSLADÓTTIR,
lést á dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri mánudaginn
23. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Friðrik Th. Blöndal,
Borghildur Blöndal, Páll Heimir Pálsson,
Anna Fr. Blöndal, Þórarinn Jóhannesson,
barnabörn og barnabarnabörn.