Morgunblaðið - 02.05.2009, Blaðsíða 26

26 Daglegt líf
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. MAÍ 2009
gerði Bjargey verk sem heitir
Krossfestingin, en það eru krossar
sem hún bjó til úr íslenskum krón-
um. Hún kemur víða við í listsköpun
sinni og notar fjölbreyttan efnivið,
svo sem plexígler, járn, steina, papp-
ír og gæruskinn. Skordýraverkin
hennar vekja athygli, kóngulær
gerðar úr vír má finna í ýmsum
stærðum á vinnustofu hennar og
hún hefur líka búið til stóran járn-
smið úr fjörusteinum. „Kannski geri
ég þessi skordýr til að vinna á fóbí-
unni, við Íslendingar óttumst jú
skordýr. En það er líka svo margt
skemmtilegt sem tengist þeim. Í
þjóðsögum Jóns Árnasonar er járn-
smiður til dæmis sagður vera karl-
maður í álögum og ef kona leysir af
honum gjörðina þá losnar hann úr
álögunum.“ Bjargey er líka í heilsu-
tengdri hönnun og má þar nefna
V
ið verðum að bæta
mannlífið í kreppunni.
Listir og menning og
það að skapa eitthvað
ánægjulegt skiptir öllu
máli. Ég hef trú á því að þegar fólk
gerir eitthvað skapandi þá sé það
forsenda að svo mörgu öðru og geti
leitt til ólíklegustu hluta,“ segir
Bjargey Ingólfsdóttir, sem vísar
vissulega í þjóðfélagsástandið í sum-
um verka sinna, en ævinlega með
gáska. Hún hefur til dæmis búið til
stóra féþúfu úr gæruskinnum sem
hægt er að setjast á. „Þessi féþúfa er
fyrir stofnfjáreigendur fósturjarð-
arinnar sem vilja ekki láta aðra hafa
sig að féþúfu, og undir henni er heil-
mikil hjartalaga fjársjóðshirsla
þannig að það er hægt að sitja á auði
sínum, ef maður hjúfrar sig í gær-
unum.“ Eftir hið mikla bankahrun
Orminn langa sem er stuðningskragi
en líka skraut eða skart. „Ég vann
alltaf í hönnun og einhverju skap-
andi með starfi mínu sem iðjuþjálfi.
En núna starfa ég einvörðungu að
list minni,“ segir Bjargey sem er
nemandi á listnámsbraut Iðnskólans
í Hafnarfirði en hún hefur sótt fjölda
listnámskeiða í gegnum tíðina.
Alltaf hægt að bæta við sig
Pétur Bjarnason vinnur þrívíð
verk í brons. „Eftir að hafa steypt
verkin í brons og brotið utan af þeim
koma steypuleiðarar og loftpípurnar
betur í ljós og er mér oft illa við að
taka þetta af, því verkið er stundum
skemmtilegra nýkomið úr mótinu,“
segir Pétur sem hefur stundað sína
list í tuttugu ár eða frá því hann lauk
listnámi 1988 frá Konunglegu aka-
demíunni í Belgíu, en áður hafði
hann lært í Þýskalandi. Auk þess að
skapa sína eigin skúlptúra steypir
hann stundum fyrir aðra og gerir
líka við myndir. „Það er endalaust
hægt að bæta við sig og vonandi
finnur maður aldrei sjálfan sig,“ seg-
ir Pétur sposkur og vísar til þess að
leitin sjálf sé mest um verð.
Útisýning á strandlengju
Olíumálverkin hennar Lilju
Bragadóttur eru stór og litrík, en
hún segist hafa farið hægt af stað í
listinni og sest á gamals aldri á
skólabekk í Árósum í Danmörku.
„Ég hef starfað eingöngu að mynd-
listinni síðan ég kom heim úr því
námi fyrir um átta árum. Fyrir
tveimur árum fór ég svo að mála ab-
strakt og ég er núna í námi hjá
Bjarna Sigurbjörnssyni í Myndlist-
arskóla Kópavogs í frjálsri málun.
Það gefur mér mikið að mála ab-
strakt, það er svo mikil útrás og til-
finningaflæðið skilar sér á strigann.“
Þau Lilja, Pétur og Bjargey eru
öll með verk á sýningu 18 lista-
manna sem stendur yfir á Garða-
torgi í Garðabæ.
„Við í þessum hópi þekktumst lít-
ið, þótt við vissum kannski hvert af
öðru. Við erum svolítið brött, þessi
sýning átti aðeins að standa eina
helgi, en við fengum svo góð við-
brögð að við framlengdum hana
fram á morgundaginn, enda vel við
hæfi því í dag er dagur myndlistar á
höfuðborgarsvæðinu. Það er hugur í
okkur og við erum strax farin að
skipuleggja næstu sýningu sem
verður útisýning á Jónsmessunni í
sumar, enda eigum við Garðbæingar
æðislega strandlengju hér og fullt af
frábærum listamönnum.“
khk@mbl.is
Gæruskinn Bjargey situr á féþúfunni góðu í félagsskap járnsmiðs úr fjörugrjóti.
Morgunblaðið/Heiddi
Brons Pétur kann því vel að láta steypuleiðara og loftpípurnar njóta sín í verkunum.
Féþúfur og fleiri furðuverk
Allir á Íslandi eru listamenn, segja sumir útlend-
ingar sem hingað koma furðulostnir yfir fjölda lista-
manna á litlu eyjunni í norðri. Kannski einmitt
vegna fæðarinnar eru tækifærin til að koma sér á
framfæri fleiri en í stærri löndum. Aðrir segja vík-
ingablóð Frónbúa vera þess eðlis að þeir láti ekkert
stoppa sig. Kristín Heiða Kristinsdóttir tók hús á
þremur ólíkum listamönnum.
Litagleði Abstraktverkin hennar Lilju eru eitt allsherjar tilfinningaflæði.
Eftir Atla Vigfússon
Þingeyjarsýsla | „Ég hef alltaf haft gaman
af dúfunum og byrjaði strax sem krakki,“
segir Pétur G. Pétursson sem er einn af
fáum bréfdúfnabændum í Þingeyjarsýslu en
áhuginn er að aukast hjá mörgum eftir
nokkurt hlé enda þetta skemmtilegt tóm-
stundagaman að margra mati.
Dúfur eru um margt óvenjulegir fuglar
en það sem er athyglisvert er það að karl-
fuglinn tekur fullan þátt í því að liggja á
hreiðrinu á útungunartímanum og þegar
ungarnir koma framleiðir hann líka dúfna-
mjólk eins og móðirin og er óþreytandi við
að mata nýju fjölskyldumeðlimina. Dúfur
eru einu fuglarnir fyrir utan flæmingja sem
ala unga sína á mjólk en hún er eins konar
drafli sem er framleiddur í veggjum sarps-
ins. Þetta er mjög næringarríkt fæði fyrir
ungana og þeir þroskast gríðarlega fljótt.
Bréfdúfur gegndu ábyrgðarfullu hlut-
verki fyrr á öldum en þá voru þær mik-
ilvægir sendiboðar enda ratvísi þeirra þekkt
fyrirbrigði. Dúfnaáhugamenn þjálfa dúf-
urnar í því að rata heim og hér fyrr á árum
voru dúfnamenn frá Húsavík oft með æfing-
ar í sýslunni. Komu þá stundum flækings-
dúfur heim á sveitabæi og náðust þar en
enn aðrar urðu fálkanum að bráð þó að ekki
væri það oft. Ekki er langt síðan dúfur
komu á bæi í Aðaldal allt frá Egilsstöðum
og var þá hægt að skila þeim til réttra eig-
enda.
Kofasmíði og dúfnarækt
fara vel saman
Pétur er einn þeirra sem byggðu kofa á
lóðinni hjá sér þegar margt var af dúfum og
þar gátu þær farið inn og út en girt var í
kring þannig að fálkinn gat ekki gómað
þær. Margir krakkar hafa mjög gaman af
því að byggja kofa og því er það hluti af
þessu skemmtilega tómstundagamni að gera
góða aðstöðu fyrir fuglana.
Það sem er áhugavert við dúfurnar er að
þær eru í mörgum litum og í mörgum af-
brigðum og er það hluti af ræktunar-
áhuganum. Talið er að í heiminum séu um
300 tegundir dúfna en tömdu dúfurnar eru
flestar afkomendur bjargdúfu.
Pétur segir að það sé mikið og gott sam-
band hjá dúfnafólki í landinu og á „dyra-
spjall.com“ er sérstaklega fjallað um dúfur
og þar skiptist fólk á upplýsingum. Pétur er
fæddur 1962 og er enn fullur áhuga og því
eru dúfnaárin orðin mörg. Alltaf koma
krakkar sem veita þessum búskap mikla at-
hygli og það er mjög gaman.
Dúfnakarlinn liggur mikið á hreiðrinu
Morgunblaðið/Atli Vigfússon
Dúfnabóndi Pétur hefur haldið dúfnaáhuganum síðan hann var barn.
Jafnrétti í reynd hjá
dúfnafjölskyldunni
Í HNOTSKURN
»Dúfur eru um margt óvenjulegirfuglar enda sýna rannsóknir á
eggjahvítu lítinn náinn skyldleika við
núverandi fugla.
»Turtildúfa er ein þekktasta dúfa íheimi og kemur hingað sem flæk-
ingur. Gyðjan Venus taldi hana heilaga
og í kristni er hún hvorki meira né
minna en ímynd heilags anda.
» Í islam er hún miðill guðs sem hvísl-ar í eyra Múhameðs og fyrir jarð-
arbúa er hún tákn friðar.