Morgunblaðið - 19.07.2009, Blaðsíða 12

12 Tengsl
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. JÚLÍ 2009
Eftir Steinþór Guðbjartsson
steinthor@mbl.is
Jóhanna: „Bragi er að mörgu leyti
flókinn og samsettur persónuleiki.
Hann er dulari en margir halda.
Hann hefur alltaf verið ákaflega
fróðleiksfús og sem krakki var
hann mikill safnari, hann safnaði
frímerkjum en ég leikaramyndum.
Svo var hann alltaf að grúska og
því hefur hann haldið áfram alla
tíð.
Hann er seintekinn. Menn halda
að hann sé ákaflega léttur og kát-
ur og opinn – og víst er hann það
á sinn hátt – og hann hefur mjög
gaman af því að kynnast fólki. En
hann á sér hliðar sem hann kærir
sig ekki um að deila með mjög
mörgum. Að því leyti er hann
samsettur.“
Stjórnsamur verndari
„Þegar við vorum krakkar léku
börn sér saman en voru ekki límd
við tölvur. Bragi var í stöðugum
rannsóknum, oft leynilegum, og ég
vissi náttúrlega sjaldnast hvað
hann var að rannsaka með vinum
sínum. Ég veit því ekki hvort
rannsóknirnar voru vísindalegar
eða merkilegar. Bragi átti miklu
auðveldara með að eignast vini en
ég á barnsárunum og ég öfundaði
hann dálítið af því.
Við vorum saman í dans-
æfingum og vorum í sýning-
arflokki en við vorum aldrei látin
dansa saman því Rigmor dans-
kennari Hansson sagði að við vær-
um bæði of stjórnsöm.
Í Landakotsskóla vorum við
gjarnan látin keppa hvort á móti
öðru í boðhlaupi sem var mjög
vinsælt í frímínútum. Hann vann
mig alltaf og það fór dálítið í taug-
arnar á mér. Mér fannst ég stöð-
ugt vera í keppni við hann og yf-
irleitt hafði hann betur. Það skildi
samt ekki eftir stór sár á sálinni.
Um tíma spilaði hann handbolta,
líklega með KR, og var í marki.
Ég fór á alla leiki í Hálogalandi og
hef alla tíð haft áhuga á íþróttum
þótt ég hafi aldrei keppt í neinu.
Ég hafði áhyggjur af því þegar
hans lið tapaði því þá óttaðist ég
að hann yrði í vondu skapi þegar
hann kæmi heim og mér fannst
líka leiðinlegt þegar hann gat ekki
varið.
Stundum hef ég furðað mig á
því hvað Bragi var þolinmóður að
dröslast með mig og hafa mig með
í öllu þegar við vorum krakkar.
Hann stjórnaði mér en staðhæfir
að ég hafi líka verið stjórnsöm
sem er ábyggilega á misskilningi
byggt. En hann var forystusauð-
urinn. Þegar við vorum fjögurra
til sex ára gömul átti hann vin
sem hafði nokkuð greiðan aðgang
að Gamla bíói og við fórum oft í
bíó og venjulega nokkrum sinnum
á sömu myndina. Þegar eitthvað
svakalegt var í þann veginn að
gerast – og hann líklega búinn að
sjá myndina – varaði hann mig við
í tíma og sagði: „Nú skaltu beygja
þig.“ Þá var eitthvað framundan
sem hann hélt að ég gæti orðið
hrædd við. Hann verndaði mig því
dálítið.
Mér fannst hann uppá-
tektasamur og stundum stríddi
hann mér. Ég var mjög spéhrædd
og hann gerði at í mér. Eitt sinn
þegar við vorum á fyrrnefndum
aldri spurði hann mig hvort hann
ætti að gefa mér kinnhest. Mér
þótti það spennandi enda setti ég
það í samband við rugguhest eða
eitthvað svoleiðis og varð ansi
brjáluð þegar ég komst að því
hvað kinnhestur var. Ég hef
greinilega ekki unnið mig út úr
þessu fyrst ég man þetta enn!
Á sinn hátt vorum við samt oft-
ast samrýnd fram á unglingsár en
ég fór mjög ung að heiman og þá
tognaði á sambandinu. Eftir að
hann kvæntist Nínu Björk hófst
sambandið á ný en það var
kannski stundum stormasamt því
við erum bæði dálítið skapmikil og
kannski stjórnsöm, þó líklega á
ólíkan hátt. En svo höfum við
tengst virkilega á fullorðins-
árunum. Ég er ekki dómbær á það
hvort við séum lík en við eigum
trúlega ýmislegt sameiginlegt þeg-
ar kemur að lífsreynslu okkar og
skiljum hvort annað án þess að
þurfa alltaf að vera að blaðra um
það.“
Á réttri hillu
„Bragi fékk snemma mikinn
áhuga á bókum. Ég held að það
hafi byrjað með kynnum hans af
Helga Þorlákssyni en er ekki viss.
Ég hugsa að hann hafi alltaf viljað
fást við það sem sneri að bókum
en mér hefur á hinn bóginn fund-
ist afleitt að hann skyldi ekki hafa
skrifað meira um dagana því hann
er alveg einstaklega vel ritfær og
á mjög auðvelt með að orða
flókna hluti á einfaldan hátt.
Þetta má sjá af því litla sem hann
hefur skrifað og því er skaði að
hann skuli ekki hafa gert meira af
því, því þar er hann vissulega á
heimavelli.
Ég býst við að pabbi hafi ef-
laust stutt hann líka töluvert í
þessu bókagrúski en hafa ber í
huga að við ólumst upp við að
fólk las bækur og það var ýtt
undir áhuga okkar á því strax í
Landakotsskólanum. Ég er líka á
því að hann hafi lent á réttri hillu
með þessa fornbókasölu og þetta
passar við hans persónuleika. En
hann er ekki bara afskaplega
fróður um bækur, heldur ótal-
margt annað. Hann hefur kynnst
furðufuglum og ekki furðufuglum
og myndað ákveðin tengsl við
þetta fólk.
Bragi hefur lagt mikið upp úr
því að draga fram og kynna menn
sem hafa ekki endilega verið sam-
ferða samfélaginu og séð í þeim
ýmislegt sem aðrir hafa kannski
gert lítið úr. Hann hefur komið
víða við í því og vina- og kunn-
ingjahópurinn er afskaplega marg-
litur.
Mér finnst Bragi hafa einstakan
húmor og segja skemmtilega frá.
Hann hefur sérstakt lag á því að
orða hugsanir sínar – stundum
ansi beittar – en alltaf ósköp glað-
lega.
Bragi er hlý manneskja og
stundum er eins og hann kæri sig
ekki um að fólk viti hvað hann er
hlýr. Hann sýnir hlýjuna ekki
endilega með því að koma og vefja
mann örmum og að því leyti minn-
ir hann mig á pabba. Þegar hann
hefur grunað að eitthvað væri að
eða mér liðið illa hefur hann kom-
ið og þá hefur ekki endilega verið
þörf á faðmlögum. Þessi fjölskylda
hefur enda aldrei legið í stans-
lausum faðmlögum. Það hefur
aldrei verið mikið um slíkt en við-
mót Braga er það sem skiptir máli
og svo er húmorinn kominn á vett-
vang áður en við er litið. Við töl-
um saman og stundum tölum við
ekki saman í langan tíma. En það
gerir ekkert til. Við erum dálítið
skrítin en við erum vinir. Við vit-
um hvar við höfum hvort annað.
Það er mikils virði.“
Systkinin Bragi og
Jóhanna Kristjóns-
börn eru á líkum
aldri og eiga ým-
islegt sameig-
inlegt, ekki síst
það að bera um-
hyggju fyrir
öðrum.
Hæðinn og
orðheppinn
Hún fæddist í Reykjavík 14. febrúar 1940.
Hún gekk í Landakotsskóla og Kvennaskólann í Reykjavík og varð
stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík 1959. Hún stundaði nám við
guðfræðideild Háskóla Íslands 1961-1964. Hún var í námi í arabísku í
Egyptalandi 1995-1996, í Sýrlandi 1998-2000 og í Jemen 2000-2001.
Hún var blaðamaður frá 1958-1995 og þar af á Morgunblaðinu frá
1967. Undanfarin ár hefur hún kynnt menningu Mið-Austurlanda á Ís-
landi og farið með hópa héðan til Mið-Austurlanda.
Hún var formaður Félags einstæðra foreldra 1969-1987.
Hún hefur skrifað 11 bækur.
Hún var sæmd riddarakrossi Hinnar íslensku fálkaorðu 1979 og
Dom Nenrique-orðunni í Portúgal 1980. Hún hlaut heiðursverðlaun
Samfélagsverðlauna Fréttablaðsins 2008 fyrir hjálparstarf sitt í Jem-
en og tímaritið Nýtt Líf útnefndi hana Konu ársins 2008 fyrir mann-
úðarstörf sín.
Eiginmaður hennar var Jökull Jakobsson rithöfundur sem lést 1978 en þau
skildu 1969. Þau eiga þrjú börn. Sambýlismaður hennar 1971-1977 var Hösk-
uldur Skarphéðinsson skipherra og eiga þau eina dóttur. Barnabörnin eru
alls 10 og barnabarnabörnin fimm.
Hann fæddist í Reykjavík 17. júlí
1938.
Hann gekk í Landakotsskóla og
Gagnfræðaskólann við Hringbraut
og tók stúdentspróf frá Verslunar-
skóla Íslands 1958. Hann lagði
stund á rekstrarhagfræði við Við-
skiptaháskólann í Kaupmanna-
höfn 1973-1976.
Hann var kennari og blaðamað-
ur í Reykjavík og á Eyrarbakka
1959-1967, gjaldkeri hjá Ísal í
Straumsvík 1968-1973, upplýs-
ingafulltrúi norska sendiráðsins
1976-2008 og hefur verið forn-
bókasali frá 1976.
Eiginkona hans var Nína Björk Árnadóttir rithöfundur en hún lést árið
2000. Þau eiga þrjá syni og fjögur barnabörn. Síðan var hann í fjarbúð
með Jónínu Benediktsdóttur, sem lést 2005.
BRAGI KRISTJÓNSSONJÓHANNA KRISTJÓNSDÓTTIR
Íslandsmótið í Hafnabolta
28. júlí – 6. ágúst
Upplýsingar og
skráning á
www.hafnabolti.com
og í síma 820 0825