Morgunblaðið - 19.07.2009, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 19.07.2009, Blaðsíða 29
Minningar 29 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19. JÚLÍ 2009 Útfararþjónustan ehf. Stofnað 1990 Símar: 567 9110 & 893 8638 www.utfarir.is • runar@utfarir.is Alhliða útfararþjónusta Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson Elís Rúnarsson Þorbergur Þórðarson ✝ Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma, ELÍN ÓLÖF JÓNSDÓTTIR, áður til heimilis Miðtúni 3, Keflavík, lést á hjúkrunarheimilinu Víðihlíð sunnudaginn 12. júlí. Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðju- daginn 21. júlí kl. 13.00. Helga J. Guðbrandsdóttir, Kristín G. Guðbrandsdóttir, Reynir Gunnlaugsson, Sigurður H. Guðbrandsson, Guðmundur K. Guðbrandsson, Jón I. Guðbrandsson, Lilja Þ. Tómasdóttir og barnabörn. ✝ Elskulegur eiginmaður minn, tengdafaðir, afi og langafi, GUNNAR PÉTURSSON, Eyrarholti 6, Hafnarfirði, andaðist á St. Jósefsspítala aðfaranótt þriðju- dagsins 14. júlí. Útför fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju miðvikudaginn 22. júlí kl. 15.00. Guðbjörg Helga Guðbrandsdóttir, Jóhanna Valdemarsdóttir, Númi Arnarson, Þóra Birna Ásgeirsdóttir Helga Björg Arnardóttir, Andrés Björnsson, Alexander Örn Númason. ✝ Birgitta Eng-ilberts fæddist í Kaupmannahöfn 4. nóvember 1934. Hún lést á Droplaug- arstöðum 28. júní síðastliðinn. For- eldrar hennar voru hjónin Tove Engil- berts, f. í Kaup- mannahöfn 14. jan- úar 1910, d. 1. okt. 1995 og Jón Eng- ilberts málari, f. í Reykjavík 23. maí 1908, d. 12. febrúar 1972. Tvíburasystir Birgittu var Amý Engilberts, hún er látin. Ár- ið 1958 giftist Birgitta Jóhanni Gunnari Halldórssyni hljómlista- manni, f. 28. júní 1928, d. 2. júní l996. Þau eignuðust eina dóttur, Gretu Engilberts kennara og förðunarfræðing, f. 20. apríl vík ásamt foreldrum sínum við mikið menningarlegt atlæti. Birgitta lauk prófi í snyrti- fræði frá Jean de Grasse 12.11. 1953 og meistaranámi í líkams- nuddi sama ár. Útskrifaðist í fótaaðgerð frá Fótaaðgerðar- og snyrtistofu Fjólu Gunnlaugs 30.5. 1969. Meistarabréf í snyrtifræði 1986. Birgitta var stofnfélagi í Félagi íslenskra snyrtifræðinga. Hún var virkur félagi og sótti fjölda námskeiða í faginu þ.á m. Cidesco World Congress í Lond- on 1973 og á Grikklandi 1975. Árið 1979 sótti hún nám í Lond- on hjá Eve Taylor professional Beauty. Árið 1999 var hún gerð að heiðursfélaga snyrtifræðinga, fyrir að vera elsti starfandi fé- lagsmaður. Birgitta vann í 12 ár við nudd á Gufubaðstofu Jónasar Halldórs- sonar á Kvisthaga en lengst af rak hún Snyrtistofu Birgittu að Flókagötu 17. Útför Birgittu fór fram 14. júli í kyrrþey að ósk hinnar látnu. 1959. Þau skildu. Greta er gift Guð- mundi Hilmarssyni flugstjóra hjá Cargolux og eiga þau tvö börn, Ellen Engilberts, f. 1993, og Jón Engilberts, f. 1998. Fyrir átti Greta dótturina Birgittu Engilberts kvikmynda- fræðinema, f. 1986. Birgitta giftist ekki aftur en átti í mjög nánum vin- skap við Svein Björnsson listmál- ara og lögreglumann eftir að hann varð ekkjumaður og varði það samband hátt á annan ára- tug á meðan Sveinn lifði en hann lést í apríl 1997. Birgitta bjó lengst af í Engla- borg að Flókagötu 17 í Reykja- Ég minnist Birgittu, eða Biggu eins og hún var oftast nefnd, á nán- asta æviheimili hennar, „Englaborg“, Flókagötu 17. Bigga er mamma Gretu æskuvinkonu minnar og þær mæðgur bjuggu þar með foreldrum Biggu, þeim Tove og Jóni Engilberts listmálara og er mér tamt að hugsa um þau öll í einu. Englaborg var ólík öðrum heimilum í Norðurmýrinni og fyrir mér ævintýraheimur. Amma Gretu var dönsk, afi Jón listmálari. Þetta var hús málarans, hann var með vinnustofu á efri hæðinni sem gaf húsinu þann lit og ljóma sem hans heittelskuðu mæðgur nutu til fulls. Birgitta var með sína snyrtiaðstöðu í kjallaranum. Danska var að mestu töluð á heim- ilinu og mikil kátína ríkti innanhúss, tvíræðnin í fyrirrúmi og húmörinn aldanskur. Bigga var falleg kona, það geislaði frá henni hlýja og glaðværð, og svo var hún svo dásamlega rómantísk. Það sem mér fannst svo sjarmerandi við hana var að annað auga hennar var blátt og hitt brúnt. Eftir að Bigga og Gunnar slitu samvistir flutti Bigga aftur heim í Englaborgina með Grétu, Gulldrop- ann, nafnið sem afi Jón gaf henni og þau dekruðu við hana öll þrjú. Við Gréta urðum góðar vinkonur því stutt var á milli húsa í Norðurmýrinni ég varð fljótt heimagangur í Englaborg- inni. Bigga tók alltaf á móti mér bros- andi og glöð, hældi mér á hvert reipi og var eins og þær amma Tove hefðu vart getað beðið þess að fá mig í heim- sókn að spjalla við og veita góðgjörð- ir. Svo skröfuðum við saman eins og við værum allar á sama árinu. María Callas var óperustjarna hússins og hljómaði frá vinnustofu Jóns oft dag- ana langa. Gestkvæmt var á heim- ilinu, margir þjóðkunnir listamenn komu í heimsókn. Fjölskyldan sótti flesta listviðburði og lét fátt fram hjá sér fara í leikhúslífinu. Og frá því að Gréta gat staðið í fæturna var hún tekin með. Fjölskyldan var mjög samrýnd og Bigga var einstök dóttir, hún bókstaflega lifði fyrir foreldra sína og dóttur. Jón lést fyrir aldur fram 1972. Þá tók Bigga yfir hússýsl- una og varð móður sinni stoð og stytta að geta haldið heimilinu áfram í húsinu þeirra. Þær mæðgur héldu sínu striki, sóttu listsýningar áfram, fóru til Danmerkur og víðar um heiminn. Hún hugsaði fyrir öllu að gleðja mömmu sína og létta henni líf- ið án Jóns. Tove gat ekki nógsamlega lofað að eiga þær mæðgur að eftir að Jón lést og geta fyrir þeirra tilstilli búið í eigin húsi til endadægurs. Bigga var í ástvinarsambandi við Svein Björnsson listmálara hin síðari ár. Hann var henni mikill og góður vinur og félagi og varð henni harm- dauði þegar hann lést árið 1997. Tove lést 1995 og þá flutti Bigga úr Englaborginni. Síðustu árin bjó hún í Mýrarásnum til að geta verið nær dóttur, tengdasyni og heittelskuðum barnabörnunum, Birgittu, Ellen og Jóni Engilberts. Síðustu árin hefur Bigga átt við heilsuleysi að stríða. Hún var búin að skila sínu og kraftar hennar voru þrotnir. Gréta er búin að reynast mömmu sinni aðdáanlega vel. Þetta mæðrasamband í þrjá ættliði var bæði sterkt og einstaklega fallegt. Ekki má ég láta ótalda artarsemi þessarar góðu fjölskyldu í gegnum tíðina, og á tyllidögum í lífi mínu mundu mæðgurnar ávallt eftir mér. Það er dýrmætt að eiga í minning- anna sjóði þær móttökur sem mér mættu á þessu einstaka heimili. Blessuð sé minning Birgittu Engil- berts. Anna Margrét (Anna Magga). Til móður minnar Tek ég úr gleymsku myrkri, móðir, minninganna spjöld, það er eins og englar góðir að mér svífi í kvöld, ástar stjarna eilíf skíni inn í myrkrið svart, er sem kalinn hugur hlýni, húmið verði bjart. Man ég alla ástúð þína, öll þín tryggðabönd, yfir barnabresti mína breiddirðu milda hönd, stundum vil ég vera góður vænsta yndið þitt. Það er svo gott að eiga móður sem elskar barnið sitt. Hver þekkir mátt, er móðir veitir, mild og kærleiksrík? Allri sorg í unað breytir, engin er henni lík. Hvar finnst vinur hlýr, svo góður, hjartans mýkja sár? Hvað er betra en blíðrar móður bros og hryggðartár? (Kristján Jónsson frá Skarði.) Við hittumst á ströndinni hinum megin. Þín dóttir Greta. Við fráfall Birgittu Engilberts, tengdamóður minnar, langar mig að setja hér niður nokkur kveðjuorð um þessa sérstæðu konu, sem nú hefur lokið sinni göngu með okkur, södd líf- daga. Ég kynntist Birgittu þegar leiðir okkar Gretu lágu saman og ekki varð aftur snúið, örlögin tóku völdin og vill ég þakka henni þá gjöf sem örlögin gáfu mér þá. Birgitta talaði af mikilli hlýju um bernsku sína, foreldra og vini. Hún sagði vel frá atburðum sem markað höfðu spor í lífi hennar. Hún bjó í Kaupmannahöfn ásamt foreldrum sínum þeim Tove og Jóni Engilberts og systur til 6 ára aldurs. Í septem- ber 1940 fór fjölskyldan með hópi Is- lendinga í gegnum Svíþjóð og Finn- land til Petsamo. Ástæðan var seinni heimsstyrjöldin. Sú nöturlega ferð stóð fram í nóvember. Siglt var heim með Esjunni. Eflaust hefur sú ferð markað spor í barnssálina. Eftir heimkomuna til Íslands var fljótlega farið í að byggja Englaborg þar sem Birgitta bjó lengst af. Mikið menningarheimili og fullt af ást og hlýju en þá sögu hafa aðrir ritað. Út hafa komið margar bækur um þetta merka fólk þar á meðal „Hús mál- arans“ eftir Jóhannes Helga og „Eins manns kona“ eftir Jónínu Micaelsdóttur. Birgitta bjó alla tíð með Gretu dóttur sinni í Englaborg og hefur Greta oftsinnis talað um hversu rík hún sé að hafa alist þar upp. Þar ríkti gleði og ást og hefur það svo sann- arlega skilað sér til barna okkar. Eftir fráfall Tove flutti Birgitta nær litlu fjölskyldunni í Árbænum, þá voru komin til sögunnar börnin okkar Birgitta, Ellen og Jón. Hún var stolt af sínu fólki og elskaði skil- yrðislaust og fór ég ekki varhluta af því. Þegar ég kynntist Birgittu var í lífi hennar Sveinn Björnsson listmálari og lögreglumaður. Þau voru glæsi- legt par sem gaman var að vera með og áttum við fjölskyldan margar góð- ar stundir saman bæði heima og í Krísuvík. Sveinn dó því miður fyrir aldur fram og fannst mér tengda- móðir mín aldrei verða söm eftir frá- fall hans. Sveinn var börnum okkar sem besti afi. Birgitta var gæfukona um margt í lífinu þó að stundum gæfi á bátinn. Hún skilaði góðu ævistarfi í þágu nudd- og snyrtifræðinnar sem er skráð í þar til gerðar bækur. Allra síðustu árin reyndust tengdamóður minni nokkuð erfið á köflum. Líkaminn var farinn að gefa eftir og hin skarpa hugsun og minni farið að daprast. Síðustu árin bjó hún hjá okkur í Mýrarásnum og var það okkur öllum til mikillar ánægju. Í febrúar ágerðust veikindin og eftir erfiða skurðaðgerð í á Landspítalan- um átti hún ekki afturkvæmt heim og fór í framhaldi til dvalar á Droplaug- arstöðum þar sem hún andaðist 28. júní sl. Þar var vel annast um hana og viljum við aðstandendur þakka um- hyggju og gott viðmót starfsfólksins þar. Nú er stígurinn á enda. Skarð er hökkvið í okkar litlu fjölskyldu. Ég vil þakka Birgittu, tengdamóður minni, hjartanlega fyrir samfylgd- ina. Guðmundur Hilmarsson. Í stofunni heima er fallegasta mynd sem til er í heiminum, af þér, elsku amma. Það er mynd sem afi Jón teiknaði við ljóð Jónasar Hall- grímssonar, þar sem þú, fallega amma, kyssir þröstinn góða. Ljóðið var uppáhalds ljóðið þitt og verður nú líka okkar. Nú andar suðrið sæla vindum þýðum. Á sjónum allar bárur smáar rísa og flykkjast heim að fögru landi ísa, að fósturjarðar minnar strönd og hlíðum. Ó, heilsið öllum heima rómi blíðum um hæð og sund í drottins ást og friði. Kyssið þið, bárur, bát á fiskimiði. Blásið þið, vindar, hlýtt á kinnum fríðum. Vorboðinn ljúfi, fuglinn trúr, sem fer með fjaðrabliki háa vegaleysu í sumardal að kveða kvæðin þín! Heilsaðu einkum, ef að fyrir ber engil með húfu og rauðan skúf, í peysu. Þröstur minn góður, það er stúlkan mín. Nú flýgur þú á fund ástvina og kyssir þröstinn góða. Við óskum þér góðrar ferðar og hittum þig seinna á ströndinni hinum megin ásamt fleiri. Þín Birgitta, Ellen og Jón. Birgitta Engilberts Ólafía Kristín Jónsdóttir ✝ Ólafía KristínJónsdóttir (Lóa) fæddist í Hafnarfirði 27. ágúst 1936. Hún lést á Líknardeild Landspítalans í Kópa- vogi 18. júní sl.. For- eldrar hennar voru Jón Halldórsson skipstjóri, f. 17.5. 1904, d. 1.6. 1963 og Eggertína S. Sigurð- ardóttir, f. 7.10. 1908, d. 3.2. 1979. Systkini Ólafíu: 1) Sigrún Eydís, f. 26.5. 1931, maður hennar Pétur Ingason, þau eiga tvö börn. 2) Guðrún, f. 15.10. 1934, d. 8.6. 1975, maður hennar Ronald Le- nahan (látinn), þau eignuðust tvær dætur. 3) Þorsteinn Sævar, f. 6.11. 1947, d. 23.3.2008. 4) Pétur Einarsson fóst- urbróðir, f. 27.8. 1946, kona hans Ragn- heiður Jónsdóttir, þau eiga þrjú börn. Ólafía giftist 31.12. 1954 í Laugarnes- kirkju Sigurði H. Sigurðssyni, f. 3.6. 1936. Foreldrar hans voru Sigurður Kristjánsson listmálari, f. 14.2. 1897, d. 28.11. 2001, og Kristjana Bjarnadóttir, f. 3.9. 1910, d. 5.5. 2008. Ólafía og Sig- urður eignuðust fjögur börn: 1) Jón Halldór, f. 26.8. 1953, maki Margaret, börn þeirra Alan Jón, maki Elaine, De- rek Halldór og Anna Kristín. 2) Sveinn Kristján, f. 15.8. 1958, maki Anne Mu- riel, börn þeirra Kristján Stuart, dóttir hans Sophie, Davíð og Jóhann Scott. 3) Hulda Hreindal, f. 29.11. 1959, maki Hannes Sölvi (skilin), börn þeirra Sig- urður Örn, Hörður Heiðar og Ólafur Kristinn. 4) Nína Björg, f. 11.3. 1969, maki Flóvent, börn þeirra Aron og Al- bert. Útför Ólafíu Kristínar fór fram frá Fossvogskapellu 25. júní í kyrrþey. Morgunblaðið birtir minning- argreinar alla útgáfudagana. Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is – smella á reitinn Senda efni til Morgunblaðsins – þá birtist valkost- urinn Minningargreinar ásamt frek- ari upplýsingum. Skilafrestur | Ef birta á minning- argrein á útfarardegi verður hún að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi). Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber- ist áður en skilafrestur rennur út. Greinar, sem berast eftir að útför hefur farið fram, eftir tiltekinn skila- frests eða ef útförin hefur verið gerð í kyrrþey, eru birtar á vefnum. Minningargreinar

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.