Skólablaðið - 01.12.1958, Blaðsíða 16

FÉLAGSLÍF menntlinga hefur verið
allviðburðaríkt að undanförnu, og koma
þriðjubekkingar þar töluvert við sögu.
Kæruæði þriðjubekkinga fekk útreið
að makleikum, enda féllust þeim hendur
og lýstu kærur sínar að mestu leyti vit-
leysu, og fannst mörgum, sem það væri
það eina, sem þeir hefðu sagt rétt í
þessu máli.
Félagsandi í skolanum er vægast
sagt lélegur og furðulegt, hvað miklu er
ábótavant. Tökum t. d. skíðaferðir.
i fyrra var fyrir atbeina Valdimars Örn-
ólfssonar og nokkurra skíðaáhugamanna
komið á fót skíðaferðum fyrir menntlinga.
Það var mikið talað um þetta í skólanum
og þótti flestum ágætt og létust mundu
koma, en hverjar urðu heimturnar?
Það komu svo fáir, að ferðirnar lögðust
niður. fþróttafélagið, sem hefði að réttu
lagi átt að styðja þessa starfsemi með
ráðum og dáð, lét ferðirnar afskiptalaus -
ar og stóð á móti kaupum á stöngum til
notkunar við brautarlagningu, þangað til
þeir, sem báðu um stengurnar, keyptu og
létu skrifa hjá íþróttafélaginu.
Ef forkólfar íþróttafélagsins halda,
að þeir eigi ein^öngu að safna í sjóði og
skila þeim af ser digrum, þá hafa þeir
tekið skakkan pól í hæðina. íþróttafélagið
á ekki aðeins að kaupa handbolta og sjá
um handboltamótið, heldur líka efla aðra
íþróttastarfsemi í skólanum og nota til
þess sjóði sína.
í íþróttafélaginu gilda, eins og kunn-
ugt er, aðrar reglur um stjórnarkjör og
málatilbúnað allan heldur en í öðrum
félögum. Stjórn íþróttafélagsins skipar
sjálf eftirmenn sína, og segja þeir, sem
til þekkja, að sá háttur sé hafður á til
þess að vondir menn komist ekki í
stjórnina. Þetta væri skiljanlegt, ef
stjórn xþróttafélagsins ynni einhver stór-
virki, sem engir aðrir en ofurmenni og
séní gætu unnið, en séu athuguð afrek
stjórnarinnar, þá er þetta ákvæði lítt
skiljanlegt. Heyrst hefur, að þessu muni
verða breytt, en um það veit ég ekki
gjörla. Um framkvæmdina á handbolta-
mótinu mætti skrifa langt mál, en ég
ætla hér aðeins að stikla á stóru.
Tvisvar var leikjum frestað. í fyrra
skiptið voru þeir spurðir álits, sem
hagsmuna höfðu að gæta. En í seinna
skiptið ákvað stjórnin að hafa atkvæða-
greiðslu um málið. Síðan var spurt,
hvort menn vildu láta fresta, en þá
féllu atkvæði jöfn. Nú skyldi maður
ætla, að málið væri útkljáð, tillagan
felld með jöfnum atkvæðum, en snilling-
arnir í stjórninni voru- á öðru máli.
Þeir komust að þeirri skarplegu niður-
stöðu, tillagan var samþykkt með jöfn-
um atkvæðum og mun vizka þeirra lengi
uppi. Einnig setti það leiðan svip á
mótið, er lið, sem skráð hafði verið og
leikið hafði einn leik, mætti ekki til
leiks og tilkynnti ekki forföll.
Eitt félag hafa menn í þriðjabekk
stofnað, "Menningarfélag íslenzkrar æsku".
Félag þetta stóð fyrir undirskriftasöfn-
un um endurheimtingu handritanna og er
ekkert nema gott um það að segja.
Þau tíðindi spurðust um félagið, að það
hygðist taka Grænlandsmálið á dagskrá.
Ennfremur fréttist það, að inntökuskil-
yrði í félagið væri m.a. landspróf.
Ýmsum þykir sem hroka og uppskafn-
ingshætti þriðjubekkinga séu lítil tak-
mörk sett og væri þeim sæmra að
stíga ofan úr skýjunum , kasta hrokanum
fyrir borð og reyna að samlaga sig
háttum og venjum skólans.
Frh. á bls. 68.