Skólablaðið - 01.03.1984, Síða 48

UOÐ
OF SEINT
Og orð
— sem aldrei voru sögð —
eru orðin að egghvössu járni
sem stingur mig sérhverja stund.
Og tár
— sem aldrei runnu —
eru orðin að freyðandi fossi
sem fellur beint á andlit mitt.
Og snerting handa
— sem aldrei var til —
er orðin að krumlu
sem kremur hjarta mitt.
Ogfaðmlag
— sem aldrei átti sér stað—
er orðið að sterkri snöru
sem hægt og bítandi
herðist um brjóst mitt.
G.Ó.
VÍSA
Regn á rúðu
dvelur nœturlangt
Kveður að lokum
með hœkkandi sólu.
I.S.
TRYGGÐ
Takk fyrir allt hið liðna...
...og það sem koma skal)
Án fyrirheits
fylgir þú mér.
Án orða
skiptumst við á skoðunum.
...ogán sjónar
sérðu mig...
Svartar hendur þínar
snerta mig aldrei
en við vitum af
nœrveru hvors annars.
Dimmur flötur þinn
dansar í kringum mig
hleypur upp veggi
eltir mig
vísar leiðina.
Þú yfirgefur mig
aldrei.
Hverfur aldrei.
...og við þig einan
held ég tryggð mína við...
I.S.
48