SunnudagsMogginn - 30.10.2011, Qupperneq 23

30. október 2011 23
Þ
að er upplýsandi að lesa kaflann úr bók Sigurðar Más Jónssonar Icesave samn-
ingarnir – afleikur aldarinnar sem birtist í Sunnudagsmogganum í dag. Þar er
því lýst hversu ógagnsæ, fálmkennd og gerræðisleg vinnubrögðin voru þegar
Steingrímur J. Sigfússon fjármálaráðherra og Jóhanna Sigurðardóttir forsætis-
ráðherra staðfestu samningana um Icesave í júní árið 2009.
Það er löngu fram komið að Svavar Gestsson, aðalsamningamaður Íslands, virðist hafa
verið algjörlega veruleikafirrtur er hann gekk frá samningunum fyrir Íslands hönd, að eigin
sögn vegna þess að hann nennti ekki að hafa þá hangandi yfir sér lengur. En í þessu bók-
arbroti kemur fram að hverfandi samráð var haft í samningaferlinu. Ekki var aðeins gengið
gegn vilja þingsins heldur einnig embættismanna sem að málinu komu:
„Embættismennirnir voru fullir efasemda og sumum fannst eins og þeir hefðu gengið frá
skelfilegum samningi, sem jafnvel jaðraði við landráð. Þeir töldu sig hins vegar hafa lítið
svigrúm til að hafa áhrif á málið, hvað þá að mótmæla samningnum. Þeir óttuðust um feril
sinn og hugsanlega hafa þeir haft í huga erfitt atvinnuástand utan veggja stjórnsýslunnar.“
Landráð er stórt orð. Nú sækja þessir sömu ráðamenn annan mann til saka fyrir lands-
dómi í máli sem minnir helst á Réttarhöld Kafka.
Það er eftirtektarvert að ráðherrann sem flæktist fyrir þeim í þessu máli varð skömmu
síðar að taka pokann sinn. Embættismennirnir höfðu því ástæðu til að óttast um starf sitt.
Og hafa ber í huga að þetta var áður en pólitíska gjörningaveðrið hófst um málefni Banka-
sýslu ríkisins. Það fór eins um hana og önnur fyrirheit ríkisstjórnarinnar. Stjórn Bankasýsl-
unnar sagði af sér vegna pólitískra afskipta í stofnun sem stofnuð var til að draga úr póli-
tískum afskiptum!
Athvarf sem forðar kattahvarfi
Kattholt, eina athvarfið á Íslandi fyrir ketti í óskilum, á í miklum rekstrarerfiðleikum. Í
samtali í Sunnudagsmogganum í dag upplýsir Anna Kristine Magnúsdóttir, formaður
Kattavinafélags Íslands, að ef ekki kæmu til matargjafir frá stórum fyrirtækjum væri búið að
loka athvarfinu. Reykjavíkurborg, Seltjarnarnes og Mosfellsbær greiða 1.700 krónur með
hverjum ketti í eina viku en önnur sveitarfélög á höfuðborgarsvæðinu láta starfsemina sig
engu varða enda þótt kettirnir sem komið er með í Kattholt séu vitaskuld gómaðir innan
þeirra bæjarmarka líka og raunar víðar – allt frá Keflavík að Selfossi.
Bág staða Kattholts hlýtur að vera afleit, bæði frá bæjardyrum kattelskra og þeirra sem
hafa skömm á þeim málleysingjum. Hvað ef eina athvarfinu verður lokað? Það hlýtur að
þýða að lausaganga katta eykst til muna með tilheyrandi vanlíðan dýravina og óþægindum
fyrir aðra íbúa.
Sú göfuga skepna kötturinn hefur fylgt manninum frá örófi alda og sveitarfélögin á höf-
uðborgarsvæðinu hljóta að bera gæfu til að leysa þetta mál. Tæpast er um ógurlegar upp-
hæðir að tefla! Jafnframt er rík ástæða til að taka undir með Önnu Kristine þegar hún hvetur
félagsmenn í Kattavinafélaginu til að greiða ársgjaldið. Að hennar sögn eru heimtur aðeins
um 50%. Ekki er nóg að skrá sig í félag – hugur þarf að fylgja máli.
Icesave í nýju ljósi
„Hvers vegna í ósköpunum ættuð
þið að ganga í samtök sem tekst
jafn illa upp og Evrópusamband-
inu?“
Martin Wolf, aðalhagfræðingur breska dagblaðs-
ins Financial Times, á fundi í Reykjavík.
„Hafið þið alls ekki tekið eftir
því hvað er að gerast þar?“
Martin Wolf.
„Ef ég ætti eina ósk myndi
ég ekki óska þess að þetta
hefði ekki gerst! Ég myndi
nota óskina í annað. Það
eru svo margir sem hafa
það miklu verra en ég.“
Helga Sigríður Sigurðardóttir 13
ára, sem gekk í gegnum mjög erf-
ið veikindi í fyrra eftir að hún fékk
hjartaáfall.
„Það hefði verið ynd-
islegt að leika með Lionel
Messi. En Messi er ekki
fullkominn leikmaður því
hann getur ekki skallað.“
Brasilíska knattspyrnugoðsögnin
Pele um Argentínumanninn Messi,
besta leikmann heims.
„Hann bauðst ekki beinlínis til að
skjóta mig en hann varaði mig við.“
Björn Valur Gíslason, þingmaður VG, segir fram-
kvæmdastjóra stórs fyrirtækis hafa hótað sér líf-
láti.
„Fagmenn fram í fingurgóma.“
Frank Michelsen úrsmíðameistari var ánægður
með lögregluna eftir að hún komst að því
hverjir rændu verslun hans og þýfið
fannst.
„Mér líður eins og ég hafi
verið misnotaður.“
Íslenskur stuðningsmaður Manchest-
er United eftir 6:1 tap fyrir nágrönn-
unum í Man. City um síðustu helgi.
„Þetta breytir öllu.“
Georg Lárusson, forstjóri Land-
helgisgæslunnar, um nýja varð-
skipið, Þór.
„Framtíðin er björt,
full af hallærum og
góðærum.“
Benedikt Erlingsson, leikstjóri
Sögu þjóðar sem hljómsveitin
Hundur í óskilum sýnir hjá Leik-
félagi Akureyrar.
Ummæli vikunnar
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
munir Þýskalands og Frakklands hljóta ætíð að ráða
skráningu evrunnar og ekki síst peningastefnunni
sem evruseðlabankinn fylgir, hvað svo sem sé að
gerast í smærri ríkjunum. Og hann rakti hvernig
annmarkar evrunnar, sem sameiginlegrar myntar
ólíkra þjóða, hefðu verið líklegir til að leiða til þeirra
vandræða sem orðið hefðu og þeir þyrftu því ekki að
koma á óvart. Þá hefði mátt sjá fyrir. Og menn hefðu
séð þá fyrir, m.a. hann sjálfur eins og hann hefði
upplýst oft og rækilega frá fyrsta degi. Sameiginlega
myntin væri skýringin á því hvernig fór, þótt vissu-
lega mætti gera athugasemdir við margt í framgöngu
einstakra ríkja. Og nú væri sjálf tilvera evrunnar
einnig meginskýringin á því að ríkin fengju ekki
bjargað sér í vandræðum sínum. Þau hefðu ekki
lengur sjálfstæða mynt, sjálfstæða seðlabanka eða
peningastjórn. Því væru þeim allar hefðbundnar
bjargir bannaðar. Íslendingar kæmust fyrr á lappir
en aðrir einmitt vegna þess að þeir byggju við eigin
mynt. Það má sjálfsagt þakka fyrir að fréttamað-
urinn stillti sig um að vitna til sjónarmiða Mikka
músar, efnahagssérfræðings Fréttastofunnar, þegar
þarna var komið.
Umræða um krónu og evru er öll á haus í landinu.
Annaðhvort eru helstu „umræðustjórar“ óþægilega
illa að sér, eins og margt bendir til, eða svo þjakaðir
af eigin mótuðu afstöðu eða þjónkun við Samfylk-
inguna, að þeir hvorki sjá né heyra það sem blasir
við. Það er ekki stærð myntar sem öllu munar við
skoðun á núverandi álitaefnum heldur sveigjanleiki
hennar og að henni sé ætlað að lesa og laga sig að
efnahagsástandi sinnar eigin þjóðar en ekki að ein-
hverju allt öðru. Þá og aðeins þá getur mynt verið
þýðingarmesti lykillinn að lækningu efnahagslífs
eins ríkis. Það þýðir nefnilega ekkert að læknir stingi
hitamæli í rass næsta manns á Möltu til að ákvarða
meðferð sjúklings uppi á Íslandi.
Vinsamleg ábending
En að öðru, eins og sagði stundum í besta sjónvarps-
þætti á Íslandi, Spaugstofunni. Páll Magnússon, einn
af nánustu aðstoðarmönnum Óðins á Útvarpinu,
ætti að kanna hvort á Fréttastofunni gæti verið vilji
fyrir því að kenna fyrirtækið þeirra framvegis við
Disney, fyrst nafnbreyting hefur á annað borð verið
ákveðin, í trássi við íslensk lög. Disney er, eins og
nafnið bendir til, eyja eins og Ísland og taki Rík-
isútvarpið það nafn upp getur það í beinu framhaldi
eitt og sér búið við eigin gjaldmiðil og við fyrsta
tækifæri tengt hann við evru, eftir að „kíkt hefði
verið í pakkann“, eða annan þann undirbúning sem
snillingar þar á bæ hafa venjulega að sínum ákvörð-
unum.
Morgunblaðið/Golli