SunnudagsMogginn - 30.10.2011, Side 40

40 30. október 2011
Lífsstíll
J
æja þá er víst bara runnin upp
Hrekkjavaka eða Halloween.
Sumir fussa og sveia, segja að ís-
lenski öskudagurinn sé alveg nóg
og við eigum ekki að púkka upp á er-
lenda siði sem þennan. En ég sé svo sem
lítið að því að kætast yfir því að geta
klætt sig upp í búning eitt kvöldið og
skemmt sér með vinum eða haldið
skemmtilegt hrekkjavökupartí fyrir
börnin og vini þeirra. Vinkonur mínar
tvær ólust upp í Bandaríkjunum til sex
ára aldurs. Þær sögðu manni stundum
sögur af Hrekkjavökunni. Ég man sér-
staklega eftir því sem þær sögðu mér að
allt óinnpakkað hefðu þær ekki mátt
borða. Enda getur jú alltaf verið einn og
einn svartur sauður inn á milli í hjörð-
inni. Síðar meir kynntist ég Hrekkjavöku
í Bretlandi þar sem ég bjó í fjögur ár. Á
tímabili var ég reyndar farin að halda að
þar væri Hrekkjavaka nærri allt árið um
kring. Svo skemmtilegt þótti breskum
háskólanemum að klæða sig upp áður en
þeir fóru út á lífið. Búningapartíin voru
óteljandi og vinsælast var að vera í ein-
hverju nógu stuttu og þröngu. Þannig
sáust óteljandi hjúkkur á götunum sem
eingöngu höfðu klætt sig í sloppinn en
gleymt buxunum. Samankomið við
áfengar veigar gat þessi múndering orðið
nokkuð áhættusöm.
Þetta minnir mig á umræðu í banda-
ríska þættinum „How I met your moth-
er“. Hún snerist að mestu um það að
sama hvaða búningi fólk ætlaði að klæð-
ast væri fyrir mestu að hann væri dá-
lítið glyðrulegur. Þannig væri glyðru-
legt grasker eða glyðruleg norn og allt
þar á milli gjaldgengt. Ég tók mér þetta
til fyrirmyndar eitt sinn og hélt út á gal-
eiðuna klædd eins og skólastúlka sem
gleymt hafði að fara í buxur. Það var svo
sem alveg ágætt eina kvöldstund en ég
held ég hafi mig hæga þetta árið. Helst að
maður skeri út í eins og eitt grasker og
reyni að finna sér sælgæti einhvers staðar
í formi drauga, norna og graskera.
Það er um að gera að nota Hrekkjavökuhelgina til tilraunaeldamennsku og prófa t.d. að elda úr graskeri og öðru grænmeti.
Morgunblaðið/Brynjar Gauti
’
Þannig sáust ótelj-
andi hjúkkur á göt-
unum sem eingöngu
höfðu klætt sig í sloppinn en
gleymt buxunum. Glyðruleg grasker á ferð
Lífið og
tilveran
María Ólafsdóttir
maria@mbl.is
Margir kætast þessa
helgina og klæða sig
upp að hrekkjavökusið.
Nú er rétti tíminn til að
skera út ógnandi andlit
í grasker og borða fullt
af nammi.
Það eru bananar í ísskápnum hjá mér sem eru
orðnir brúnir og ógeðslegir. Örugglega svo ógeðs-
legir að það væri réttast að henda þeim. En nei.
Það er algjör óþarfi því banana má nota bæði í fí-
neríis bananabrauð eða smella þeim í blandarann
með jógúrt og frosnum ávöxtum. Þannig tekur eng-
inn eftir því þó að bananarnir séu eitthvað farnir að
láta á sjá. Talandi um að geyma bananana í ís-
skápnum þá veit ég að það telja flestir hina mestu
vitleysu þar sem þeir verða jú brúnir svo fljótt. En
ég get bara ekki hugsað mér að borða volgan ban-
ana. Svo ég tek frekar áhættuna og hef mína ban-
ana brúna og kalda. Það er lítið mál að baka ban-
anabrauð og uppskrift að slíku að finna í flestum
almennum matreiðslubókum eða bara á netinu.
Bananabrauð er einhvern veginn fullkomið til að
baka seinnipart á sunnudegi eða með morg-
unkaffinu á laugardegi. Svo á maður afgangana
fram eftir helgi sem er alls ekki slæmt. Ban-
anabrauð er gott með smásmjöri en það getur líka
verið gott að búa til súkkulaðiglassúr og smyrja of-
an á. Þá breytist brauðið eiginlega í bananaköku.
Nærri ónýta banana er líka hentugt að nota í muff-
insbakstur með súkkulaði og öðru góðgæti.
Kannski bæta við hnetusmjörsafganginum sem þú
hefur velt fyrir þér hvað ætti að gera við.
Þessir bananar eru nú ekki alveg tilbúnir til að nota í bakstur. Betra er að þeir séu orðnir vel þroskaðir.
Morgunblaðið/G.Rúnar
Ilmandi bananabrauð með smjöri
Það er auðvelt að ímynda sér að
maður sé súkkulaðifíkill miðað
við hversu mikið hægt er að
borða af því. Hvort hægt sé að
tala fræðilega um súkkulaðifíkn
ku þó ekki vera komið alveg á
hreint.
Mörgum finnst þeir „háðir“
súkkulaði en það er ekkert
skrýtið þar sem í því eru ýmiss
konar efni sem hafa sæluauk-
andi áhrif á heilann. Eru þau víst
ekki svo ósvipuð þeim áhrifum
sem eiturlyf hafa á hann. Áður
en þú ferð að íhuga alvarlega að
láta leggja þig inn einhvers stað-
ar sökum súkkulaðifíknar er þó
vert að hafa í huga að oft hafa
fræðimenn bent á þá staðreynd
að þau efni sem finna má í
súkkulaði er líka að finna í mat
sem okkur langar ekki nærri
jafnmikið í og súkkulaði. Auk
þess er ólíklegt að geta borðað
það mikið af þeim að maður yrði
háður þeim. En hvað sem því líð-
ur er vafalaust eitthvað í súkku-
laði sem lætur okkur sífellt
langa í meira. Sama hvort
ástæðan á bak við það er lík-
amleg eða huglæg. Enda er
ástæðan kannski ekki það mik-
ilvægasta heldur miklu frekar að
njóta þess að borða súkkulaði
þegar okkur langar til þess.
Súkkulaðifíkn