Fréttablaðið - 10.11.2011, Blaðsíða 28

28 10. nóvember 2011 FIMMTUDAGUR
Maryland
allar gerðir
95 kr
...opið í 20 ár
Sæll Eiríkur. Grein þín í síðasta tölublaði Fréttatímans er afar
ósmekkleg og í raun ógeðsleg þar
sem þú bæði berum og óberum
orðum tengir mig, framsóknar-
manninn, við einhverjar verstu
öfgar og öfgahópa sem hægt er
að hugsa sér.
Þetta hafa pólitískir andstæð-
ingar Framsóknar leikið síðustu
mánuði en framsetningin á grein
þinni er dropinn sem fyllir mæl-
inn. Dettur fólki í hug að við sitj-
um undir því þegjandi að vera
sett í beint samhengi við nýnas-
ista, hryðjuverkamenn og ein-
kennisklædda öfgaflokka!?
Hvað fær þig til að skrifa þann-
ig að Framsóknarflokkurinn eigi
eitthvað skylt við öfgaflokka?
Ekkert í stefnu flokksins gefur
slíkt í skyn. Ekkert í málflutn-
ingi mínum eða annarra fulltrúa
flokksins gefur tilefni til að halda
svona ógeði á lofti. Ég hefði hald-
ið að maður í þinni stöðu ætti að
hafa betri yfirsýn um stefnu og
málflutning okkar en þú greini-
lega hefur. Telur þú þig geta stað-
ið undir starfsheiti þínu sem sér-
fræðingur um stjórnmál þegar þú
hefur augljóslega ekki fyrir því
að kynna þér einfaldar staðreynd-
ir um stefnu stjórnmálaflokkanna
sem þú fjallar um?
Er UMFÍ fasistafélagsskapur?
En stjórnlagaráð?
Þú virðist helst telja það merki
um hættulegar þjóðernisöfgar
framsóknarmanna að á síðasta
flokksþingi stóðu þrír félagar
í Ungmennafélagi Íslands
fyrir stuttri glímusýningu sem
skemmtiatriði, en fánahylling
er hluti sýninga á þeirri ágætu
íþrótt. Það ber nákvæmlega
engan vott um þjóðernisöfgar eða
andúð á útlendingum heldur er
einfaldlega rótgróin ungmenna-
félagshefð. Eða ætlar þú kannski
að halda því fram á sama hátt að
fánahyllingin á unglingalands-
móti UMFÍ í sumar, þar sem þús-
undir manna tóku þátt í fánahyll-
ingu, hafi borið vott um öfgafulla
þjóðernishyggju?
Kom þér ekki til hugar að fram-
sóknarmenn geti verið stoltir af
fánanum, þjóðinni og landinu
á sama hátt og flestir aðrir án
þess að í því felist fyrirlitning
á öðrum þjóðum, andúð á inn-
flytjendum eða fasískar hugsjón-
ir? Eru það „fasísk gildi“, Eirík-
ur Bergmann, að hafa íslenska
fánann uppi við líkt og gert er
á Alþingi, í stjórnar byggingum,
skólum og kirkjum landsins, svo
ekki sé talað um íþróttakappleiki
og mannamót af ýmsu tilefni?
Var Stjórnlagaráð, sem þú sast í,
að daðra við „fasísk minni“ með
merki sínu í íslensku fánalitunum
og með því að syngja íslensk ætt-
jarðarlög við upphaf funda sinna?
Eða bera fánalitir og ættjarðarlög
aðeins vott um hættulegar þjóð-
ernisöfgar ef þú tekur ekki pers-
ónulega þátt, Eiríkur Bergmann?
Innflytjendur eru jákvæð
viðbót við samfélagið
Ísland hefur átt því láni að fagna
að fjölmargt fólk af erlendum
uppruna hefur séð hag sínum vel
borgið með því að flytja hing-
að til lands. Fjölmargir innflytj-
endur hafa skotið hér rótum og
sest að með fjölskyldur sínar eða
stofnað nýjar, aukið við þekkingu
og vinnuafl íslendinga og auðg-
að samfélagið. Um það er ekkert
nema gott að segja enda hef ég
aldrei annað sagt.
Samt telur þú þig þess umkom-
inn að gefa í skyn að við fram-
sóknarmenn ölum á andúð á inn-
flytjendum? Hverjir gerðu fyrsta
þjónustusamning félagsmálaráðu-
neytisins við Alþjóðahúsið? Fram-
sóknarmenn. Hverjir eru jákvæð-
astir gagnvart fjárfestingum
kínversks auðmanns á N-Austur-
landi? Framsóknarmenn. Hvar eru
þjóðernisöfgarnar og útlendinga-
hatrið í þessu, Eiríkur?
Framsóknarmenn eru frjálslyndir
Ég trúi því að allir menn séu
jafnir. Ég trúi því að jafnrétti
kynjanna sé ekki val heldur
skylda og að fatlaðir eigi sama
rétt og aðrir. Ég vil jafnrétti til
náms. Ég tel að allar trúarskoð-
anir rúmist saman á Íslandi,
jafnvel þó ég vilji halda tengslum
ríkis og kirkju. Ég vil jafna lífs-
skilyrði fólks á landsbyggðinni
og höfuðborgarsvæðinu. Ég vil
nýta íslenskar auðlindir en er á
móti því að náttúrunni sé mis-
boðið. Ég vil semja við erlenda
aðila um leit að olíu við Ísland.
Ég vil virka samkeppni en um leið
tryggja íslenska framleiðslu. Ég
er hlynntur fulltrúalýðræði.
Ég vil að Ísland eigi góð sam-
skipti við öll ríki sem virða mann-
réttindi og frelsi einstaklingsins.
Ég vil taka vel á móti útlending-
um sem flytja hingað til lands og
vilja leggja íslensku samfélagi lið,
þeir auðga samfélagið og styrkja
það. Ég vil banna öfgahópa sem
nærast á rasisma og ofstæki.
Ég hef ákveðnar efasemdir um
Schengen-samstarfið vegna
glæpamanna sem nýta sér frels-
ið. Ég er stoltur af landinu mínu
en tel það ekki yfir önnur lönd
hafið. Ég er dyggur stuðnings-
maður Ungmennafélags Íslands
sem hyllir fósturjörðina og fán-
ann við hátíðleg tækifæri en ekk-
ert í skoðunum mínum eða stefnu
Framsóknarflokksins ber vott um
útlendingahatur, andúð á innflytj-
endum eða þjóðernisöfgar.
Og Eiríkur, ég á útlenska
tengdadóttur sem er yndisleg og
frábær og grein þín er móðgun
við bæði mig og hana.
Ert þú maður til að viðurkenna
mistök þín Eiríkur?
Ég er frjálslyndur. Þess vegna
er ég framsóknar maður. Fram-
sóknar menn eru ekki þjóðernis-
öfgamenn heldur þvert á móti
höfnum við öfgum.
Greinin sem þú skrifaðir og
framsetning hennar er ósönn og
meiðandi. Ef þú ert maður til þá
biður þú mig og aðra framsóknar-
menn afsökunar.
Opið bréf til Eiríks Bergmann
Á nýafstöðnum aðalfundi BSRB hélt danski hagfræði-
prófessorinn Torben M. Ander-
sen erindi um skattbyrði og
hagkvæmni velferðarkerfa
Norður landanna. Ein helsta
niður staða rannsókna hans er
að fólk á Norðurlöndum sættir
sig við að greiða skatta á meðan
það hefur trú á því að skattpen-
ingum þeirra sé vel varið. Meiri-
hluti Norðurlandabúa telur hag
sínum best borgið með því að
greiða nokkuð háa skatta til að
geta haldið uppi öflugu velferð-
arkerfi.
Nýleg skoðanakönnun í Dan-
mörku leiddi í ljós að meirihluti
Dana vill ekki lækka skatta þótt
skatthlutfallið þar sé með því
hæsta í heiminum og efnameiri
Danir sætta sig við að greiða
hlutfallslega meiri skatt en hinir
efnaminni. Þar í landi fá menn
líka mikið fyrir skattana sína
og það er nokkuð óumdeilt að
öflugt velferðarkerfi skilar sam-
félaginu meiru en það tekur.
Grunnforsenda þess að hægt
sé að halda uppi velferðarkerfi
er hátt atvinnustig. Lönd eins og
Bandaríkin hreykja sér af lágri
skattaprósentu sem ætti að virka
hvetjandi til atvinnuþátttöku.
En þrátt fyrir mikið félagslegt
öryggisnet á Norðurlöndum er
atvinnuþátttaka þar hvað hæst
í heiminum og talsvert meiri en
í Bandaríkjunum. Þar munar
sérstaklega um mikla atvinnu-
þátttöku kvenna í samanburði við
önnur lönd og hátt atvinnuhlutfall
hjá þeim sem litla menntun hafa.
Hátt atvinnustig skilar meiri
skatttekjum og þess vegna er
brýnt að sem flestir hafi atvinnu.
Um leið og vinnandi fólki fjölgar
fækkar fólki á atvinnuleysisskrá
sem skiptir miklu fyrir ríkissjóð
því þá fer fólk að leggja til sam-
neyslunnar í stað þess að taka út.
Í samanburði á OECD-ríkjun-
um koma Norðurlöndin líka mjög
vel út hvað lífskjör varðar og eru
þau alla jafna vel yfir lífskjara-
meðaltali OECD. Jafnræði meðal
íbúa Norðurlanda er jafnframt
mikið og munar þar mestu um
jafna möguleika til menntunar.
Menntun leiðir til betri launa
og jafnari tækifæra sem um
leið fela í sér meiri skatttekjur.
Menntun er því grundvallar-
forsenda fyrir sjálfbærum hag-
vexti.
Útgjöld til heilbrigðismála
er önnur grundvallarforsenda
hagvaxtar því ef heilsa fólks er
góð gerir það því kleift að vinna
meira og skila betur til sam-
félagsins. Umönnun aldraðra
og barna skiptir líka sköpum í
þessu samhengi og veitir fleirum
möguleika á að vinna og leggja
þannig til samfélagsins.
Heilt yfir hagnast skattgreið-
endur og samfélagið allt þess
vegna á því að greiða skattana
sína. Skattar hverfa nefnilega
ekki bara ofan í einhvern pytt.
Skattar fara í að greiða fyrir
umönnun, heilbrigðisþjónustu og
menntun sem á endanum skil-
ar sér í hærri skattgreiðslum,
framförum og hagvexti.
Þótt velferðarkerfi Norður-
landanna séu ekki gallalaus
sýnir reynslan að um leið og
þau veita íbúum landanna
þétt öryggisnet hvetja þau til
atvinnuþátttöku og búa þannig
um hnútana að sem flestir geti
unnið. Velferðarkerfi Norður-
landanna eru þannig fær um að
veita öryggi og umönnun sam-
hliða hagvexti og batnandi lífs-
kjörum. Að verja fjármunum í
velferð er þess vegna góð fjár-
festing. Félagsleg samheldni
skilar samfélaginu á endanum
mun meiru en einstaklings-
hyggja.
Félagsleg samheldni skilar
meiru en einstaklingshyggja
Upplýsingafátækt
Það er gott að nýafstaðinn landsfundur Vinstrihreyf-
ingarinnar – græns framboðs
telji það „eitt af forgangsverk-
efnum flokksins, flokksein-
inganna og þingflokksins að
herða róðurinn við að upplýsa
þjóðina um eðli og afleiðing-
ar ESB-aðildar“ líkt og segir í
landsfundarályktun um aðild-
arviðræðurnar. Ekki veitir af.
En það er eitt vandamál þar á
ferð. Formálinn að þessari fínu
niður stöðu ber vott um tölu-
verða fákunnáttu um Evrópu-
sambandið og samningsferlið
sem nú stendur yfir.
Í ályktuninni segir að það
eigi að hafna því að Ísland
afsali sér forræði og yfirstjórn
á náttúruauðlindum. Það hefur
verið svo ofarlega í umræðunni
að auðlindir hvers ríkis innan
Evrópu sambandsins eru á for-
ræði þess sjálfs
að það er óskiljan-
legt að landsfundur
eins stærsta stjórn-
málaflokks landsins
skuli halda annað.
Annað gildir reynd-
ar um sjávarútveg-
inn en við skulum
sjá hvað um semst
í þeim efnum, en
vatnsorkan verður
til dæmis á okkar
framfæri hvað sem
öllu öðru líður.
Hvað a m i k l a
skerðing lýð ræðis
er það sem felst
í aðild að ESB
umfram það sem nú
er? Með aðild mun
lýðræði Íslendinga
ekki skerðast held-
ur frekar aukast. Við fáum að
kjósa sex þingmenn á Evrópu-
þingið, við fáum einn fram-
kvæmdastjóra og setu í ráð-
herraráðinu og leiðtogaráðinu.
Ísland fær rödd og fær áhrif,
reyndar langt umfram höfða-
tölu, til að hafa eitthvað að
segja um það sem nú er sam-
þykkt orðalaust í gegnum EES-
samninginn. Sjálfstæði okkar
mun aukast við aðild þótt full-
veldi verði gefið eftir á mjög
takmörkuðum sviðum.
Með Lissabon-sáttmálan-
um var ekki verið að stofna
Evrópuher, líkt og ýjað er
að í ályktun landsfundar-
ins. En Vinstri-græn virðast
ekki gera sér grein fyrir því
að með sátt málanum var bein
þátttaka almennings bundin
í lög. Þar sem flestar ákvarð-
anir ráðherra- og leiðtogaráðs
eru teknar á grundvelli sam-
komulags allra þjóða hefur
hver þjóð í reynd neitunarvald.
Væri nú ekki skemmtilegt fyrir
Vinstri-græna að hugsa til þess
að flokkurinn gæti, ef þann-
ig stæði á, og ef einhverjum
dytti sú fásinna í hug að stofna
Evrópu her, stöðvað þá uppbygg-
ingu?
Það ætti ekki að þurfa að
segja stjórnmálamönnum á
Íslandi í dag að það er engin
aðlögun í gangi, nema sú sem
á sér stöðugt og gegndarlaust
stað í gegnum EES-samning-
inn. Einungis er farið fram á
það að Íslendingar segi til um
hvernig þeir ætli að uppfylla
aðildarsamninginn verði hann
samþykktur af þjóðinni. En
steininn tekur úr, kannski þann
sama og sumir stinga hausnum
í, þegar skrifað er í ályktun-
inni að félagsleg sjónarmið,
umhverfisvernd, fæðu- og mat-
vælaöryggi og réttindi launa-
fólks eigi undir högg að sækja
innan Evrópusambandsins.
Vinstri-græn, sum hver,
vilja takast á við
heimskapítalism-
ann. Gott og vel
með það. En það
vill þannig til að
vald risafyrirtækj-
anna er orðið það
mikið að ekki einu
sinni ríki á borð
við Þýskaland geta
tæklað þau, ein og
sér. En það er hægt
innan Evrópusam-
bandsins. Það má
til dæmis sjá á því
hvernig ESB hefur
sett flugfélögum
stólinn fyrir dyrn-
ar og staðið vörð
um réttindi far-
þega, hvernig ESB
hefur tæklað síma-
fyrirtækin og neytt
þau til að lækka gjaldskrá sína
varðandi reikisímtöl. Neytend-
ur eiga því félagslegt skjól í
Evrópusambandinu.
Og fæðu- og matvælaörygg-
ið sem hverfur eins og dögg
fyrir sólu stöðvist flutningar
til landsins. Með aðild má hins-
vegar reikna með að við stæð-
um mun betur en án aðildar
og gætum tryggt nauðsynleg
aðföng miklu lengur en ella.
Að mínu mati mætti herða
róðurinn við að upplýsa Vinstri-
græn um hvað Evrópusamband-
ið snýst í raun og veru, áður en
menn fara þar sjálfir að upplýsa
kjósendur sína. Því ekki hef ég
neina trú á því að Vinstri-græn
hyggist upplýsa þann annars
ágæta hóp um ranghugmyndir
einar.
ESB-aðild
G. Pétur
Matthíasson
íslenskur Evrópubúi
Hvaða mikla
skerðing lýðræðis
er það sem felst
í aðild að ESB
umfram það sem
nú er? Með aðild
mun lýðræði
Íslendinga ekki
skerðast heldur
frekar aukast.
Stjórnmál
Gunnar Bragi
Sveinsson
alþingismaður
Samfélagsmál
Elín Björg
Jónsdóttir
formaður BSRB
Velferðarkerfi
Norðurlandanna
eru þannig fær um að
veita öryggi og umönnun
samhliða hagvexti og
batnandi lífskjörum. Að
verja fjármunum í velferð
er þess vegna góð fjár-
festing.