Fréttablaðið - 01.12.2011, Blaðsíða 64

1. desember 2011 FIMMTUDAGUR52
I.
Jennifer: Finnst þér ég vera rangeyg?
Brad: Ha?
J: Joey sagði alltaf að ég væri
rangeyg.
B: Fyrirgefðu, ég var að plokka á mér
augabrúnirnar.
J: Veistu hvaða ættarnafn ég var
með?
B: Aniston?
J: Nei, ég meina í Friends?
B: Varstu með ættarnafn?
J: Auðvitað, hélstu að það væri bara
Joey?
B: Var hann með ættarnafn?
J: Tribbiani, það var aðalbrandarinn.
B: Rachel Tribbiani. Ég hafði ekki
hugmynd um það.
J: Nei, Joey Tribbiani, auli.
B: Var það ekki aðalbrandarinn hvað
hann var mikill auli?
J: Þú ert vonlaus.
B: Segirðu það vegna þess að ég er
með hrukku?
J: Hrukkur?
B: Hvað segirðu? Eru þær fleiri en
ein?
J: Bíddu, leyfðu mér að sjá. Jú, þú ert
með hrukkur.
B: Fleiri en eina. Ég verð aldrei aftur
valinn kynþokkafyllsti maður í heimi.
J: Varstu kosinn kynþokkafyllsti
maður í heimi? Hugsaðu þér og
svo giftist þú mér, aðalstjörnunni í
vinsælustu sjónvarpsþáttaröð allra
tíma.
B: Ég skil það ekki. Ég var kosinn
kynþokkafyllstur 1995 og 2000. Af
hverju ekki 1996, 1997, 1998 og
1999? Ég var lifandi allan þennan
tíma. Heldur þú að ég hafi verið of
feitur á þessum árum?
J: Aldrei var ég valin kynþokkafyllst.
Ég er líka alltaf of feit. Feit og
rangeyg.
B: Finnst þér að ég ætti alltaf að vera
með kúrekahatt?
J: Til þess að fela hrukkurnar?
B: Guð, ég er með fleiri en eina.
J: Þá sést minna af andlitinu.
B: Alltaf þegar ég var með kúrekahatt
og ber að ofan fannst öllum konum
ég ofboðslega sexí.
J: Þegar þú segir öllum konum,
áttu við þessa ógeðslegu Gwyneth
Paltrow?
B: Hún skiptir engu máli. Ég man
varla eftir henni lengur. Nema …
J: Nema hvað?
B: Mamma er stundum að tala um
hana.
J: En ekki mig?
B: Jú, hún talar stundum um þig líka.
Sérstaklega augun.
J: Finnst henni ég rangeyg?
B: Hefurðu tekið eftir hvað ég er
orðheppinn?
J: Nei.
B: Einu sinni sagði ég við blaða-
mann: Ég hætti í skóla vegna þess
að allir vinir mínir ætluðu að fara
að vinna. En ég flutti til Kaliforníu
til þess að þurfa aldrei að vinna. Ef
tækifærin leituðu mig ekki uppi varð
ég að fara að leita þeirra.
J: Rosalega er þetta flott. Samdirðu
þetta alveg sjálfur?
B: Nei, umboðsmaðurinn hjálpaði
mér dálítið. En ég lærði textann
sjálfur. Það er svo gott að vera leikari.
J: Fannst þér hinar stelpurnar í
Friends jafnsætar og ég?
B: Voru aðrar stelpur í Friends?
J: Þú ert svo sætur. Sérstaklega ef þú
ert með kúrekahatt og ber að ofan.
B: Heyrðu. Ættum við að eignast
börn?
J: Þú veist að maður fær ör á
magann þegar maður eignast börn.
B: Ég vil ekki fá ör á magann.
J: Green.
B: Ha?
J: Rachel Green.
II.
Angelina: Viltu biðja þjónustufólkið
að safna börnunum saman? Við
þurfum að komast heim.
Brad: Já. Er ekki rétt að telja þau til
öryggis. Hvað eru þau aftur mörg?
A: Ég er búin að panta þyrluna, en
það komast bara sex í hana þannig
að þriðja heims börnin þurfa að fara
á bílpallinn.
B: Eigum við þessa kínversku?
A: Hún er frá Víetnam.
B: Hugsaðu þér hvað við höfum gert
mörg börn hamingjusöm. Börn sem
höfðu ekkert við sig …
A: Þú veist að ég vel aldrei nema
falleg börn.
B: En þau koma úr ömurlegu
umhverfi og eignast heimsfræga
foreldra.
A: Það skiptir engu máli að eiga
fræga foreldra. Þú veist ekkert um
það. Pabbi var frægur.
B: Og þú meikaðir það.
A: Pabbi er asni.
B: Hvers vegna segirðu það?
A: Hann sagði að ég væri geðveik.
Bara af því að ég sagðist vera ást-
fangin af bróður mínum. Og er með
fimmtíu tattú.
B: Hverjum dettur í hug að svona
falleg kona eins og þú sé geðveik?
Þú ert svo góð. Ættleiðir eitt barn
á ári. Það hefur enginn verið svona
góður síðan Mia Farrow hætti að
ættleiða.
A: Hvernig heldur þú að manni líði
þegar pabbi manns er frægastur fyrir
að leika mann sem ætlaði að vinna
fyrir sér með því að sofa hjá ríkum
kellingum?
B: En það er ekkert leiðinlegt. Það
geri ég.
A: Það er svo gaman að vera fallegur
og góður. Veistu hvað við gefum
mikið til góðgerðarmála?
B: Ég er svo ánægður að hafa kynnst
þér. Áður en við hittumst vissi ég
ekki að bótox getur eytt hrukkum.
Mér finnst bótox dásamlegt efni.
A: Vel á minnst. Það er kominn tími
á vorviðgerðirnar. Þú þarft að láta
fjarlægja pokana undir augunum.
B: Ég var tvisvar kosinn kynþokka-
fyllsti maður í heimi.
A: Það væri voða gott að þú hættir
að ganga um ber að ofan. Þú ert
kominn á þann aldur að það gengur
ekki lengur.
B: En myndirnar af okkur sem ég var
búinn að selja Hello?
A: Það er allt í lagi með þær. Ég lét
fótósjoppa andlitið á þér á búkinn á
Maríó. Þú veist að ég er kynþokka-
fyllsta kona í heimi. Núna. Ekki ein-
hvern tíma í gamla daga.
B: OK.
A: Gott að þú sagðir það. Við erum
orðin svolítið blönk. Ég ætla að ætt-
leiða barn frá Borneó. OK! kaupir
myndirnar af þeim á þrjár milljónir
dollara.
B: En það er minna en síðast.
A: Skilurðu þetta aldrei? Ég er búin
að fara yfir þetta með þér. Fjórtán
milljónir fyrir tvíbura sem við eigum
sjálf, sjö milljónir á stykkið. Fimm
milljónir á Afríkukrakka, þrjár á
Asíubarn og hundrað þúsund dalir
á fatlað amerískt. Það er enginn
bisness.
B: Jennifer sagði mér að maður fengi
ör á magann af því að eignast börn.
En ég fékk engin ör á magann.
A: Þarftu alltaf að vera að tala um
þessa rangeygu kellingu.
B: Nei. Bara við mömmu.
A: Ég var búin að banna þér að tala
við mömmu þína eftir að hún bauð
glyðrunni heim.
B: Við vorum gift í mörg ár svo …
A: Mamma þín sagði að ég væri
lesbía, bara vegna þess að ég sagði
að það væri allt í lagi að kyssa og
snerta konur sem maður væri ást-
fanginn af.
B: Er ekki örlítið lessulegt að segja
það?
A: Ætlar þú að fara að tala eins og
gamla skassið?
B: Ég sá aftan á kornflexpakka að
maður getur ættleitt apa. Hvað fáum
við mikið út úr því?
A: Manstu hvar ég setti óskarinn
minn?
Stærðfræðingurinn og útgefand-
inn Benedikt Jóhannesson hefur
sent frá sér sitt fyrsta smásagna-
safn, Kattarglottið og fleiri sögur.
Kjartan Guðmundsson ræddi við
Benedikt um bókina og Fréttablaðið
birtir hér eina af sögunum, Fallega
fólkið.
„Það er í raun ansi snúið að segja frá þess-
ari bók, því sögurnar eru afar fjölbreyti-
legar. Það er kannski helst að þær eigi það
sameiginlegt að vera allar smásögur og því
eðli málsins samkvæmt tiltölulega stuttar,“
segir Benedikt Jóhannesson, stærðfræðing-
ur og útgefandi, sem sent hefur frá sér sitt
fyrsta smásagnasafn, Kattarglottið og fleiri
sögur. „Það er ekkert þema sem gengur í
gegnum allar sögurnar,“ bætir hann við.
Byggir lítið á raunveruleikanum
Í Kattarglottinu eru fjórtán smásögur sem
Benedikt hefur skrifað undanfarin þrettán
ár. Sex af sögunum skrifaði hann á þessu
ári, en hinar segist hann hafa dundað sér
við árin á undan án þess að hafa hugsað sér
að gefa þær út á bók að lokum. „Tvær af
sögunum skrifaði ég í tilefni þess að vinir
mínir og frændur urðu fimmtugir. Í báðum
tilfellum voru gefin út ritgerðasöfn þeim til
heiðurs, en ég hafði meira gaman af því að
skrifa smásögur en fræðilegar ritgerðir,“
segir Benedikt. „Hinar sögurnar skrifaði
ég svo bara að gamni mínu.“
Eins og áður sagði er umfjöllunarefni
smásagnanna í Kattarglottinu fjölbreytt,
en höfundurinn segir flestar þeirra eiga það
sameiginlegt að byggja lítið sem ekkert á
raunveruleikanum.
„Tvær af þessum sögum dreymdi mig
og skrifaði upp strax kvöldið eftir. Svo eru
tvær þeirra sannar að hálfu, en svo tekur
ímyndunaraflið við. Það skemmtilegasta við
smásöguformið er að þannig getur maður
leyft sér ýmislegt sem gengur ekki upp í
raunveruleikanum. Svo eru þarna sögur
sem eru á mörkum súrrealisma, sem ég
hef dálítið gaman af. Í einni sögunni er ég
undir augljósum áhrifum frá Franz Kafka,
en í annarri nota ég smá trix frá honum
Óskari Wilde. Mest eru þetta þó hugmyndir
sem ég hef fengið sjálfur,“ segir Benedikt,
en meðal þess sem ber fyrir í sögunum er
blaðamaður sem tekur viðtal við guð, stjórn-
málamaður sem slettir úr klaufunum í New
York og ímyndað samtal leikarans Brads
Pitt við Jennifer Aniston annars vegar og
Angelinu Jolie hins vegar, sem gefur að líta
hér á síðunni.
Höfundurinn tekur þó fram að sú saga,
Fallega fólkið, sé ekki dæmigerð fyrir sög-
urnar í bókinni. „Ég man nú varla hvernig
mér datt í hug að skrifa þetta samtal. Lík-
lega hefur ástæðan verið fréttaflutningur og
spenningur fyrir enn einni ættleiðingunni.“
Kemur mörgum á óvart
Benedikt hefur mikla reynslu sem greina-
og pistlahöfundur en hann hóf að gefa út
blöð aðeins þrettán ára gamall, sem báru
nöfn á borð við Íþróttamaðurinn, Hring-
urinn og Laugarástíðindi. „Þessi blöð voru
skrifuð á stensla og fjölrituð í tugum, eða
jafnvel fáum hundruðum eintaka í einhverj-
um tilvikum. Krakkarnir í skólanum lásu
þau og svo gekk maður í hús og seldi. Við
tókum þessa útgáfu mjög alvarlega, vorum
með bankareikning og allt,“ segir Bene-
dikt, en síðari árin hefur hann meðal ann-
ars ritað pistla í blöð um hagfræði, viðskipti
og stjórnmál.
„Ég hugsa að það komi mörgum á óvart að
ég skuli gefa út bók, en öðrum kemur þetta
ekkert á óvart. Mér dettur hitt og þetta í
hug. En ég hef ekki verið að flíka þessum
sögum.“
Spurður hvort önnur bók sé á dagskránni
segist Benedikt ekki hafa hugmynd um
það sem framtíðin ber í skauti sér. „Ég get
að minnsta kosti fullyrt að þetta er fyrsta
bókin mín, en framhaldið verður svo bara
að koma í ljós.“
kjartan@frettabladid.is
HEF EKKI VERIÐ AÐ FLÍKA SÖGUNUM
LENGI Í VINNSLU Fyrstu söguna í Kattarglottinu skrifaði Benedikt Jóhannesson fyrir þrettán árum. Sex af þeim voru skrifaðar á þessu ári, eftir að það rann upp fyrir
höfundinum að smásagnasafnið gæti orðið að veruleika. FRÉTTABLAÐIÐ/GVA
FALLEGA FÓLKIÐ