Morgunblaðið - 29.07.2010, Blaðsíða 27

Minningar 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. JÚLÍ 2010
Amma Dagga var
indælasta amma í
heimi. Hún var já-
kvæð og glöð. Hún
var gangandi kraftaverk og henni
fannst gaman að spjalla og var
aldrei einmana. Við söknum henn-
ar öll. Guð blessi ömmu.
Kveðja,
Viktor.
Elsku Dagmar.
Þá er komið að því að kveðja.
Þótt mér hafi alltaf fundist það
skrítið í gegnum tíðina að lesa
minningargreinar þar sem skrifað
er til hins látna þá fann ég að mig
langaði að gera það núna sjálf.
Þegar ég kynntist Kristjáni og
vissi að hann var yngstur og eini
strákurinn hugsaði ég um allar
sögurnar og brandarana þar sem
mæður vilja ekki sleppa litla
stráknum sínum að heiman í hend-
urnar á einhverri nýrri konu. Þú
náðir að afsanna alla þessa tengda-
mömmubrandara. Frá fyrsta degi
var mér tekið eins vel og maður
getur óskað sér. Við gátum hlegið
saman að feðgunum sem við vorum
giftar því þeir eiga eitt og annað
sameiginlegt. Þér var líka mikið í
mun að gera aldrei upp á milli
barnabarnanna og passaðir að allir
fengju nú jafnt. Það er erfitt að
rifja upp allar góðu stundirnar þau
15 ár sem ég er búin að vera í fjöl-
skyldunni en þær eru ótal margar.
Þær eru tengdar hestunum, sveit-
inni, jólunum, afmælum og ýmsu
öðru. Ég vil bara þakka þér fyrir
samfylgdina og að vera góð
tengdamamma og amma. Það er
svo aldrei að vita nema við hitt-
umst aftur síðar.
Kveðja,
Harpa.
Elsku amma. Þegar þú fórst frá
okkur kom stórt sár í hjarta okkar,
sár sem aldrei mun gróa. Við sökn-
Dagmar
Oddsteinsdóttir
✝ Dagmar Odd-steinsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 13.
febrúar 1945. Hún
lést á Landspít-
alanum Fossvogi hinn
16. júlí 2010.
Útför Dagmarar
fór fram frá Digra-
neskirkju 26. júlí
2010.
um þín mikið. Við
söknum þess þegar
við vorum saman í
„afasveit“, við sökn-
um þess að sjá þig
ekki í sófanum þínum
heima hjá þér, og
sérstaklega söknum
við þess, að við náð-
um ekki að kveðja
þig áður en þú fórst
frá okkur. Við eigum
svo margar minning-
ar saman sem fara í
gegnum huga okkar.
Það er svo tómlegt að sjá þig ekki
hér
sárið stækkar í hjarta mér.
Ég sakna þess að vera ekki í
örmunum þínum
en þú munt alltaf vera í huga mín-
um.
(Monika Denisdóttir.)
Þegar þú lást í sófanum heima hjá
þér,
kom ég í heimsókn til þín.
Þá flaug fallega brosið þitt,
beint í hjartað á mér.
(Magnús Denisson.)
Takk fyrir allt, elsku amma, við
elskum þig.
Þín ömmubörn,
Monika, Magnús og Amanda.
Nú er hún Dagmar horfin okkur
bak við tjaldið, sem skilur að lif-
endur og látna. Lát hennar kom
ekkert á óvart, því hún var búin að
berjast lengi við sjúkdóm, sem gef-
ur sjaldan grið. Árum saman hef
ég dáðst að hetjulegri baráttu
hennar í ferðum hennar inn og út
af sjúkrahúsi. Stórkostlegur fannst
mér dugnaður hennar við margs-
konar handavinnu þrátt fyrir veik-
indin. Mér fannst hún vera sann-
kölluð hvunndagshetja, þótt hún
hlyti ekki fyrir það orðu.
Dagmar var glæsileg kona, sér-
lega smekkleg og mikill fagurkeri í
eðli sínu, naut þess að hafa fallega
hluti í kringum sig. Þótt hún mætti
ekki hafa blóm inni hjá sér sökum
sjúkdómsins, þá naut hún þess að
geta séð þau út um gluggann. Dag-
mar var mikill sóldýrkandi og
óteljandi eru þær stundir sem við
nutum saman hér úti á flötinni
þegar vel viðraði, nú sakna ég
þeirra stunda. Dagmar var ein-
staklega gjafmild og hugulsöm
kona. Eftir að ég varð ein, þá
hringdi hún alltaf til mín með
stuttu millibili til að vita hvort allt
væri í lagi hjá mér, þótt hún væri
sjálf sárlasin. Þessa hugulsemi vil
ég þakka henni eins og allt annað
frá þessum 27 árum, sem við höf-
um búið í sama húsi.
Dagmar var góð amma og gætti
oft ömmubarnanna sinna, svo þau
hafa misst mikið. Dagmar vann
síðast við umönnun aldraðra í
Múlabæ og gat sér þar gott orð
bæði ungra og ekki síður aldraðra.
Dagmar var trúuð kona og ég
efast ekki um að vinir og vanda-
menn, sem farnir voru á undan,
hafa tekið vel á móti henni handan
tjaldsins. Síðustu árin annaðist
eiginmaður hennar hana af aðdá-
unarverðri umhyggju, sem ég veit
að hún var þakklát fyrir. Þessar
fáu línur eiga að votta þökk mína
fyrir kynninguna og samveruna öll
þessi ár.
Ég votta manni hennar, börnum,
barnabörnum og öðrum aðstand-
endum innilega samúð mína. Ég
kveð Dagmar með söknuði og ég
óska henni allrar blessunar á
framandi leiðum.
Ragna S. Gunnarsdóttir.
Nú, þegar þú hefur kvatt þenn-
an heim eftir harða baráttu við ill-
vígan sjúkdóm, sit ég hér og hugsa
til þín, elsku Dagmar mín. Þú elsk-
aðir sumarið og sólina, varst ætíð
bjartsýn á lífið og framtíðina.
Engum var í kot vísað sem
heimsótti ykkur Ella. Það væri
mikið mál að fara yfir allar okkar
samverustundir í lífinu í leik og al-
vöru en við munum geyma minn-
ingarnar um þær fyrir okkur. Ég
mun sakna þín, elsku Dagmar mín.
Guð blessi þig og fjölskyldu þína
sem eftir lifir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hanna María.
Dagmar var einstök kona, hún
hafði hjarta sem rúmaði margt.
Þar skipuðu heiðarleiki, samvisku-
semi og góðvild stóran sess. Sum-
arið 1988 réðst Dagmar til starfa í
Múlabæ og vann við umönnunar-
störf. Þau störf krefjast hæfileik-
ans að ná til fólks. Það sýndi sig
fljótt að Dagmar var þessum eig-
inleika búin. Hún hafði hæfileika
til að laða fólk að sér, og fólk
treysti henni. Hún var næm á líðan
fólks og sá eiginleiki kom sér afar
vel í starfi. Það var ekki bara
mannfólkið sem Dagmar laðaði að
sér, hún var einstakur dýravinur
og dýrin löðuðust að henni.
Það var mjög sárt að sjá á eftir
henni inn í langt og strangt veik-
indaferli. En þá sýndi Dagmar
hvað í henni bjó. Aldrei heyrðum
við hana kvarta yfir þeim erfiðleik-
um sem að henni steðjuðu. Hún
gladdist yfir hverju því tímabili
sem henni leið þolanlega. Hún
sýndi heimilinu Múlabæ einstaka
tryggð eftir að hún veiktist.
Hringdi alltaf með vissu millibili
og fékk fréttir. Hún kom og heim-
sótti okkur, og þá var alltaf þráð-
urinn tekinn upp eins og við hefð-
um allar hist í gær.
Hún var mikil fjölskyldumann-
eskja og var unun að heyra þegar
hún talaði um barnabörnin sín,
bæði stór og smá og hvernig þeim
vegnaði. Og ekki gleymdi hún að
spyrjast fyrir um fjölskyldur okk-
ar.
Dagmar þekkti ég aðallega sem
samstarfsfélaga, en þó þekktumst
við líka utan þess, þar sem yngsta
dóttir mín varð aðnjótandi hennar
góðvildar og fékk að fara með
henni í hesthúsið öðru hvoru og
veit ég að hún er þakklát fyrir þær
stundir. Ég tel mig með fullri vissu
geta borið kveðju og þakklæti
samstarfsfólks hennar frá þessum
árum, og kveðjum við hana með
virðingu og þökk fyrir góða kynn-
ingu. Fjölskyldu hennar sendi ég
mínar bestu kveðjur.
Hallbera
Friðriksdóttir.
✝ Svanhildur Jó-hannesdóttir
fæddist á Húsavík 10
júní 1926. Hún lést á
Landspítalanum 20
júlí 2010.
Svanhildur var
dóttir hjónanna Jó-
hannesar Ármanns-
sonar frá Hraunkoti í
Aðaldal, f. 1900, d.
1959, og Ásu Stef-
ánsdóttur frá Skinna-
lóni á Melrakka-
sléttu, f. 1896, d.
1972. Systkini Svan-
hildar eru: 1) Kristín Jóhann-
esdóttir f. 1924, d. 1966. 2) Guðrún
Arnar Atli Hannesson, f. 23.4.
1999. Barn Hannesar frá fyrra
sambandi er Jón Gunnar Hann-
esson f. 30.4. 1988.
Svanhildur fór ung til Kaup-
mannahafnar í húsmæðraskóla.
Eftir að heim var komið vann hún
hin ýmsu störf, á Skálatúni, ráðs-
kona við brúarvinnu og fleira. Þá
stundaði hún sjóinn ásamt Jóni
Hannessyni þáverandi eiginmanni
sínum ásamt því að vinna í sund-
lauginni á Húsavík, en á sínum
efri árum réð hún sig sem ráðs-
konu í sveit á sumrin þar sem hún
tók þátt í hinum ýmsu bústörfum
ásamt matargerð.
Svanhildur verður jarðsungin í
dag, 29. júlí 2010, frá Grensás-
kirkju og hefst athöfnin klukkan
13.
Minningarathöfn verður frá
Húsavíkurkirkju á morgun, föstu-
daginn 30. júlí, og hefst athöfnin
klukkan 14.
Jóhannesdóttir f.
1927, d. 2006. 3)
Ingibjörg Jóhann-
esdóttir f. 1929. 4)
Hilmir Jóhannesson
f. 1936.
Árið 1954 giftist
Svanhildur Jóni
Hannessyni, f. 1.6.
1926, þau slitu sam-
vistum árið 1991.
Barn þeirra er Hann-
es Jónsson, f. 3.5.
1964, kvæntur Guð-
laugu Kristbjörgu
Jónsdóttur, f. 19.11.
1968. Börn þeirra eru 1) Unnur
Ösp Hannesdóttir, f. 3.6. 1992. 2)
Hún Svana tengdamóðir mín var
engri lík. Hún gat allt og þó það
tæki tíma sem hún ætlaði sér að
gera þá tókst henni það. Hvort
sem það var að leggja parket,
ferðast um heima og geima, saga
koparrör með brauðhníf, gera fullt
af fiskibollum fyrir tengdadóttur
sína, prjóna lopasokka og vettlinga
á barnabörnin eða sauma veiði-
vesti á einkasoninn.
Við göntuðumst oft með það að
ég væri uppáhalds tengdadóttir
hennar og hún væri uppáhalds
tengdamóðir mín, enda ekki um
fleiri að ræða hjá okkur.
Við áttum oft góðar samræður
þegar ég var að keyra hana í
læknatíma og við sátum á biðstof-
um stundum í óratíma. Henni
fannst þetta nú vera tímaeyðsla
hjá mér að vera að hanga yfir
henni á spítala eða vera að bíða
með henni á læknastofum. Ég sé
ekki eftir þeim tíma því hann er
ómetanlegur.
Þú fórst ung til Danmerkur að
læra í húsmæðraskóla og ég er
þakklát fyrir ferðina sem við fjöl-
skyldan fórum saman með þér í til
Danmerkur fyrir fjórum árum á
áttræðisafmælinu þínu.
Hvíl í friði, elsku uppáhalds
tengdamóðir mín.
Þín uppáhalds tengdadóttir
Guðlaug.
Svanhildur
Jóhannesdóttir
Að skrifa minningagrein
Ekkert gjald er tekið fyrir birtingu minningagreina.
Þær eru einnig birtar á www.mbl.is/minningar.
Skilafrestur minningagreina er á hádegi tveimur virkum
dögum fyrir útfarardag, en á föstudegi vegna greina til
birtingar á mánudag og þriðjudag.
Fjöldi greina í blaðinu á útfarardag ræðst af stærð blaðsins
hverju sinni en leitast er við að birta allar greinar svo fljótt
sem auðið er. Hámarkslengd minningagreina er 3.000
tölvuslög með bilum. Lengri greinar eru vistaðar á vefnum,
þar sem þær eru öllum opnar.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
HALLDÓRS FRIÐRIKS NIKULÁSSONAR,
Álfheimum 54,
Reykjavík.
Lára Guðmundsdóttir,
Halldóra Halldórsdóttir,
Ragna Halldórsdóttir,
Sighvatur Halldórsson, Soffía Guttormsdóttir,
barnabörn og langafabarn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
MARTHA ÁRNADÓTTIR,
Hlíf II,
Ísafirði,
sem lést á Heilbrigðisstofnuninni Ísafjarðarbæ
22. júlí, verður jarðsungin frá Ísafjarðarkirkju
föstudaginn 30. júlí kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabba-
meinsfélagið Sigurvon á Ísafirði.
Sigurður Jónsson,
Árni Sigurðsson, Guðrún Halldórsdóttir,
Jón Ólafur Sigurðsson, Jóhanna Oddsdóttir,
Málfríður Þórunn Sigurðardóttir,
Þórhildur Sigrún Sigurðardóttir, Guðmundur Hafsteinsson,
barnabörn, langömmubörn og langalangömmubörn.
✝
Við þökkum innilega fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför föður okkar, tengda-
föður og afa,
GYLFA BALDURSSONAR
heyrnarfræðings,
Hátúni 12,
Reykjavík.
Arngunnur Ýr Gylfadóttir,
Bryndís Halla Gylfadóttir,
Baldur Gylfason,
Yrsa Þöll Gylfadóttir
og fjölskyldur.