Morgunblaðið - 28.01.2011, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. JANÚAR 2011
göngu. Viðmót þitt á meðal fólks var
fágað og hæverskt og virtist sem öll-
um liði vel í návist þinni. Þú varst
ósvikin hefðardama.
Þrátt fyrir að hafa búið á Spáni í
rúm ellefu ár fannst mér alltaf að ég
væri líka kominn heim til mín, þegar
ég dvaldi hjá ykkur á Íslandi. Samt
skiptuð þið þrisvar sinnum um hús-
næði á þeim tíma, en heimilið var
alltaf hið sama í mínum huga.
Undanfarin ár hafði dregið úr
þreki þínu og heilsu. Samt héldum
við alltaf í þá von að nú færi heilsan
að skána, en því miður vildi það ekki
gerast. Sér í lagi hafði þér versnað
síðasta árið. Lífsviljinn dvínaði hins
vegar ekki neitt og útilokað var að
finna vott af lífsleiða hjá þér þrátt
fyrir alla þessa vanlíðan. Allt fram á
síðustu stundu varstu ákveðin í að
endurheimta eitthvað af fyrri heilsu.
Þetta hugarfar þitt viðhélt hjá mér
þeirri von að nú myndi þróunin snú-
ast við, því ég trúði að hugur gæti
haft áhrif.
Það eru fleiri en ég sem verða fyrir
miklum missi. Ekki má gleyma að þið
pabbi voruð búin að vera saman óslit-
ið í hartnær sextíu ár. Í veikindum
þínum var það í algjörum forgangi
hjá honum að vera til staðar fyrir þig
og allt annað sett til hliðar á meðan.
Nú er pabbi allt í einu orðinn einn, en
það var hann síðast þegar hann var
rúmlega tvítugur. En þú þarft samt
ekki að hafa áhyggjur af pabba.
Þrátt fyrir þennan missi veit hann að
lífið heldur áfram hvað sem í skerst,
auk þess sem við bræðurnir verðum
aldrei langt undan. En alltaf stendur
eftir falleg minning um góða eigin-
konu og mömmu, sem gaf mér lífið.
Þessi minning mun ylja okkur um
ókomna tíð þótt sorgin hverfi aldrei.
Nú kveð ég þig í hinsta sinn í þeirri
vissu að þú sért á góðum stað, elsku
mamma mín.
Sveinn Arnar Nikulásson.
Mig langar að þakka móðursystur
minni samfylgdina í gegnum árin.
Ég minnist Stellu með hlýju. Á
uppvaxtarárum mínum bjuggum við
nálægt Stellu og Lalla, uppi á Háa-
leitisbraut. Við Sveinn vorum miklir
vinir og eyddi ég mörgum stundum
heima hjá þeim.
Þar var mér alltaf tekið vel. Mér er
minnisstætt hversu pólitísk hún var.
Þó að ég hafi ekki haft hundsvit á
hvað var rætt man ég að stundum
hafi henni legið mikið á hjarta.
Kannski hef ég mína pólitísku
skoðun frá henni. Þegar maður er
svona mikil heimagangur hjá ein-
hverjum hlýtur það skila einhverju,
og hjá mér er það þakklæti.
Mér hefur alla tíð verið efst í huga
kvöldið 15. desember 1979. Þetta var
laugardagskvöld. Föðurafi minn lést
þennan dag. Ég var þá nýorðinn tólf
ára og afi minn hafði alla tíð verið ná-
tengdur mér og mikil vinur. Þetta
var erfiður dagur. Pabbi var úti á sjó
og mamma ætlaði aftur upp á spítala
með ömmu. Mamma fékk Stellu til að
passa mig á meðan. Stella vissi hve
nánir við vorum og tók mig í fangið
og talaði um afa allan tímann, reyndi
aldrei að skipta um umræðuefni. Við
fórum vítt og breitt. Rifjaði upp góð-
ar stundir og talaði um sorgina.
Þessari stund hef ég aldrei gleymt þó
að annað þennan dag sé hulið móðu.
Þetta kenndi mér meðal annars að
ræða málin og leyfa öðrum að tjá sig
á erfiðri stund. Fyrir þetta og margt
er ég henni mikið þakklátur.
Síðustu árin hittumst við ekki oft
en þegar það gerðist spurði hún allt-
af hvernig við hefðum það og hvernig
gengi. Sýndi áhuga á því sem við fjöl-
skyldan erum að takast á við og
mundi það.
Ég vil þakka móðursystur minni
fyrir hlýhug til mín og minnar fjöl-
skyldu.
Dedda systir og Óli bróðir eru er-
lendis og báðu fyrir kveðjur.
Fyrir hönd okkar systkina,
Deddu, Óla og Hrannar, sendum við
Lalla, Einari, Hauki, Sveini og fjöl-
skyldum þeirra okkar samúðar-
kveðjur. Minning um Stellu lifir
áfram.
Jón Einarsson.
✝ Heiða Aðalsteins-dóttir fæddist á Ak-
ureyri 13. janúar 1935.
Hún lést á dvalarheim-
ilinu Garðvangi í Garði
20. janúar 2011.
Foreldrar hennar
voru Halldóra Davíðs-
dóttir, húsmóðir frá
Grýtu í Eyjafirði, f. 1.5.
1906, d. 14.1. 1992, og
Aðalsteinn Bjarnason,
trésmiður frá Hlíð-
arhaga í Eyjafirði, f.
17.1. 1887, d. 13.7.
1947. Eftirlifandi
systkin Heiðu eru: Lilja Guðný, f.
15.10. 1933, og Bjarni, f. 10.6. 1942.
Heiða kvæntist Júlíusi Friðriki
Kristinssyni, f. 26.9. 1932, d. 7.4.
1986. Þau slitu samvistum, foreldrar
hans voru Kristinn Jónsson, f. 3.2.
1897, d. 11.10. 1982, og Kamilla Jóns-
dóttir, f. 11.10. 1904, d. 17.10. 1958.
Börn Heiðu og Júíusar eru: 1)
Halldóra Lilja Júlíusdóttir, f. 7.8.
1968, þau slitu samvistum, sonur
þeirra er Alexander Örn, f. 6.10.
1998. Sonur Arnar Sævars af fyrra
sambandi er Helgi Júlíus, f. 14.12.
1990. 4) Pétur Viðar Júlíusson, f. 5.2.
1963, maki Kristín Þ. Guðmunds-
dóttir, f. 15.12. 1959, synir þeirra
eru a) Tómas Már, f. 5.11. 1983, unn-
usta hans er Ragnhildur Inga Rúd-
olfsdóttir, f. 4.7. 1989. b) Júlíus Frið-
rik, f. 11.8. 1987. Seinni eginmaður
Heiðu var Guðni Ingi Lárusson, f.
30.7. 1931, d. 24.7. 1995, foreldrar
hans voru Sigurlaug Skarphéðins-
dóttir, f. 23.6. 1904, d. 11.1. 1942, og
Lárus Guðbjartur Guðmundsson, f.
23.1. 1892, d. 25.4. 1946. Guðni átti
fjögur börn úr fyrra hjónabandi.
Heiða fæddist á Akureyri og ólst
upp á Oddeyrargötu 12. Hún flutti
suður í Keflavík 16 ára gömul. Heiða
vann hin ýmsu störf, meðal annars í
fiskvinnslu, verslunarstörf og annað
sem til féll. Lengst af starfaði hún
hjá Varnarliðinu á Keflvíkurvelli.
Síðustu tvö æviárin dvaldi hún á elli-
heimilinu Garðvangi í Garði.
Útför Heiðu fer fram frá Keflavík-
urkirkju í dag, 28 janúar 2011, og
hefst athöfnin kl. 11.
1955, maki Ólafur Arn-
björnsson, f. 22.2. 1957.
Halldóra var áður gift
Guðlaugi Guðmunds-
syni, f. 25.12. 1952, þau
slitu samvistum. Dætur
þeirra eru. a) Telma
Dögg, f. 2.1. 1980, maki
Magnús Ólafsson, f.
11.9. 1972, börn þeirra
eru Kristófer Orri og
Drífa. Barn Magnúsar
úr fyrra sambandi er
Ólafur Andri. Heiða
Birna, f. 15.11. 1983,
unnusti hennar er
Kristján Pétur Kristjánsson, f. 27.1.
1983. c) Íris Ósk, f. 7.7. 1992. Fyrir
átti Ólafur tvo syni og eina fóstur-
dóttur. 2) Kristín Ósk Muller, f. 15.7.
1956, maki Phil J. Muller, f. 12.1.
1956, dætur þeirra eru, a) Júlía
Anna, f. 3.7. 1986. b) Jóhanna Lee, f.
15.3. 1995. 3) Örn Sævar Júlíusson, f.
23.3. 1959. Örn Sævar kvæntist
Svandísi Ragnarsdóttur, f. 21.2.
Það er sárt að kveðja þig, elsku
mamma mín, þú hefur verið svo stór
partur af lífi mínu.
Fallin er hjartans fögur rós
og föl er kalda bráin.
Hún sem var mitt lífsins ljós
ljúfust allra er dáin.
Drjúpa hjóðlát tregatárin
og tómið fyllir allt.
Ekkert sefar hjartasárin
í sálu andar kalt.
Þögul sorg í sál mér næðir,
sár og vonar myrk
en Drottinn ætíð af gæsku græðir
og gefur trúarstyrk.
Hnípin vinur harmi slegin,
hugann lætur reika.
Kannski er hún hinumegin
í heilögum veruleika.
Þú ert laus frá lífsins þrautum
og liðin jarðarganga.
En áfram lifir á andans brautum
ævidaga langa.
Heimur bjartur bíður þar
og bráðum kem ég líka.
Þá verður allt sem áður var
er veröld finnum slíka.
Drottinn verndar dag og nótt
á dularvegi nýjum.
Aftur færðu aukinn þrótt
í eilífð ofar skýjum.
Þú alltaf verður einstök rós,
elsku vinan góða.
Í krafti trúar kveiki ljós
og kveðju sendi hljóða.
(Jóna Rúna Kvaran.)
Þín dóttir,
Halldóra.
Það er erfitt að sjá á bak nánasta
ástvini sem hafði mikið að gefa.
Hvernig er hægt að koma þeim til-
finningum á blað sem bærast í brjósti
manns? Þetta samfléttast við ótal
margar minningar liðinna ára, allt frá
blautu barnsbeini.
Ég get ekki annað en flutt fátækleg
þakkarorð, mamma mín, til þín fyrir
þá manneskju sem þú varst. Þú varst
prýdd fágætum styrkleika sem öllum
var ekki alltaf ljós. Þessi styrkleiki
var sérstaklega augljós þegar mikið
lá við, og sýndi sig í staðfestu, stöð-
ugleika, kappi og trú á það sem maður
ætlaði sér þar til fullnaðarsigur var í
höfn. Þetta eru líka fátækleg þakk-
arorð, mamma mín, fyrir þann vin
sem þú hafðir að geyma. Ég naut þess
ríkulega að vera ekki bara sonur þinn,
heldur líka að eiga djúpa vináttu þína
sem bæði gaf og tók. Hún var gagn-
kvæm þessi vinátta og treystist æ
sterkari böndum með árunum. Þú
varst næm á mínar tilfinningar og á
erfiðum stundum í lífi mínu reyndist
þú ómetanleg. Stuðningur þinn var
veittur af djúpum skilningi á tilfinn-
ingar og breyskleika manneskjunnar.
Mamma mín, takk fyrir að hafa verið
þarna fyrir mig. Þetta eru fátækleg
þakkarorð, mamma mín, fyrir þá
mömmu og ömmu sem þú varst. Með
þér eignuðust strákarnir mínir Alex-
ander og Helgi Júlíus ömmu sem
þeim þótti afar vænt um og skipti þá
miklu máli og þeir sakna núna.
Það sem ég dáðist mest í fari þínu,
móðir mín, var hversu mikil baráttu-
kona þú varst í öllu sem þú tókst þér
fyrir hendur og leitaðist við að vera
sjálfstæð manneskja. Þú lagðir hart
að þér í vinnu og varst vel metin með-
al samstarfsmanna þinna hjá Varn-
arliðinu. Við söknum þín öll og mun-
um lifa með þér í huganum um
ókomin ár, í djúpu þakklæti fyrir öll
árin sem við áttum saman og allt það
sem þú gafst okkur bæði í vöggugjöf
og síðar í lífinu. Við skiljum einnig að
það hlaut að koma að endalokum
þessa lífs og trúum að þín bíði þján-
ingarlaus og hamingjurík tilvera sem
þú munir njóta vel. Bestu þakkir,
mamma mín.
Þinn sonur,
Sævar.
Í rúm 30 ár var ég samferða Heiðu
tengdamóður minn. Hún var yndisleg
kona sem tók mér opnum örmum
þegar ég kom í fjölskylduna. Kvik var
hún á fæti, forkur til vinnu og vildi allt
fyrir alla gera. Hláturmild og ákveðin
ef á því þurfti á að halda.
Elsku Pétur, Dóra, Didda, Sævar
og fjölskyldan öll, minningin um góða
mömmu, ömmu og vinkonu lifir í okk-
ur áfram.
Með ástarþökk ertu kvödd í hinsta sinni
hér
og hlýhug allra vannstu er fengu að
kynnast þér.
Þín blessuð minning vakir og býr í
vinahjörtum
á brautir okkar stráðir þú, yl og geislum
björtum.
Þitt hjarta geymdi gullið dýra og sanna,
að gleðja og hjálpa stærst þín unun var.
Því hlaust þú hylli Guðs og góðra manna
og göfugt líf þitt fagran ávöxt bar.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Þín tengdadóttir,
Kristín Þ. Guðmundsdóttir.
Elsku besta amma mín, nú hefur
þú kvatt okkur og finn ég fyrir tóma-
rúmi í hjarta mínu. Ég er svo ótrúlega
þakklát fyrir að hafa átt svona ein-
staka ömmu eins og þig. Ekki aðeins
varst þú amma mín heldur afar kær
vinkona. Þú varst ávallt óhrædd við
að segja hvað þér fannst, með ein-
staklega skrautlegan orðaforða og
áttir ekki erfitt með að koma manni til
að hlæja.
Það var aldrei leiðinlegt að heim-
sækja þig enda gátum við setið við
eldhúsborðið og spjallað tímunum
saman. Þú sagðir skemmtilegar sög-
ur frá þínum yngri árum og ég sagði
oft að hægt væri að skrifa bók um þig.
Þú varst með ótrúlega stóran og lit-
ríkan persónuleika og mér fannst þú
þekkja alla og að allir þekktu þig.
Búðarferð með þér gat til að mynda
tekið tvo klukkutíma því þú þekktir
nánast alla í búðinni og spjallaðir að
sjálfsögðu við alla.
Við áttum margt sameiginlegt sem
dæmi áhugi okkar á fylgihlutum og
skarti. Ég hreinlega elskaði að fara
inn í herbergið þitt og róta í öllum
skápum og skúffum í leit að gersem-
um og þar var alltaf eitthvað að finna.
Þú varst alltaf tilbúin til þess að lána
og gefa en minntir mann reglulega á
það að mikilvægt væri að passa hlut-
ina og geyma þá vel því það væri svo
gaman að eiga þá ennþá seinna meir.
Enda á ég veski, skó, klúta, skart og
margt annað frá þér sem er eflaust
orðið margra tuga ára gamalt en eng-
ar áhyggjur, ég passa það.
Já, þú varst svo sannarlega einstök
og við munum öll sakna þín en við vit-
um að nú ert þú komin á góðan stað
og líður vel. Þakka þér fyrir allar góðu
minningarnar, elsku amma, og ég
mun ávallt geyma þær í hjarta mínu.
Hvíldu í friði, amma mín.
Þín nafna
Heiða Birna.
Elsku fallega yndislega amma mín,
það er svo sárt að hugsa til þess að þú
sért ekki lengur á meðal okkar en ég
hugga sjálfa mig við að nú líði þér bet-
ur. Þú varst einstök amma og engri
lík og munt alltaf eiga stóran stað í
hjarta mínu. Elsku besta amma mín,
takk fyrir allt og allt, ég kveð þig með
söknuð í hjarta.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Ástar- og saknaðarkveðja, þín
Telma.
Mér langar að kveðja Heiðu vin-
konu mína, sem var mér afar kær,
með þessu ljóði.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Blessuð sé minning hennar.
Sveina María.
Heiða Aðalsteinsdóttir
Hann lét það sem vind um eyrun
þjóta þótt sumum fyndist hann
nokkuð við aldur til að standa í
þessu. Gerði hann sér dagamun á
hjólinu. Renndi austur að Fosshóli
til að kanna hversu veiðilegt Skjálf-
andafljótið var eða fór í styttri ferðir
hér um nágrennið. Hver dagur var
áskorun um að gera eitthvað
skemmtilegt. Það var engin ástæða
til að láta sér leiðast. Málið var að
lifa lífinu. Svona var Jói.
Jói hafði yndi af lestri góðra bóka,
ekki hvað síst gömlum frásögnum af
sjósókn fyrri tíma. Gaman var að
heyra hann segja sögur enda var
hann hafsjór af fróðleik um menn og
málefni. Jói naut þess að vera hér í
sveitinni, hvort heldur sem hann var
að spila á nikkuna með Sigga, spila
krikket við Gígju og krakkana á
bæjarhólnum eða yfir kaffisopa og
spjalli í eldhúsinu. Við erum afar
þakklát fyrir þann tíma sem Jói og
Gígja áttu hér saman þessi ár. Þau
hefðu svo sannarlega mátt verða
fleiri. En enginn veit sína ævina fyrr
en öll er. Hann kom óvænt inn í líf
okkar og var hrifsaður jafn skyndi-
lega frá okkur aftur. En okkur er
fyrst og fremst þakklæti í huga.
Þakklæti fyrir að hafa fengið að
kynnast góðum dreng og gleðigjafa.
Minning hans mun lifa meðal okkar.
Jói var fæddur við Eyjafjörð. Þar
ól hann allan sinn aldur og naut þar
margra góðra stunda í vinahópi. Í
kveðjuskyni viljum við tileinka hon-
um erindi úr kvæði Davíðs Stefáns-
sonar Siglt inn Eyjafjörð:
Áfram – og alltaf heim,
inn gegnum sundin blá.
Guðirnir gefa þeim
gleði, sem landið sjá.
Loks eftir langan dag
leit ég þig, helga jörð.
Seiddur um sólarlag
sigli eg inn Eyjafjörð.
Við sendum Gígju, börnum og
fjölskyldu Jóhanns innilegar samúð-
arkveðjur.
Sigurður og Sigríður, Lauf-
ey og Ásvaldur, Kristjana
og Kári Arnór, Halldóra og
Halldór og fjölskyldur.
Elsku afi minn, hvað get ég sagt?
ég er orðlaus, ég bara trúi þessu
ekki. Ég sit hér og skoða myndir af
þér og myndbönd og ég græt, ég
græt af því ég sakna þín svo mikið
og trúi því ekki að ég eigi ekki eftir
að hitta þig oftar og fá afaknús en ég
græt líka gleðitárum, hversu góðar
minningar ég á af þér og okkur sam-
an, hversu heppin ég er að hafa átt
þig sem afa. Síðan ég man eftir mér
hefurðu alltaf verið svo stoltur af
mér, ég er endalaust þakklát þér
fyrir að hafa alltaf trú á mér í öllu
sem ég tók mér fyrir hendur. Ég
man þegar ég hringdi í þig til þess
að segja þér að ég væri orðin ólétt,
það sem þú sagðir í símann var „já
það er ekkert annað“, og ég heyrði
þig hugsa og vera með áhyggjur af
litlu afastelpunni þinni. Ég veit að
það var ekki illa meint, það var útaf
því að við vorum svo náin og þú vild-
ir alltaf allt það besta fyrir mig. Þú
hringdir í mig í hverri einustu viku á
meðgöngunni til að athuga hvernig
mér liði.
Þegar litli langafastrákurinn þinn,
hann Sigurður Barði, fæddist í
fyrra, varstu svo stoltur, þú varst
svo ánægður, og ég er svo fegin að
eftir að hann fæddist tengdumst við
ennþá meira, þú og Gígja vilduð allt-
af koma í smá heimsókn til að kíkja
á Sigurð Barða, þú hringdir svo oft
til að athuga hvort við værum ekki
hress, hvort Sigurður Barði væri
farinn að skríða eða labba. Afi minn,
ég bjóst ekki við því að þurfa að
skrifa þessi orð fyrr en eftir 24 ár
því ég var alveg viss um að þú
myndir lifa til 100 ára aldurs, þú
hefur aldrei verið jafnhress og núna
síðustu ár.
Elsku afi, ég mun aldrei gleyma
þér, þú munt alltaf eiga stað í hjarta
mínu. Við munum passa vel uppá
Gígju þína. Og, afi, takk fyrir að
vera pabbi pabba míns.
Þín afastelpa,
Sóley.
 Fleiri minningargreinar
um Jóhann Steinmann Sigurðs-
son bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.