Svanir - 01.05.1939, Síða 42

38
hafi komizt ofan undir Litlá rétt fyrir framan Hvamm og
fundizt þar örendur undir stórum steini. Undir steini þess-
um hafa til skamms tíma sézt steinaraðir lagðar í kross,
sem eiga að tákna, að hér hafi maður borið beinin.
Ég minnist ekki að það hafi orðið nema einn maður úti
á Holtavörðuheiði, Ólafur Hjaltested.
Ég hefi heyrt talað um, að veturinn 1887 hafi orðið
úti unglingspiltur frá Króki; hafi hann síðla dags í hríðar-
veðri ætlað að sækja skóflu til fjárhúsanna, en ekki komið
aftur. Þá bjó í Króki Jón Guðmundsson, er síðar bjó á
Höfða í Þverárhlíð. Veturinn 1892 í desembermánuði varð
bóndinn á Háreksstöðum, Árni Brandsson, úti í stórnorð-
anhríð. Var hann aldraður maður; ætlaði að ná inn kindum
sínum, er voru skammt frá húsunum, en kom ekki aftur.
V. Verzlun og kaupstaðarferðir.
Héðan úr dalnum eru frá 30—60 kílómetrar, eftir legu
jarðanna, til aðalverzlunarstaðar dalsins, Borgarness. Um
1895 var byrjað á vegalagningu frá Borgarnesi upp hér-
aðið. En fyrst 1929 er kominn alsfær vegur á efstu bæi
hér í dalnum. Fram að því fór allur flutningur fram í
böggum á hestum og svo á vögnum strax og vegur kom
upp fyrir bæinn.
Meðan allar ár voru óbrúaðar og enginn lagður vegur,
voru kaupstaðarferðirnar bæði dýrar og erfiðar, enda var
keppt að því að fara þær sem fæstar. Draga sem mest
að sér á vorin. Þó varð ekki hjá því komizt að fara slát-
urferðir á haustin og venjulegast varð að fara vetrarferðir
og fóru þær vaxandi með aukinni notkun mélvara o. s. frv.
í lestaferðunum var oft glatt á hjalla, voru oft og tíðum
margir saman, bændurnir lausríðandi og þá máske eitt-
hvað smávegis við öl, en vinnumennirnir fóru með lest-
unum. En löngum voru ferðir þessar erfiðar. Allar ár
óbrúaðar og margar torfærur og slörk, eins og verða vill
á ólögðum vegum. Hér framan úr dalnum fór sjaldnast
minna en 3 dagar í kaupstaðarferð, vor og haust. Á vetrum
gat það orðið allbreytilegt, tafir við ár o.s.frv. Okkur myndi