Morgunblaðið - 09.03.2011, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. MARS 2011
Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/
Óreiðan í ís-lenskusam-
félagi end-
urspeglaðist í
síðustu borgar-
stjórnarkosn-
ingum. Stjórnmálaflokk-
arnir nutu lítils trausts og
var þá ekki spurt að því
hvort þeir höfðu staðið sig
vel eða illa í borgarmál-
unum. Hópur manna sá sér
leik á borði og braust til
valda í borginni. Svo sann-
arlega var ekkert að því.
Lýðræðið gefur færi á slíku
og enginn, hvorki flokkur
né fólk, getur gengið að at-
kvæðum vísum, sem betur
fer. Kjósendur töldu rétt
að sýna hefðbundnum
stjórnmálaflokkum að þol-
inmæði þeirra væru tak-
mörk sett. Því mundu
margir beina atkvæði sínu
annað, jafnvel að óvissunni
sem væri vísast álitlegri en
hið þekkta í heimi stjórn-
málanna.
En nú bendir því miður
margt til að farið hafi verið
úr öskunni í eldinn. Því það
var ekki allt sem sýndist.
Kjósendum var reyndar
beinlínis boðið að kaupa
köttinn í sekknum. Ólík-
indalæti voru aðferðin,
öfugmæli einkennið og
bjálfaháttur boðskapurinn.
„Við ætlum að svíkja allt
sem við lofum,“ sögðu
frambjóðendurnir
sem slógu i
gegn. Þetta
var auðvitað
frumlegra en
framganga
Steingríms
J. sem svikið
hefur allt sem
hann lofaði
fyrir hönd síns
flokks, en sagði
ekki frá því fyrir fram.
Kjósendum var auðvitað
vorkunn. Forystumenn
hefðundinna flokka höfðu
verið fjarri því að standa
undir væntingum. Því
skyldi hin óþekkta öfug-
mælavísa verða verri er
hún kæmi upp úr kjörkass-
anum en sú margkveðna og
langþreytta hugsuðu
margir. Heiti nýja fram-
boðsins, Besti flokkurinn,
hefur auðvitað reynst öfug-
mæli árins. En allt varð
þetta stutt gaman
skemmtilegt.
Hvorugt átti
þó við um kjör-
tímabilið sem í
hönd fór. Því
kjörtímabil
sveitarstjórna er
heil fjögur ár svo
kjósendur sitja í súpunni
allan þann tíma. Þetta
minnir helst á fjögurra ára
timburmenn eftir fjögurra
tíma geim. Enda er grínið
fyrir löngu hætt að vera
fyndið. Tónlistarkennslan,
skólakerfið, sorphirðan og
skipulagsmálin svo fátt sé
nefnt er að komast í ólest-
ur.
Reykjavík var lengi í for-
ystu allra sveitarfélaga í
uppbyggingu og skipulagi
skólastarfs innan sinna vé-
banda. Þangað leituðu önn-
ur sveitarfélög eftir leið-
sögn og fordæmi lengi vel.
Skólastarfið var það
„besta“ sem fannst á land-
inu. „Besta“ var ekki öfug-
mæli og skrípó þegar rætt
var um skóla- og dagheim-
ilsmál í borginni. Nú er þar
allt á hverfanda hveli.
Hinn pólitíski leiðtogi
borgarinnar, varaformaður
Samfylkingarinnar, Dagur
B. Eggertsson, reynir að
skýla sér á bak við
skemmtikraftinn og láta
hann hirða skömm og ákúr-
ur. En hann kemst ekki
upp með það miklu lengur.
Hann og Samfylking
hans bera fulla
ábyrgð á
meirihluta-
samstarfinu
í Reykjavík.
Reykvík-
ingar höfn-
uðu Sam-
fylkingunni í
kosning-
unum, en sam-
fylkingarmenn
smokruðu sér eins og
laumufarþegar inn fyrir
dyr valdsins hangandi í
frakkalöfum Jóns Gnarrs
Kristinssonar.
Samfylkingin ber fulla
ábyrgð á uppnámi því sem
nú er í skólamálum borgar-
búa. Skaðinn sem það
ástand veldur verður ill-
bætanlegur. Yngstu borg-
arar höfuðstaðarins eru
sviknir um mikilvæga þjón-
ustu á viðkvæmasta skeiði
ævi sinnar. Úr því verður
aldrei bætt. Það er mikill
ábyrgðarhluti.
Óskemmtilegt er að
horfa á uppnámið í
viðkvæmum mála-
flokkum höfuðborg-
arinnar}
Besti hvað?
Skannaðu hérna
til að sækja
12
B
arcode
Scanner
Sjáðu 1. tbl.
Moggans frá 1913
É
g hef sigrað þennan ánamaðk með
orðum mínum – ímyndaðu þér
hvernig ég hefði leikið hann með
eldspúandi hnefum mínum.“
Til eru fjölmiðlar sem hafa fyr-
ir sið að fjalla ekki um það sem frægt fólk hefst
að í einkalífi sínu; láta nægja að segja frá því
sem það gerir í vinnutímanum, ef svo má að orði
komast. Það er virðingarverð afstaða, en hvern-
ig förum við að með fólk sem er frægt fyrir að
vera frægt, fólk sem lifir þannig einkalífi að það
er almenningseign, fólk eins og Charlie Sheen,
sem á tilvitnunina í upphafi.
Fréttir af bandaríska leikaranum Carlos Irw-
in Estevez, sem tók sér listamannsnafnið Char-
lie Sheen, eftir föður sínum Martin Sheen (Ra-
món Gerardo Antonio Estévez), hafa verið með
mest lesnu fréttum heims undanfarnar vikur og
gildir einu þótt þær fréttir séu frekar til þess fallnar að
vekja harm en gleði. Þær bera þó með sér fróðlega vís-
bendingu um heim sem blasir við í ljósi nýrrar tækni.
Sheen yngri er nánast alinn upp á leiksviði, því Martin
faðir hans var sviðsleikari í New York áður en hann sneri
sér að kvikmyndaleik. Piltur fylgdi föður sínum á hvíta
tjaldið, sló í gegn bráðungur, en var ekki lengi á toppnum;
hann var nánast búinn að vera sem kvikmyndastjarna
hálfþrítugur. Úr kvikmyndunum fór hann svo í sjónvarp,
sem er dæmigerð leið fyrir afdankaða leikara, og náði vin-
sældum í sjónvarpsþáttaröð. Hér myndi maður halda að
sagan væri öll – minni og minni hlutverk framundan og
svo ekki söguna meir – en annað kom á dag-
inn.
Síðasta áratug hefur Charlie Sheen glímt
við ýmsa smádjöfla, sem ekki væri ástæða til
að nefna nema fyrir það að fréttir af þeirri
glímu gerðu hann loks rækilega frægan, svo
rækilega að varla eru dæmi um annað eins.
Þar koma koma til netfyrirbæri eins og slúð-
ursíður, YouTube og Twitter. Myndskeið af
Charlie Sheen að delera hafa þannig dugað vel
til að halda nafni hans á lofti, afkáralegar ljós-
myndir fljúga um netið og enginn hefur verið
eins fljótur að ná til milljón fylgjenda á Twitter
(þeir eru vel á þriðju milljón í dag).
Með því að nýta nýja tækni hefur Charlie
Sheen yfirgefið Hollywood og er kominn á
sporbaug umhverfis jörðu – frægastur allra
fyrir það vera frægur. Hann þarf ekki um-
boðsmenn og ekki markaðsmenn, heldur getur hann sent
beint út frá heimili sínu, beint úr stofunni, beint af klósett-
inu, beint úr svefnherberginu og eldhúsinu (sem hann hef-
ur víst gert), sent út frá heimsóknum á veitinga- og kaffi-
hús, nýtt sér það að vera eltur hvert á land sem hann fer.
(Áhugasamir geta kynnt sér útsendingar Sheen á
Ustream, sjá: Sheen’s Korner.)
Ný tækni eykur hraðann í samfélaginu, stjörnur rísa
hraðar og hrapa að sama skapi eins og hendi sé veifað. Það
er spá mín að Charlie Sheen sé vísbending þess sem koma
mun, þegar ný samskiptatækni þurrkar út greinarmuninn
á orðunum alræmdur og frægur. arnim@mbl.is
Árni
Matthíasson
Pistill
Betra er að veifa röngu tré en öngu
STOFNAÐ 1913
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Ritstjórar:
Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri:
Karl Blöndal
Útgefandi:
Óskar Magnússon
FRÉTTASKÝRING
Halldór Armand Ásgeirsson
haa@mbl.is
E
r miðasala var opnuð
1. mars síðastliðinn á
opnunartónleika
Sinfóníuhljómsveitar
Íslands í tónlistarhús-
inu Hörpu hinn 4. og 5. maí varð gíf-
urleg eftirspurn eftir miðum sölu-
kerfinu að lokum ofviða og lá það
niðri drjúga stund.
Tónlistarunnendur þurftu að
glíma við tafir og erfiðleika er þeir
reyndu að ná sambandi við miðasöl-
una, miðarnir ruku út á meðan og
sátu margir eftir með sárt ennið
þegar tilkynnt var að uppselt væri á
tónleikana. Um 3.200 manns
reyndu að festa kaup á miða í
Hörpu þennan fyrsta dag.
Í gær var ákveðið að halda auka-
tónleika föstudaginn 6. maí klukkan
19.00 vegna mikillar eftirspurnar.
Dagskrá tónleikanna verður með
sama sniði og þeirra sem uppselt er
á 4. og 5. maí og Vladimir Ashke-
nazy hljómsveitarstjóri hefur
breytt áformum sínum svo
aukatónleikarnir geti farið fram.
Kerfið verði skothelt
Steinunn Birna Ragnarsdóttir,
tónlistarstjóri Hörpu, segir að þótt
vonir hafi verið bundnar við tón-
leikana hafi engan órað fyrir slíkri
eftirspurn sem að endingu lagði
kerfið að velli. „Það var brugðist
skjótt við og nú er unnið að því að
endurbæta sölukerfið. Við setjum
ekki miða á fleiri viðburði í sölu fyrr
en það er orðið alveg skothelt.“
Hún segir jafnframt að end-
urbæturnar gangi vel og biðin verði
skömm þar til miðasala hefjist að
nýju. „Vandamálið olli því að fólk
þurfti að eyða óþarflega miklum
tíma til að ná sambandi við miðasöl-
una. En þetta mun allt smella sam-
an fljótlega. Þrátt fyrir þessi vand-
ræði hefur selst upp á alla viðburði
sem eru í boði, sem eru auðvitað
mjög jákvæðar fréttir.“
Misskilningur um boðsmiða
Einhverjir lýstu yfir óánægju
sinni með hversu fáir miðar voru
seldir í almennri sölu en Steinunn
segir að ákveðins misskilnings hafi
gætt í þessum efnum. „Sinfónían
tók þá stefnu að veita áskrifendum
sínum forkaupsrétt á opnunartón-
leikana í tengslum við endurnýjun
áskriftarskírteina. Einhverjir hafa
misskilið þetta með þeim hætti að
hér væri um að ræða boðsmiða frá
tónlistarhúsinu en það er ekki rétt.“
Um 3.100 miðar voru í boði á opn-
unartónleika Sinfóníunnar sem fara
fram 4. og 5. maí næstkomandi. Af
heildarfjölda miða fóru 1.880 til
handhafa áskriftarskírteinis að
Sinfóníutónleikum, sem nýttu for-
kaupsrétt sinn, og 400 miðar fóru
sem sérstakir boðsmiðar. Afgang-
urinn, rétt rúmlega 800 miðar, var
svo seldur í almennri sölu.
Fjórir viðburðir að
meðaltali í viku hverri
Að sögn Steinunnar er þegar búið
að panta marga sali hússins og aðal-
salurinn er jafnframt fullbókaður til
áramóta. „Það er einnig mikill áhugi
á hinum sölunum þar sem hægt
verður að halda mjög fjölbreytta við-
burði. Við gerum ráð fyrir að það
verði að meðaltali fjórir við-
burðir í viku í aðalsalnum. Yfir
hásumarið verður dagskráin
eðlilega ekki eins þétt en þá
verður áherslan hins vegar á
dagskrá á léttari nótunum.“
Stefnt er að því að allir inn-
viðir Hörpu verði til reiðu
4. maí og húsið í
heild sinni verði
formlega tilbúið
20. ágúst.
Hörpumiðar tóna og
söngs senn skjótfengnir
Morgunblaðið/Ómar
Blámi Einn salurinn í tónlistarhúsi Hörpu skiptir litum og ljóst að aðdá-
endur „bláu nótunnar“ geta þar fundið sér hrífandi umhverfi.
Kostnaðurinn við tónlistar-
húsið Hörpu þykir sumum
ískyggilega mikill nú þegar
niðurskurður blasir við á flest-
um sviðum mannlífsins.
Stofnkostnaður við húsið er
um 28 milljarðar króna og er
að langstærstum hluta greidd-
ur með lánum. Húsið mun
kosta skattgreiðendur tölu-
vert fé ár hvert; ríki og borg
hafa samþykkt að verja 900
milljónum króna til hússins á
hverju ári. Að sögn Péturs J.
Eiríkssonar, stjórnarformanns
Hörpu, verður sú upphæð
nýtt til að greiða af 35
ára láni á húsinu. „Það
er á hreinu að þessi
fjárhæð mun standa
undir láninu og okkar
verkefni er að húsið
standi undir eigin
rekstri. Ætlunin er
að eigendurnir
komi ekki að
rekstrinum.“
Rekstur verði
sjálfbær
PÉTUR J. EIRÍKSSON
Pétur J
Eiríksson