Morgunblaðið - 14.05.2011, Blaðsíða 43

MINNINGAR 43
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. MAÍ 2011
✝ Úlfar fæddistí Ólafsvík 29.
ágúst 1942. Hann
lést 7. maí 2011.
Foreldrar hans
voru Víglundur
Jónsson, f. 29. júlí
1910, d. 9. nóv-
ember 1994, og
Kristjana Þórey
Tómasdóttir, f.
17. maí 1917, d. 6.
júní 1986. Systur
hans eru Guðrún Víglunds-
dóttir, f. 24. júní 1948, maki
Pétur Steinar Jóhannsson, f.
6. nóvember 1947, og Ragn-
heiður Víglundsdóttir, f. 16.
desember 1950.
Úlfar kvæntist 26. júlí 1969
Guðrúnu Karlsdóttir þroska-
þjálfa frá Hnífsdal, f. 1. jan-
úar 1945. Foreldrar hennar
eru Kristjana Hjartardóttir, f.
1. júlí 1918, og Karl Sigurðs-
son, f. 14. maí 1918. Guðrún
átti fyrir Kristjönu Her-
mannsdóttur, f. 8. maí 1967,
maki Jóhannes Ólafsson, f. 15.
nóvember 1965, börn þeirra
eru Sigurbjörg, Jóhanna og
Sæbjörg. Börn Úlfars og Guð-
rúnar eru: 1) Brynja Björk
Úlfarsdóttir, f. 19. janúar
1970, maki Jóhannes Hjálm-
arsson, f. 25. nóv-
ember 1969, börn
þeirra eru Guðrún
Kolbrún, Ragn-
heiður og Mýra. 2)
Hermann Úlf-
arsson, f. 31. des-
ember 1971, maki
Kristrún Klara
Andrésdóttir, f.
22. júní 1973, börn
hans eru Sigríður
Elma, Jana Rún
og Halldór Hugi. Börn Krist-
rúnar: Hafdís Elva og Ástþór
Rúnar. 3) Þórey Úlfarsdóttir,
f. 25. apríl 1977. Sonur henn-
ar er Úlfar Ingi.
Úlfar fæddist í Ólafsvík og
hefur verið búsettur þar alla
tíð. Hann vann lengst af við
fyrirtæki föður síns, útgerð-
ar- og fiskvinnslufyrirtækið
Hróa hf., á meðan það var og
hét. Úlfar átti og gerði út
vörubíl á sínum yngri árum
en sneri sér að trilluútgerð.
Stundaði róðra á sumrin en
yfir vetrarmánuðina vann
hann við netavinnu. Úlfar og
Guðrún áttu heimili í Lind-
arholti 10.
Útför Úlfars fer fram frá
Ólafsvíkurkirkju í dag, 14.
maí 2011, kl. 13.
Elsku vinurinn minn, nú ert
þú farinn á betri stað og laus við
allar þjáningarnar sem verið
hafa að hrjá þig undanfarin tvö
ár. Þú fórst alltof fljótt. Við átt-
um eftir að gera svo margt sam-
an. Þú varst eiginmaður minn og
besti vinur í rúm fjörutíu ár og
ég á eftir að sakna þín mikið. Ég
verð þér ævarandi þakklát fyrir
elsku þína til dóttur minnar sem
þú gekkst í föðurstað þegar hún
var á öðru ári og hefur þú alltaf
verið henni sem besti faðir. Þú
varst besti eiginmaður sem
nokkur kona getur átt, besti
pabbi, besti afi sem nokkur börn
geta hugsað sér. Umhyggja þín
var slík til afkomenda þinna enda
er þín sárt saknað af þeim öllum.
Tíminn flýgur áfram og hann
teymir mig á eftir sér
og ekki fæ ég miklu ráðið um það
hvert hann fer.
En ég vona bara að hann hugsi
svolítið hlýlega til mín
og leiði mig á endanum aftur til
þín.
Ég sakna þín í birtingu að hafa
þig ekki við hlið mér
og ég sakna þín á daginn þegar
sólin brosir við mér.
Og ég sakna þín á kvöldin þegar
dimman dettur á.
En ég sakna þín mest á nóttunni
er svipirnir fara á stjá.
Svo lít ég upp og sé við erum
saman þarna tvær
stjörnur á blárri festingunni sem
færast nær og nær.
Ég man þig þegar augu mín eru
opin, hverja stund.
En þegar ég nú legg þau aftur, fer
ég á þinn fund.
(Megas)
Nú er lífsins leiðir skilja,
lokið þinni göngu á jörð.
Flyt ég þér af hljóðu hjarta,
hinstu kveðju og þakkargjörð.
Gegnum árin okkar björtu,
átti ég þig í gleði og þraut.
Umhyggju sem aldrei gleymist,
ávallt lést mér falla í skaut.
(Höf. ók.)
Elsku Úlli minn, takk fyrir allt
og allt, minning þín mun alltaf
vera ljós í mínu lífi.
Þín
Guðrún.
Elsku besti pabbi minn, nú er
þín erfiða þrautaganga búin og
ég trúi því að þú sért kominn í
ljósið þar sem amma og afi taka á
móti stráknum sínum með út-
breidda faðma. Þú varst svo dug-
legur í baráttu þinni. Á hverjum
degi gerðir þú æfingar heima
þótt kvalinn værir. Þú mættir í
sjúkraþjálfun hjá Siggu og fórst í
íþróttahúsið í hreyfingu. Þú
gerðir allt sem þú gast gert til að
halda þinni heilsu en að lokum
sigraði sjúkdómurinn.
Ég man hvað ég var alltaf
mikil pabbastelpa. Skemmtileg-
ast þótti mér að fá að fara með
þér í vinnuna á vörubílnum og fá
að standa fyrir aftan sætið hjá
þér. Eins man ég eftir því að í ófá
skiptin þegar ég átti afmæli gafst
þú mér minnsta boxið af Mac-
intosh og það var ekki lítið í aug-
um lítillar stelpu.
Elsku pabbi, ég kveð þig með
sorg í hjarta mínu, ég hefði viljað
hafa þig hjá mér svo miklu leng-
ur en ég á allar fallegu minning-
arnar og góðu stundirnar okkar
eftir og enginn getur tekið þær
frá mér.
Elsku mamma mín, kletturinn
okkar allra, við erum samhent
fjölskylda og notum okkar kær-
leika til að komast í gegnum
sorgina saman. Ég elska þig svo
mikið, pabbi minn, og ég veit að
núna líður þér loksins vel. Frið-
urinn í andliti þínu eftir að þú
kvaddir okkur og þennan heim
sýndi mér það.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
(Ásmundur Eiríksson.)
Þín dóttir,
Brynja.
Elsku pabbi. Það er svo sárt
að þurfa að kveðja þig, elsku
pabbi minn. Þú fórst allt of
snöggt frá okkur. Þú varst svo
góður pabbi og afi, vildir allt fyr-
ir okkur gera. Þið mamma eruð
stoð mín og stytta og hafið hjálp-
að mér.
Við áttum svo margar góðar
stundir saman og litli gullmolinn
þinn og nafni, hann Úlfar Ingi,
mun sakna þín svo mikið. Úlfar
Ingi er ekki bara búinn að missa
afa sinn heldur besta vin sinn.
Þið voruð alveg einstakir félagar,
háðir hvor öðrum og þið áttuð
eftir að gera svo margt saman.
Það eru miklar pælingar í gangi
hjá Úlfari Inga, „en mamma,
hver á þá að telja dósirnar?
Mamma, ég er svo hræddur um
að vera einn þegar afi er dáinn“.
Þið nafnarnir voruð miklir
smekkmenn, elskuðuð JOB-ilm-
inn, „mamma, ég ætla að fá lykt-
ina hans afa“.
En við vitum að þér líður bet-
ur núna, elsku pabbi, þó svo þú
værir svo ósáttur þegar þú
greindist fyrir tveimur árum og
svo þegar meinið fór aftur á fullt
í nóvember sl. En alltaf varstu
svo duglegur að gera æfingar
hér heima og hjá Siggu sjúkra-
þjálfa. Þú varst hörkutól, pabbi
minn.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku pabbi! Við kveðjum þig
með trega og sorg í hjarta. Sökn-
uðurinn og tómleikinn er mikill.
Þín verður sárt saknað, karlinn
minn.
Þín dóttir,
Þórey og Úlfar Ingi.
Með þakklæti kveð ég mág
minn sem er til moldar borinn í
dag.
Ég man eftir ungum manni
sem mér fannst reyndar þá ríg-
fullorðinn, pínu feiminn en blíð-
legur taka á móti mér stelpu-
skotti sem hafði frekjast til að fá
að vera hjá stóru systur sem var
nýflutt ásamt kærastanum sín-
um til heimabæjar hans. Ég taldi
mig vera að fara í vist hjá þeim
sirka 8-9 ára gömul eða um það
bil. Úlfar, eða Úlli eins og hann
var alltaf kallaður, tók vel á móti
mér og umvafði strax með hlýju
og væntumþykju. Ég á margar
ljúfar minningar frá sumrunum
sem liðu í áhyggjuleysi barnsár-
anna. Man eftir jólunum sem ég
dvaldi hjá þeim þar sem passað
var upp á að ég fengi ekki færri
pakka en krakkarnir og vetrar-
mánuðunum áður en Hafdís mín
fæddist. Samverustundirnar sem
voru allt of fáar þar sem Úlli tók
alltaf á móti manni eins og týndu
dótturinni sem var að skila sér
aftur heim.
Margar góðar minningar rifj-
ast upp frá þessum tíma og oft
búið að hlæja að skondnum at-
vikum. Man sérstaklega eftir
einu atviki, þegar við frænkur
vorum um sumartíma dýrasjúk-
ar og búnar að draga heim alls
konar fugla sem voru særðir og
drápust eftir misheppnaða
hjúkrun, að Úlli kom heim með
hund fyrir okkur. Þrátt fyrir að
ævintýrið með hundinn hafi ekki
gengið sýnir viðleitnin hversu
mikið Úlli vildi fyrir okkur gera.
Úlli var einstaklega bóngóður
maður og vildi allt fyrir aðra
gera. Taldi ekki eftir sér þótt
hann þyrfti að hafa fyrir því.
Hann var barngóður og skipti
engu hvort það væru hans eigin
kríli eða annarra, a.m.k. voru
mín börn ætíð velkomin eins og
hann ætti í þeim hvert bein.
Ég man ekki svo langt aftur
að Úlli hafi ekki verið til staðar.
Gunna og Úlli hefur hljómað sem
eitt svo lengi sem ég man. Margs
er að minnast: Ólafsvíkurferðirn-
ar, þau að koma vestur með
krakkana sína og svo barnabörn-
in. Fyrir mér var Úlli ekki bara
mágur minn, hann var verndari
barns og unglings, kær vinur.
Man aldrei eftir að hann hafi
skammað mig sem barn þrátt
fyrir að ég hafi örugglega átt það
skilið en ég man eftir ófáum
skiptum við brottför þegar Úlli
gaukaði smáræði að mér og sagði
uss.
Lífið er skrítið og vægðar-
laust. Úlli greindist með krabba-
mein fyrir tveimur árum, sem
þrátt fyrir bjartsýni og vonir um
að hann ætti mörg ár eftir með
okkur bar hann ofurliði 7. maí sl.
Ljúfur maður er genginn og
hans verður sárt saknað.
Drottinn er minn hirðir,
mig mun ekkert bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman
dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur)
Elsku Gunna mín, Kristjana,
Brynja, Hemmi, Þórey, tengda-
börn og barnabörn. Minning um
góðan mann lifir sem ljós í lífi
okkar.
Halldóra.
Fyrir nokkrum mánuðum var
ákveðið að stórfjölskyldan kæmi
saman á Ísafirði 8. maí 2011 með
mömmu og pabba til að fagna
platínubrúðkaupi þeirra. Einnig
til að minnast þess að Ásgeir
Kristján bróðir og Hermann
Lúthersson mágur hefðu orðið
sjötugir á þessu ári, þeir fórust
báðir 22. des. 1966.
Við sem höfðum tök á að mæta
þennan dag áttum góðar sam-
verustundir í fallegu veðri á Ísa-
firði og Hnífsdal. Þegar við kom-
um saman um kvöldið fengum
við þær sorglegu fréttir að elsku-
legur mágur, Úlfar Víglundsson,
væri látinn eftir baráttu við ill-
vígan sjúkdóm.
Ég kynntist Úlla þegar hann
og Gunna systir byrjuðu að vera
saman og fann ég strax hve mik-
ill öðlingur var þar á ferð. Þau
Gunna bjuggu sér heimili í Ólafs-
vík, fallegt heimili, sem alltaf
hefur staðið opið fyrir okkur
stórfjölskylduna. Börn þeirra
yndisleg hafa einnig búið sér
heimili í nálægð við foreldrana
og barnabörnin hafa því notið
þess að koma í Lindarholtið til
afa og ömmu.
Úlli var mikið snyrtimenni,
það mátti sjá á öllu sem hann
kom nálægt, heimilið, garðurinn,
vörubíllinn, báturinn, allt þetta
sýndi hve vel hann hugsaði um
sitt.
Margar ferðir hafa verið farn-
ar á Nesið og alltaf verið tekið
vel á móti okkur. Úlli var alltaf
tilbúinn að fara með okkur í
skoðunarferðir, hann var svo
stoltur af Nesinu, enda engin
furða því þar er stórfengleg nátt-
úrufegurð. Fyrir okkur Vestfirð-
ingana var þetta alveg nýtt
landslag, í hverri ferð sáum við
eitthvað nýtt.
Úlli og Gunna komu á hverju
sumri með fjölskylduna vestur í
Hnífsdal, þá hafði Úlli gjarnan
garðklippurnar með sér og
klippti hekkið á Skólaveginum
fyrir pabba.
Margs er að minnast enda
mikill samgangur hjá fjölskyld-
um okkar.
Úlli, við þökkum þér sam-
fylgdina. Hvíl í friði, elskulegur
mágur.
Elsku Gunna, þú hefur staðið
eins og klettur við hlið Úlla í
þessum erfiðu veikindum. Við
biðjum algóðan guð að gefa þér
og fjölskyldu styrk á þessari
sorgarstundu.
Hjördís, Helgi og börn.
Þú ljós, sem ávallt lýsa vildir mér,
þú logar enn,
í gegnum bárur, brim og voðasker.
nú birtir senn.
Og ég finn aftur andans fögru dyr
og engla þá, sem barn ég þekkti
fyrr.
(Matthías Jochumsson)
Það er margs að minnast við
lát mágs míns Úlfars Víglunds-
sonar og það er reyndar mjög
erfitt að hugsa til þess að sjá
hann ekki framar. Síðustu tvö ár
voru honum erfið en hann
greindist með krabbamein í apríl
2009. Úlfar tók þessum veikind-
um af karlmennsku þótt það tæki
vissulega á hjá honum. Hann
ætlaði svo sannarlega að ná sér
upp aftur.
Úlfar byrjaði ungur að vinna
hjá Hróa hf. við fyrirtæki föður
síns við akstur og seinna við út-
gerð og umsjón báta í eigu Hróa
hf. Hann eignast svo sjálfur
vörubíl. Ég man er ég kom til
Ólafsvíkur hvað Fordinn hans
rauði P-837 var flottur, vel við
haldið og þrifinn eins og allir
hans bílar sem hann eignaðist
seinna. Það var einn af kostum
Úlla hvað hann fór alltaf vel með
alla hluti og ætlaðist til þess
sama af öðrum. Lét þá heyra í
sér ef honum fannst það ekki.
Úlfar var mjög kappsamur og
duglegur og vildi klára þau verk-
efni sem hann tók að sér og hann
vildi láta hlutina ganga. Hann
vildi líka hafa allt í röð og reglu
og geta gengið að hlutunum ef á
þyrfti að halda. Úlfar bar alltaf
hag fyrirtækis föður síns mjög
fyrir brjósti. Það var honum mik-
ið kappsmál að fá báta í viðskipti
á vertíðunum. Hann átti svo
sannarlega sinn hlut í því hve
það gekk vel. Þá sá hann um
þjónustu við þá báta er lönduðu
hjá fyrirtækinu. Hann dró ekk-
ert af sér við það enda var hann
vel liðinn af útgerðarmönnum
þeirra báta.
Þegar Hrói hf. hætti rekstri
keypti Úlfar sér fljótlega litla
trillu og gaf hann bátnum nafnið
Snæfell. Það nafn bar einn af
fyrstu bátunum sem Víglundur
faðir hans eignaðist á sínum út-
gerðarferli. Þessi trilla var sann-
arlega líf hans og yndi. Reri hann
Snæfellinu yfir sumarið meðan
heilsa entist. Einnig var sonur
hans Hermann með honum í út-
gerðinni.
Úlfar tók líka að sér veiðar-
færavinnu fyrir fyrirtæki hér í
mörg ár og var mjög eftirsóttur í
þau verk.
Hann bar alltaf mjög mikla
umhyggju fyrir fjölskyldu sinni.
Hugsaði vel um börnin sín og
ráðlagði þeim allt það besta.
Barnabörnin hændust að honum
og hann var þeim afar góður.
Úlfar kunni mikið af sögum og
sagði þær á sinn hátt. Hann var
spaugsamur og þegar sá gállinn
var á honum var hann hrókur
alls fagnaðar. Okkar fjölskyldur
hafa búið nánast hlið við hlið í yf-
ir fjörutíu ár og hans verður sárt
saknað frá Skálholti 13.
Að leiðarlokum vil ég þakka
Úlfari okkar góðu kynni alla tíð.
Við fjölskyldan vottum hans
kæru eiginkonu og börnunum,
sem hugsuðu svo vel um hann í
veikindunum, innilega samúð.
Guð blessi minningu Úlfars Víg-
lundssonar.
Pétur Steinar Jóhannsson.
Elsku Úlli. Ég vildi minnast
þín í nokkrum orðum. Mér finnst
hálfskrýtið að setjast niður og
skrifa minningarorð um þig kæri
frændi og finnst þú búin að
standa þig eins og hetja í þessum
erfiðu veikindum þínum. Ég á
svo margar skemmtilegar minn-
ingar um þig og það sem kemur
fyrst upp í hugann er þegar við
Þórey vorum að sniglast niðri í
Hróa þegar við vorum litlar og
fengum oftar en ekki að koma í
vörubílinn með þér. Þá var sko
mikið stuð og einnig man ég eftir
Shell-bílnum sem þú varst líka á.
Þú hafðir ekkert á móti því að fá
okkur með.
Einnig man ég svo vel eftir því
að þú kallaðir mig svo oft Mörtu
Siggu eða Mangelu því þú vissir
að mér líkaði það ekki en það
varð bara alltaf til þess að við
fórum að hlæja. Svo fannst mér
líka svo gaman þegar við fórum
öll í Galtalæk og þið með ykkar
flotta hústjald. Fannst það alveg
geggjað. Mér fannst þú alltaf
vera með skemmtilegan og fynd-
inn húmor og þú gast alltaf séð
spaugilegu hliðina á hlutunum.
Alltaf hefur verið gaman að
koma á heimili ykkar hjóna í
Lindarholti 10. Alltaf fullt hús
hjá ykkur og gaman að sjá hvað
barnabörnin sækja mikið í að
koma. Þú varst algjört snyrti-
menni og vildir hafa fallegt í
kringum þig. Þú varst alltaf að
dytta að garðinum eða húsinu og
svo er leið að jólum fannst þér
svo gaman að skreyta vel húsið
hjá ykkur. Það var alltaf svo
gaman að hittast í jólaboðunum
hjá okkur og þín verður sárt
saknað næstu jól en við vitum að
þú verður með okkur líka. Alveg
yndislegt að fylgjast með ykkur
Úllunum, svo duglegir að hjálpa
hvor öðrum. Hann Úlfar Ingi
hefur sko lært margt af honum
afa sínum sem hann mun búa að
alla ævi.
Elsku Gunna, Kidda, Brynja,
Hemmi, Þórey og fjölskyldur,
megi Guð vera með ykkur.
Þín frænka,
Marta Sigríður Pétursdóttir.
Úlfar
Víglundsson
Grand hótel Reykjavík,
Sigtúni 38, sími 514 8000.
erfidrykkjur@grand.is • grand.is
Grand
erfidrykkjur
• Hlýlegt og gott viðmót
á Grand hótel.
• Fjölbreyttar veitingar
lagaðar á staðnum.
• Næg bílastæði og gott
aðgengi.
Legsteinar og fylgihlutir
MOSAIK Hamarshöfða 4 110 Rvk
sími 587 1960 www.mosaik.is
• Mikið úrval
• Yfir 40 ára reynsla
• Sendum myndalista
Sími 892 4650
Gísli Gunnar
Guðmundsson
Guðmundur
Þór Gíslason
Elfar Freyr
Sigurjónsson
Netfang: utfararstofaarnes@eyjar.is
Þjónusta allan sólarhringinn
Sunnlenskar kistur og krossar
Hagstætt verð • Sjá likkistur.is