Morgunblaðið - 09.09.2011, Blaðsíða 10

10 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. SEPTEMBER 2011
Kristín Heiða Kristinsdóttir
khk@mbl.is
Við höfum varla komist útúr húsi, það er svo brjálaðað gera hjá okkur í skól-anum. Það kom okkur á
óvart hversu mikil heimavinna er í
þessu námi. En þetta er mjög gam-
an,“ segja þær vinkonurnar Hall-
dóra Egilsdóttir og Jósefína Elín
Þórðardóttir sem hófu nám í Hús-
stjórnarskóla Reykjavíkur í haust
og búa þar á heimavistinni. Þær eru
báðar fæddar og uppaldar norður í
landi, Halldóra er úr Mývatnssveit
en Jósa, eins og hún er oftast köll-
uð, er frá Grenivík. „Við kynntumst
í Menntaskólanum á Akureyri þar
sem við vorum saman í bekk öll ár-
in fjögur.“
Enginn draugur en
margir ranghalar
Þær stöllur kunna afskaplega
vel við sig í húsinu reisulega við
Sólvallagötuna. „Það er góður andi
hér og þetta er svo fallegt hús,
einna líkast óðalssetri. Hér er
marmara-vinnukonustigi sem geng-
ur í gegnum allt húsið og svo er
annar miklu stærri stigi og skreytt-
ari sem er kallaður sparistiginn.
Hér eru ótal ranghalar, við erum
enn að uppgötva hin ýmsu útskot.
Það eru engir draugar hér en þegar
ég var ein að sauma niðri til kl.
hálfþrjú eina nóttina varð ég svolít-
ið smeyk en það var bara vegna
þreytu,“ segir Halldóra og hlær.
Herbergið þeirra er í risinu og heit-
ir Baðstofuloftið. Þar deila þær tví-
skiptu herbergi með þriðju stelp-
unni, Önna Lísu. „Við erum ellefu
stelpur sem búum hér á heimavist-
Fluttu suður og fóru
í húsmæðraskóla
Norðanstúlkunum og vinkonunum Halldóru og Jósu fannst tilvalið að taka smá-
aukasnúning áður en þær fara í háskóla, fluttu því á mölina og hófu nám í Hús-
stjórnarskóla Reykjavíkur. Þar búa þær á Baðstofuloftinu á heimavistinni og una
hag sínum vel, læra allt um hannyrðir og matreiðslu og kynnast borginni.
Við vefstól Þær eru heillaðar af vefstólunum í vefstofunni niðri í kjallara.
Til í slaginn Þær hlakka til alls sem þær eiga eftir að læra í eldhúsinu góða.
Þeir sem hafa áhuga á hverskonar
tísku, vilja vita allt um hvað er að ger-
ast á þeim vettvangi sem og í
stjörnuheiminum, vilja þiggja ráð um
sambönd, kynlíf eða eitthvað annað,
þeir hinir sömu ættu hiklaust að
skoða vefsíðuna handbag.com. Þar er
bókstaflega allt milli himins og jarðar
um þessi málefni og miklu meira til.
Þarna er líka allt um nýjustu bíó-
myndirnar eða þær vinsælustu og
sama er að segja um tónlistarheim-
inn og stjörnurnar sem þar syngja.
Að ógleymdu slúðrinu um blessað
þotuliðið, nóg er af því. Þarna eru
ekki einasta greinar heldur líka
myndbönd í öllum flokkunum, um
hártísku, fegrunarráð, sambands-
málin, „treilerar“ úr bíómyndum
osfrv. Þarna er líka netverslun, með
skóm, töskum og flíkum. Það er því
hægt að skemmta sér vel og lengi við
að gramsa í þessari handtösku.
Vefsíðan www.handbag.com
Tíska, heilsa, sambönd, kynlíf
Tónlistarmaðurinn Skúli mennski
lagði af stað í gær í tónleikaferð og
byrjaði á því að spila í Djúpavogi.
Í kvöld verður hann á Skaftfell
Bistro, Seyðisfirði, á morgun, laugar-
dag, í Frystiklefanum í Sláturhúsinu á
Egilsstöðum og endar svo á sunnu-
dag á Gamla Bauk á Húsavík.
Skúli mennski leikur eigin lög og
texta einn og yfirgefinn án hljóm-
sveitar. Hjalti Þorkelsson Múgsefjun-
armeðlimur slæst með í för og leikur
einnig án hljómsveitar.
Tónleikarnir hefjast allir klukkan
21.00. Nánar: www.mennskur.is
og á Facebook.
Endilega …
… tékkið á
Skúla mennska
Morgunblaðið/Ernir
Skúli mennski Er sagður einlægur.
Það er mikilvægt að gefa sér tíma
fyrir sjálfan sig öðru hvoru. Sér-
staklega þegar allt hefur verið á öðr-
um endanum í vinnu eða skóla. Þegar
stóru verkefni er lokið er um að gera
að láta eftir sér flest það sem mann
langar til. Fáðu þér stóran ís með
dýfu eða djúsí pitsu. Keyptu þér
skóna sem þú hefur lengi mænt á í
verslunarglugganum eða flottu skóna
á netinu.
Við eigum ekki alltaf að þurfa að
vera að passa okkur og halda að okk-
ur höndum. Njótum þess að vera til
og lifa í núinu. Það er hollt og gott og
oftast vænlegast til að okkur líði sem
best.
Um leið mælir þó auðvitað ekkert á
móti því að hafa einhver plön fyrir
framtíðina og leggja fyrir líka ætli
maður til að mynda að ferðast á
framandi slóðir. Maður þarf bara ekki
endilega að hugsa um það á hverjum
degi og vera óánægður með sjálfan
sig þegar planið gengur ekki upp.
Hinn gullni meðalvegur er jú bestur.
Það hefur sannast oftar en einu sinni
og jafnvel oftar en tvisvar.
Freistingar
Láttu stundum eftir þér ísinn
eða flottu skóna í glugganum
Namm Gott er að njóta þess að gæða sér öðru hvoru á góðum ís.
Skannaðu kóðann
til að fara inn á
vefsíðuna.
Ljótan hefur nú verið viðvarandi í andlitimínu í nokkra daga en náði hámarki sínu ígær þegar ég mætti hálf slöpp, úfin meðskítugt hár í lopapeysu og strigaskóm í
vinnuna. Mér fannst eins og ég hefði verið í útilegu í
heila viku og mætt svo beint í vinnuna. Það eina sem
gerði mig töff var gítar bróður míns sem ég hélt á í
vinstri hönd. Kannski ég gæti púllað sveittu rokk-
arapíuna nýkomna af útihátíð. Kannski, en bara
kannski. „Ertu búin að skila ritgerðinni?“ spurði
samstarfsmaður minn, þar sem ég snaraðist inn í um-
brot á óreimuðum strigaskónum, og þegar ég svaraði
með „nei í kvöld“ ráðlagði hann mér að sofa svo al-
mennilega eftir það. Hann vissi að slíkt ætti ekki að
segja við konur en ég liti ekkert voðalega vel út. Ég
veit að maður á allra helst að tala alltaf fallega um
sjálfan sig. En í þetta skiptið hafði þessi
ágæti samstarfsmaður minn einfaldlega
rétt fyrir sér. Mér leið einmitt einfald-
lega krumpaðri bæði að innan sem ut-
an og hefði helst viljað mæta með
pappapoka á hausnum. Rótin liggur
sum sé í frágangi á allt of langri meist-
araritgerð sem ég var að ljúka við að
skila. Þetta hefur orðið til
þess að nætursvefninn hef-
ur styst svo um munar
þannig að á morgnana er
áhættuatriði að ætla að setja
á sig maskarann hálfsofandi.
Ekki vill maður nú stinga úr
sér augað svona rétt í morguns-
árið. Svo ég hef bara látið duga að
reyna að sofa aðeins lengur til að
slétta úr þreytulegu en annars
ágætu andliti mínu. (Þarna tókst
mér að læða að jákvæðum punkti).
Ég hef jú reyndar skellt á mig raka-
kremi svo ég þorni nú ekki upp ofan
í allt saman en ansi oft hafa kinnalit-
urinn og maskarinn fengið að liggja óáreittir í snyrti-
buddunni síðustu vikur. Einhvern veginn hefur allt
annað bara skipt meira máli síðustu daga. En nú fer
þetta samt alveg að verða komið gott. Mér finnst
ósköp gott að vera ómáluð og afslöppuð úti í sveit í
nokkra daga en þegar samstarfsmenn (og örugglega
fólkið á Subway í fyrrakvöld) eru farnir að hafa
áhyggjur af þessu þá er kominn tími til að gera eitt-
hvað í málunum.
Eins og áður sagði skiptir útlitið sannarlega
ekki öllu máli en samt hlakka ég til að punta
mig þessa helgina. Semja frið við mask-
arann, kinnalitinn og jafnvel púðrið og
leyfa þeim að fríska mig dálítið við. Það
er visst trít eftir langa og stranga törn
að njóta þess að gera sig sætan plús
náttúrulega að raka á sér fæturna (þarf
örugglega tvær rakvélar á Amazon frum-
skóginn) og setja djúpnæringu í hárið.
Eftir helgi verð ég enn sama mann-
eskjan en samt sem ný og endurnærð
(vonandi jafn sæt og hér á myndinni).
Krumpan verður þá farin jafnt að utan sem
innan og samstarfsfólkið getur vonandi tek-
ið gleði sína á ný
María Ólafsdóttir maria@mbl.is
»„Ertu búin að skila ritgerðinni?“spurði samstarfsmaður minn, þar
sem ég snaraðist inn í umbrot á óreim-
uðum strigaskónum, og þegar ég svaraði
með „nei í kvöld“ ráðlagði hann mér að
sofa svo almennilega eftir það. Hann vissi
að slíkt ætti ekki að segja við konur en ég
liti ekkert voðalega vel út
HeimurMaríu