Húsfreyjan - 01.07.1961, Qupperneq 20

sem gera má á margvíslega vegu, þegar
hugmyndaflugið fær að ráða, og skapa
þannig nýja skreytingu í hvert sinn.
Blómum raðað á blómafót í skál
1 Austurlöndum sjást hinar fegurstu
blómaskreytingar. Þar hugsa menn sér,
að hvert blóm í skreytingunni hafi visst
tákn, blómin standa eins og geislar út frá
miðjunni. Bezt er að velja stærsta og frísk-
legasta blómið til að mynda meginstoð-
ina í heildarmyndinni. Hafið stilkinn 2V2
sinnum lengri en nemur hæð vasans eða
breidd skálarinnar, sem notuð er. Setjið
fyrstu blómin á miðjan fótinn, aftanverð-
an. Þessi blóm benda til himna. Næstu
blómin eru höfð lítið eitt styttri en hin
fyrri og eigá að tákna hæðir og fjöll, þeim
er einnig komið fyrir aftan til á fætinum
við hlið hinna. Þriðji geislinn á að tákna
mennina, blómin eru þá höfð % af lengd
stærstu blómanna og er þeim komið fyr-
ir framan við hin blómin og mega sveigjast
til annarrar hvorrar hliðar. Að síðustu
er komið fyrir lágum blómum, um helm-
ingi styttri en lengstu blómin, framan við
hin blómin á fætinum. Þau eiga að liggja
niður við fótinn eða skálarbarminn og
jafnvel hallast yfir hann. Gott getur verið
að koma fyrir styrktarvírum til að halda
blómunum innan þessa þrihyrnda ramma,
sem höfuðlínurnar mynda. (Sjá myndir).
Veljið blómin saman eftir litum og
gerð í skreytingu sem þessa. Bezt er að
taka útiblóm inn snemma morguns eða
eftir sólsetur. Skerið legginn á ská, berið
blómin þannig, að krónan snúi niður. Setj-
ið þau í vatn svo fljótt sem kostur er.
Þegar búið er að ákveða lengd hvers stilks,
er bezt að skera af leggnum niðri í vatni,
þá helzt sárið betur opið, og blómið stend-
ur lengur. Haldið blómavösum og kerum
vel hreinum milli notkunar. Hafið afskor-
in blóm hvorki í dragsúg né nálægt heit-
um ofni, en geymið þau í kulda og myrkri
næturlangt.
Minnizt þess, að
mörg villt, islenzk
blóm, svo sem ýmis
puntgrös, melgresi, fífa
og mörg fleiri eru mjög
falleg í vasa eða með
öðrum blómum í stærri
blómaskreytingar.
20
Húsfreyjan