Húsfreyjan - 01.04.1962, Blaðsíða 12

Framhald frá bls. 9.
unina í bókinni, og mér sýnist verðið þar
vera í lægsta lagi, en magnið er svipað
og ég á nú, sem er óvenjulega mikið vegna
utanlandsferðarinnar. Ég á 2 ullarkjóla,
1 jerseykjól, 1 sparikjól, 1 poplín-sumar-
kjól, 2 dragtir, aðra þunna, hina þykka,
5 pils, 4 peysur, tvær með löngum og tvær
með stuttum ermum, 4 blússur, 1 sumar-
kápu og eina vetrarkápu, 1 poplínkápu,
1 rúskinnsjakka, 1 innislopp, 2 undirkjóla,
2 undirpils, 3 brjóstahaldara, 3 náttföt,
5 pör af skóm, skíðaskó, inniskó, bomsur
og kuldastígvél. Ég á einn hatt, en nota
hann sjaldan eða aldrei, eina prjónahúfu,
sem ég bjó til sjálf, tvær slæður, skíða-
buxur og kuldaúlpu. Að jafnaði kaupi ég
2 pör af nælonsokkum á mánuði, á vet-
urna nota ég sokkabuxur úr crepenælon.
Ég skifti oft um föt, því að þá slitna þau
minna, og reyni yfirleitt að fara vel með
þau. Mér finnst skipta miklu að vera á
vel hirtum og fallegum skóm og að tösk-
ur, hanzkar og skór fari vel saman. Vetr-
arkápu keypti ég síðast fyrir 4 þús. krón-
ur, en reikna með því að eiga hana í þrjú
ár. Það sem ég kallaði poplínkápu er
raunverulega regnkápa úr terylene og
hana get ég þvegið sjálf og spara þannig
hreinsunarkostnað.
S. T. Viljið þið segja mér, hvernig þið
búsýslufræðingarnir teljið að hirða beri
fatnað?
E. G. Karlmannaföt, dragtir, kápur og
flesta kjóla er bezt að senda í efnalaug
til hreinsunar, verði því við komið, með
þeirri undantekningu, að flestan fatnað
úr terylene má þvo heima. Við þvott á
terylene verður þó að gæta þess mjög vel,
að vinda aldrei flíkina, heldur hengja
hana til þerris rennvota.
S. H. Sama gildir um svokallaða vetr-
arbómull, hana má þvo heima og hengja
flíkurnar upp rennvotar. Þetta á líka við
um nælon og fleiri ný efni. Það væri æski-
legt, að hverri flík úr þessum efnum fylgdi
miði, sem segði, hvernig á að þvo þau eða
hreinsa og bezt, að það væru ofin spjöld,
sem eru föst í flíkunum.
E. G. Ull þarf alltaf að þvo með gætni.
Vötnin eiga að vera jafnheit, flíkina á
að kreista, en ekki nudda eða vinda, vefja
síðan inn í handklæði og breiða, en ekki
hengja hana til þerris. Ull má heldur ekki
þvo úr svonefndum sjálfvirkum þvottaefn-
um; annað hvort á að nota ,,synthetisk“
þvottaefni, svo sem Omo og Tide, eða þá
hreina sápuspæni.
S. H. Ég myndi aldrei þora að þvo ull
úr íslenzku þvottaefnunum, því það stend-
ur ekki á umbúðunum, hvaða efni eru í
þeim, né á hvers konar fatnað framleið-
endur telja þvottaefnið nothæft.
S. T. Hvað á að gera við nælon-flíkur,
sem eru teknar að gulna?
E. G. f búðunum fást sérstök þvotta-
efni fyrir nælon og hver og einn verður
víst að þreifa sig áfram með notkun
þeirra.
S. H. Og nælon má aldrei þurrka í
sól, þá gulnar það.
E. G. Mig langar til að geta þess, hve
skór endast miklu betur og verða fallegri,
sé það gert að reglu að láta skótré inn-
an í þá, þegar þeir eru ekki í notkun. Séu
keypt heil skótré — ekki hol að neðan —
slétta þau líka hrukkur, sem vilja koma
í sólafóðrið í skónum. Yfirleitt endist all-
ur fatnaður betur, fái hann að hanga í
rúmgóðum skápum milli þess sem hann
er notaður, og bezt er að hreinsa bletti úr
strax og þeir koma.
S. H. Það er líka gott að útbúa eða
kaupa plastpoka eða slá, utan yfir fatnað,
sem á að hanga lengri tima, eða þar sem
skápar kunna að vera óþéttir. Jafnvel
litlir pokar, sem ganga aðeins yfir axl-
irnar, varna því að ryk setjist á flíkurn-
ar, þar sem mest mæðir á.
Við erum allar sammála um, að til þess
að fjölskylda með meðal tekjur geti látið
þær hrökkva fyrir lífsnauðsynjum, verði
húsfreyjan að gæta ýtrustu hagsýni og sá
hluti teknanna, sem eðlilegt má kallast
að ætla til fatnaðar, endist því aðeins,
að hún sé nýtin saumi helzt mikið sjálf
og prjóni, hirði fatnaðinn vel og venji
börnin á hið sama. S. Th.
12
Húsfreyjan