Húsfreyjan - 01.04.1968, Blaðsíða 40

Þióðbúningar
endurnýjun eða endurvakning
Æskulýðssamband Islands boðaði á s. 1.
vetri fulltrúa margra fjöldasamtaka á fund
til þess að fjalla um samþvkkt, sem gerð
var á þingi þess vorið 1967. Sú samþykkt
fjallaði um að leita eftir hugmyndum „um
nýjan íslenzkan þjóðbúning við bæfi nú-
tímakonunnar“. Var það ætlun þingsins,
að þessir aðilar, sem til voru kvaddir,
skipuðu fulltrúa í dómnefnd, sem síðan
dæmdi um hugmyndir, sem fram kæmu í
landskeppni. Vildi Æskulýðssambandið
með þessu sporna við því, að notkun þjóð-
búninga legðist niður.
Kvenfélögin liafa löngum livatt til notk-
unar og viðbalds þjóðbúninga og þótti
Kvenfélagasambandinu sjálfsagt að verða
við þeim tilmælum að senda fulltrúa til
viðræðna í þessari nefnd. Var fyrst reynt
að fá til þess Huldu Stefánsdóttur, fyrr-
verandi skólastjóra, en bún gat ekki kom-
ið því við vegna anna og varð þá að ráði
að undirrituð yrði fulltrúi K. í.
Þau önnur samtök, sem að staðaldri Iiafa
sent fulltrúa á þessa viðræðufundi við
stjórn Æskulýðssambandsins eru Heimil-
isiðnaðarfélag íslands, Þjóðdansafélag
Reykjavíkur, Gullsmiðafélagið, Fél. ísl.
teiknara og Félag bandavinnukennara.
Fulltrúar frá öðrum samtökum liafa verið
strjálari gestir. Fundarstjóri befur verið
Björn Th. Björnsson listfræðingur og Elsa
E. Guðjónsson magister befur mætt sem
ráðgefandi aðili á vegum Þjóðminjasafns-
ins.
I umræðum þessum bafa komið fram
tvö megin sjónarmið: í fyrsta lagi það
sjónarmið, sem Æskulvðssambandið boð-
aði með samþykkt sinni, að efna skvldi til
samkeppni um nýjan búning, en í öðru
lagi það, að til séu svo margar gerðir fal-
legra búninga, að fremur beri að kynna
þá alla rækilega og livetja til notkunar
þeirra. Hinsvegar bafa allir verið sammála
um, að æskilegt og nauðsynlegt sé að koma
á fót upplýsingamiðstöð, er gefi upplýs-
ingar og leiðbeiningar um gerð og efni
búninga og geti helzt einnig tekið að sér
að sjá um saum á þeim og selja til þeirra
efni. Einnig að vel kæmi til greina að sam-
ræma meira en nú tíðkast bin smærri at-
riði búninganna, sem almennast eru not-
aðir.
Svo sem lesendur Húsfreyjunnar sjá, þá
birtast nú í blaðinu greinar eftir Elsu E.
Guðjónsson um íslenzka kvenbúninga. Sá
greinaflokkur er að nokkra hugsaður sem
framlag Kvenfélagasambands íslands til
kynningar og stuðnings þeirri lofsverðu
viðJeitni Æskulýðssambandsins að stuðla
að því, að þjóðbúningamir verði meira
notaðir en nú gerist.
Þá liefur verið ákveðið að í liaust verði
í Þjóðminjasafni Tslands lialdin sýning á
kvenbúningum þeim, sem þekktir eru liér-
lendis og mun Æskulýðssambandið kosta
útgáfu vandaðrar sýningarskrár, sem jafn-
framt verði notuð sem kynningarrit á víð-
ara vettvangi.
Rætt befur verið um þjóðbúningana í
útvarpi og blöðum og liafa viðbrögðin við
þeim umræðum styrkt okkur, sem ekki
höfum vilja bvetja til byltingar í gerð
þjóðbúninganna, í skoðun okkar, að meiri-
hluti kvenna sé sama sinnis og við. Frá
Kvenfélaginu Björk í öræfum hefur t. d.
borizt samþykkt, sem gerð var á aðalfundi
þess félags 10. marz s. 1., þar sem ein-
dregið er mótmælt öllum breytingum á
þjóðbúningunum, en konur livattar til þess
að nota þá við hátíðleg tækifæri.
Æskulýðssanibandið mun senda lítinn
bækling til kvenfélaga landsins og væri
æskilegt að þau ræddu málið á fundum
sínum og létu síðan frá sér beyra, svo að
sem flestir segi sitt álit áður en frekari
skref eru stigin í þessu máli. S. Th.
36
HÚSFUEYJAN