Vera - 01.12.1982, Blaðsíða 34

1:26—28. Pau segja aö karl og kona séu
jöfn, hvorugt á aö drottna yf'ir hinu. Og
Guð gefur ekki fyrirskipanir um verka-
skiptingu. Þaö er eftir syndafalliö, sem jafn-
vægið kollsteypist, karlar fara aö undiroka
konur og ójafnræöi og óréttlæti veröur dag-
legt brauð. Svo Iesum við sögu ísraelsþjóö-
arinnar, þar sem afleiðing syndafallsins
sýnir sig, ættföðurskipulagið ríkir, karlar
eru stjórnendur, konur réttlitlar. Þó hermir
Gamla testamentiö frá mörgum konum,
sem voru mikils metnar og höfðu mikil
áhrif og í Gamla testamentinu er konum
víða sungið meira lof en hljómar í samtíð
okkar. Það er óheiðarlegt, rangt og skað-
legt að fela það þegar talað er um umfjöll-
un Biblíunnar um konur.
Þegar Jesús kom
Þegar Jesús kom færði hann allt í lag,
sætti manninn við skapara sinn. Hann gerði
veg kvenna og karla svo sem verið hafði í
sköpuninni, bauð að þau skyldu vera jöfn,
bauð þeim nýtt frelsi, nýja hamingju. Við
getum nefnt nokkur af þeim fjölmörgu
dæmum, sem sýna að Jesús braut hefðir
samtíðar sinnar í umgengni karla við
konur, hann talaði við konur, talaði meira
að segja við þær um trúna, um guðfræði.
Hann bauð þeim, sem ekki voru gjaldgeng-
ar í samkunduhúsinu, til starfa með sér eins
og postulunum. Þetta er stórkostlegt. Við
skyldum ætla að enn þann dag í dag syngi
kirkjan þessu kraftaverki lof og dýrð og
hefði kirkjudaga til að minnast þcss. En
það er ekki svo.
Við spyrjum hvers vegna kirkjan hafi svo
fljótt horfið frá boðum Jesú til hinnar
gömlu, heiðnu heimspeki um undirokun
kvenna. Hvers vegna er því enn haldið
fram innan kirkjunnar að konur eigi að
vera körlum undirgefnar? Frá okkar bæjar-
dyrum séð er það ekki af saklausri góðvild
og hógværð, sem leitast fyrst og fremst við
að taka tillit til uppbyggingar heimilisins og
velferðar barnanna, eins og oft er látið í
veðri vaka. Frá okkar bæjardyrum séð er
það óhlýðni við boð Krists. Og kirkjan má
ekki óhlýðnast boðum Krists, sú óhlýðni
aftrar okkur frá því að njóta blessunar
Guðs.
777 frelsis frelsaði Kristur okkur
Það Iiggur raunar ekki í augum uppi
hvernig konur og karlar fái lifað í frelsi
Krists eftir aldalanga óhlýðni. Hefðir og
fordómar aldanna hafa mótað hug okkar
allra. En það er svo fátt, sem liggur fyrir
einfalt og skýrt. Okkur ber að sækjast eftir
að eignast og varðveita jafnræðið í frelsi
Krists. Það kostar mikla nærfærni, kær-
leika, bæn og umræðu. Það kostar mikla
umhugsun og rannsókn margvíslegra
atriða. En það gefur okkur áreiðanlega
nýja hamingju, nýtt frelsi, okkur öllum,
körlum ekki síður.
Til frelsis frelsaöi Kristur okkur, sagði
Páll postuli, látiö ekki aftur leggja á ykkur
ánauðarok. Hann sagði líka að í trúnni á
Krist væri enginn munur á stööu kvenna og
karla. Þessum orðum hans er oftast gleymt
en hinurn hampað, sem segja að konur eigi
að vera undirgefnar, þær eigi að þegja á
safnaðarsamkomum og megi ekki kenna í
söfnuðinum. Það er líka óheiðarlegur og
skaðlegur málflutningur.
Upphaf kvennaguðfrœðinnar
Á kvennaguðfræðin rætur sínar að rckja
tii kvenfrelsishreyfinga utan kirkjunnar?
Er hún sprottin fram af hinni knýjandi þörf
á að svara þeim áleitnu spurningum, sem
þar voru bornar fram? Eða á kvennaguð-
fræðin rætur sínar í þeim hreyfingum innan
kirkjunnar, sem unnu að því að sameina
konur í bæn og starfi og styrkja þær tii
starfsins í ríki Guðs? Við viljum þá nefna
hreyfingar svo sem kristniboðsfélög,
KFUK, hreyfinguna um Alþjóðlegan
bænadag kvenna og þá kvenfrelsishreyf-
ingu, sem Hjálpræðisherinn ruddi braut á
öldinni sem leið, með því að veita konunt
og körlum sömu starfsréttindi.
Við erum sannast sagna enn að hugsa
málið, sameiginleg niðurstaða okkar verð-
ur enn að bíða.
Byrjun starfshópsins okkar
Upphafið var það að séra Auður Eir
kynntist kvennaguðfræði og kvennaguð-
fræðingum erlendis. Lúterska heimssam-
bandið hefur sérstakan Kvennavettvang í
aðalstöðvum sínum í Genf og Alkirkjuráð-
ið hefur líka sinn Kvennavettvang. Á báð-
um stöðum starfa merkar konur, sem hafa
sambönd við áhugafólk um heiminn allan,
miðla upplýsingum og halda ráðstefnur.
Við höfum líka samband við þær. Séra
Auður kynnti svo kvennaguðfræðina fyrir
þeim konum, sem voru í guðfræðideildinni
og samstarfshópur var myndaöur.
... og áframhaldið
Við hittumst einu sinni í mánuði að vetr-
inum. Fyrsta veturinn okkar, í hitteðfyrra,
lásum við saman umdeilda ritningarkafla í
Gamla og Nýja testamentinu. Við gerðum
það til þess að reyna að finna svör við þeim
spurningum, sem sífellt er spurt innan
kirkjunnar og utan. Við erum að reyna að
sýna fólki, sem les þessa texta umhugsun-
arlaust og tekur þá út úr eðlilegu samhengi
að það sé röng notkun.
Margt laukst upp fyrir okkur við þennan
lestur; sumt virtist liggja svo í augum uppi
eftir að kvennaguðfræðin hafði bent á það,
að okkur fannst furðulegt að viö skyldum
ekki hafa komið auga á það fyrr. í fyrra
lásum við dálítið um konuna í kirkjusög-
unni og lásum saman ritgerðir, sem nokkr-
ar í hópnum höföu skrifað; það var ritgerð
um hjónaskilnaði og sáttatilraunir eftir þær
séra Agnesi og séra Döllu og ritgerð séra
Hönnu Maríu um kvennaguðfræði. Hinar
kynntu hópnum það, sem þær höfðu kynnt
sér sérstaklega um kvennaguöfræði, bækur,
greinar og ritskýringar, sem þær höfðu les-
ið, og þannig leggjum við allar saman í hug-
mynda- og fræðslubanka.
Gestir
Við buðum til okkar gestum, buðum
strákunum í guðfræðideildinni, stelpum úr
öðrum deildum og konum úr Jafnréttisráði.
Við buðum líka áhugasömum prestum á
góðan og skemmtilegan fund. I vetur komu
konur frá Kvennaframboðinu til okkar og
konur úr Hvöt eru væntanlegar á næsta
fund. Það er gott að fá gesti, það forðar
okkur frekar frá að staðna í eigin hug-
myndum og gefur okkur tækifæri til að
kynnast stöðu kvenna á ýmsum sviðum.
Við tókum að okkur í fyrra að beiðni
Jafnréttisráðs að lesa kristinfræðibækur,
sem eru gefnar út hér og á að gefa út á
næstunni og athuga um jafnréttismál þar.
Við höfum kynnt kvennaguðfræði sameig-
inlega utan hópsins bæði í guösþjónustu og
guðfræöideildinni en aðalstarf okkar fer
fram á vinnufundunum.
/ vetur œtlum við ...
Við erum ekki sammála um allt. Það er
gott af því að þá gefum við hver annarri
aðhald og hugmyndir. En við erum sam-
mála um margt. Það er líka gott og upp-
örvandi. Við erum allar sammála um að við
veröum fyrst og fremst að leggja áherzlu á
að viðhafa góð guðfræðileg vinnubrögð.
Við reynum sífellt að vanda vinnubrögðin
og þurfum sannast sagna að taka okkur til
ögunar við og við. Við bjóðum nýjum kon-
um guðfræðideildarinnar alltaf á fundina
og þá þurfum við að kynna þeim það, sem
við höfum verið að gera. í vetur hyggjumst
við taka þátt í verkefni, sem Kvennavett-
vangur l.úterska heimssambandsins býður
til samvinnu um, það fjallar um rétt kvenna
og karla, breyttar aðstæður í breyttum
þjóðfélögum og afstöðu kirknanna til
þeirra breytinga og jafnréttis kvenna og
karla. Svo við höfum nóg að gera.
Samstarfshópur um kvennaguðfrœði
VERA HEFUR FENGIÐ
NÝTT SÍMANÚMER
22188