Vera - 01.07.1983, Blaðsíða 17
HVERNIGÁ VERA AÐ VERA?
— það er spurningin
Laugardaginn 11. júní var haldinn fundur um málefni
VERU. Var hann haldinn á Torfunni og upp úr níu fóru
konur að tínast inn í herbergið undir súðinni, svefn-
drukknar og flestar hálf úfnar. Þetta varð um fimmtán
kvenna hópur; ritnefndarkonur, dreifingarhópur og aug-
lýsingastjóri, þær sem unnu að Borgarmálablaðinu og
aðrar áhugasamar um efnið.
Um hálftíu byrjaði fundurinn formlega með því að
Magdalena gerði grein fyrir fjárhagslegri stöðu blaðsins
og ræddi rekstur og dreifingu í því samhengi. Peningar
virðast alltaf vera vandamál, en VERA er í þeirri merki-
legu aðstöðu að ef allir áskrifendur borguðu áskriftir sín-
ar reglulega þá dygði það til að borga kostnaðinn við út-
gáfuna að öllu leyti. Því miður þá eru okkar 1200 áskrif-
endur ekki nógu skilvísir svo enn sem komið er erum við
háðar lausasölu og auglýsingum. Rætt var um nauðsyn
þess að styrkja stöðu blaðsins svo að hægt verði að ráða
rekstrarstjóra til að hafa yfirumsjón með daglegum
rekstri, peningamálum, samskiptum við prentsmiðju og
aðra utanaðkomandi aðila. Til þess að það sé mögulegt
þarf að auka áskrifendafjöldann — 2000 áskrifendur, það
er markmið okkar á þessu ári. í því skyni var ákveðið að
sérstakur áskrifta og auglýsingahópur tæki til starfa. Eini
launaði starfsmaður blaðsins er auglýsingastjórinn hún
Guðrún og ræddi hún um auglýsingamál, en síðan ræddi
Steinunn Hjartar um dreifingarmálin, og bar öllum sam-
an um að þó svo að allt gangi nokkuð vel og VERA standi
alltaf skil á sínu, þá sé nauðsynlegt að vinna vel að þessum
praktísku málum — ekki síst þar sem við erum að gefa út
eina íslenska tímaritið/blaðið sem er málgagn kvenfrelsis
og virkt afl í kvennabaráttu. Jóhanna og Magdalena
gerðu síðan grein fyrir samningum við Alprent, sem taka
að sér setningu og umbrot VERU. Er þessi breyting komin
í framkvæmd og var hún gerð til hagræðingar fyrir rit-
nefndina, en prentun verður áfram í prentsmiðjunni Hól-
um. Vonum við að þessi breyting mælist vel fyrir hjá les-
endum. Eftir þessa umræðu var gert smáhlé, margar not-
uðu tækifærið til að teygja úr þreyttum skönkunum úti á
torfunni en aðrar gengu í að útvega meira kaffi, sem
drukkið var í lítratali þennan morgunn.
Mikið höfum við í ritnefndinni rætt um innihald og
stefnu VERU, og það hafa aðrar kvennaframboðskonur
og margir annarra lesenda gert líka, öllum til gagns. Hvað
viljum við með VERU? var spurningin sem ræða átti eftir
hlé á fundinum, og opnaði Hlín umræðuna. Nokkur
grundvallaratriði setti hún fram en ræddi annars vítt og
— því miður eru okk-
ar 1200 áskrifendur
ekki nógu skilvisir...
-L
17