Vera - 01.04.1984, Blaðsíða 21

Hvaö getur borgin gert?
Ég hef aöeins drepiö hér á örfá atriði úr merkilegri
sögu þessa húss til aö gefa lesendum hugmynd um fyrir
hvaö þaö stendur í sögu Reykjavíkur. Húsiö er einn af
þeim fáu vitnisburðum sem viö eigum um stórhuga
framkvæmdir innlendra manna, því stórhugur var þaö
aö byggja slíkt hús meöan stór hluti þjóöarinnar bjó enn
' torfbæjum.
En allt kostar peninga, ekki síst varðveisla og viöhald
Fjalarkattarins. Og borgaryfirvöld bera einmitt fyrir sig
peningaskorti. Þau segja að þaö muni kosta þau 12-20
milljónir að eignast Fjalaköttinn, — allt eftir samnings-
lipurö eiganda, — og ca. 44 milljónir að setja hann í upp-
runalegt horf. Þetta eru miklir fjármunir en borgin á
ódýrari kosta völ.
í þeirri tillögu aö skipulagi Kvosarinnar sem nýlega
hefur veriö lögð fram, er gert ráö fyrir þriggja til fjögurra
hæöa nýbyggingu á Hallærisplaninu. Sú lóö er í eigu
Reykjavíkurborgar og hver fermetri af henni hlýtur að
vera jafn miklis viröi og hver fermetri af Aöalstræti 8.
Mætti því vel hugsa sér að borgin reyndi aö ná maka-
skiptum viö eiganda Fjalakattarins; hún eignaðist lóð-
ina Aöalstræti 8 og hann planið. Þaö myndi ekki kosta
borgina nein fjárútlát, borgin léti eina lóö og fengi aöra
jafnstóra. Af báöum þessum lóðum fengi borgin fast-
eignagjöld þegarfram líðastundir. Undanfarin fimm ár
hefur hún hins vegar veitt 75% afslátt af fasteignagjöld-
um af húsinu Aðalstræti 8 vegna þess hve eiganda
þess hefur reynst erfitt aö nýta þaö.
Endurbyggingin gæti líka oröiö borginni aö kostnað-
arlausu. Samtökin ,,Níu líf” hafa lýst því yfir að þau vilji
kaupa húsið og gera þaö upp á eigin kostnað. Hafa þau
nú þegar fariö fram á viðræöur viö eiganda hússins um
hugsanleg kaup.
Meö góðum vilja og samstilltu átaki má því bjarga
Fjalakettinum án þess aö þaö verði nokkrum ofviöa.
Þaö sem máli skiptir er að viö leggjumst öll á eitt um aö
lengja lífdaga Fjalakattarins og gera hann aö gæludýri
Reykvíkinga um ókomin ár.
Sólrún Gísladóttir
n
T—
roarg-
^v/frU heíur n
Seljahverft, a ar o.s.frv. Un\.
af henni l»rl sem y
ungiir»9^m-
S.I. sumar kom hingað í heimsókn ensk kona, Linda
Scott, og var að kynna sér kvennabaráttu, stöf í þágu
friöar, málefni kirkjunnar og æskulýðsstörf hér á íslandi
7~ svo eitthvað sé nefnt. í Ijós kom aö Linda vann við
ymislegt forvitnilegt í sínu heimalandi m.a. viö félags-
s'örf í þágu unglinga Lundúnaborgar. Hún sagöi okkur,
að undanfariö heföi hún ásamt fleirum beint kröftum
Slnum aö sérstöku verkefni á sviöi æskulýðsmála,
nefnilega tómstunda- og félagsstörfum handa stelpum
e'ngöngu. Þetta þótti okkur í meira lagi athyglisvert,
síst þar sem þessi vinna var á vegum borgaryfir-
vslda og kirkjunnar og því sýnt að slík opinber yfirvöld
V|öurkenndu, að eitthvaö alveg sérstakt þyrfti að gera
ynr stelpurnar. Linda lofaöi að senda okkur skýrslu um
Þessi mál og núnaer skýrslan komin. Er hún mikil lesn-
'n9 enóa skrifuð m.a. til að réttlæta æskulýðsstarf af
Þessu tagi og sem rökstuðningur fyrir frekari fjárfram-
°gum. En i upphafi er gerö grein fyrir tilurö æskulýös-
s'arfsemi af því tagi sem um ræðir:
II i i i i i i i
■i ■ BH I I ■ |
Strákarnir njóta góös, stelpurnar lítils
Árið 1976 létu Lundúnahverfin Hammersmith & Ful-
ham gera könnun á nýtingu unglingastarfsemi í hverf-
unum meö tilliti til skiptingar kynjanna. Niðurstööurnar
sýndu, aö mestum hluta fjármuna, tækja, aöstööu og
vinnutima starfsfólks var varið í tíma drengjanna og aö
stúlkur bæru mjög skaröan hlut frá boröi. Ljóst var, aö
ætti unglingastarfið i hverfinu að nýtast báöum kynjum,
þyrfti að gera eitthvað sérstakt bara fyrir stelpurnar.
Skipuð var nefnd til að koma með tillögur og uppástung-
ur og árangurinn varö sá aö gerö var áætlun um sér-
stakt stelpna-prógram, er skyldi vara í þrjú ár. Tveir
starfsmenn í fullu starfi voru ráðnir en að auki var stólað
á sjálfboöavinnu. Aö baki starfsmönnunum stóö nefnd-
in, en hún var fjölmenn og skipuð mjög ólíku fólki.
Sem hugmyndafræði til grundvallar starfinu sam-
þykkti nefndin þessa ályktun:
Konur og stúlkur í samfélagi okkar
,,Eftir því sem kvennahreyfingunni hefur vaxið fiskur
um hrygg hin síðustu ár og lög um jafnrétti kynjanna
hafa veriö sett í auknum mæli, hafa konur jafnframt
spurt hvernig á því standi aö konum er skipaður svo lág-
ur sess í samfélaginu. Þessi spurning hefur hrundiö af
stað miklum áhuga á lífi og tilveru kvenna og orðið
grunnur aö könnunum og kenningum, sem oft draga
heföbundin viðhorf til kvenna í efa. Kannanir hafa
beinst aö konum og ungum stúlkum, því það er þegar
I I I I I I I I I
21