Vera - 01.04.1984, Blaðsíða 33

Thc N<'W W’ inaV'—W.-isi* p»iy.
j C’- pí» luOlÍW HV.V^Töuuu.
AUSTUR-ÞÝSKALAND________________
Enska tímaritið Sparerib sagði nýlega (í
febrúar) frá tveimur austur-þýskum kon-
um, Ulrike Poppe og Bárbel Bohley, sem
nú sitja í fangelsi vegna baráttu sinnar fyrir
friði og voru í hungurverkfalli þegar tímarit-
ið kom út. Enn var ekki vitað hversu langa
fangelsisvist þær myndu hljóta, en gert
var ráð fyrir allt frá tveimur og uppí tólf ár.
Árið 1982 voru þær Bárbel og Ulrike í
hópi hundruða kvenna, sem skrifuðu for-
seta Austur-Þýskalands, Erich Honneck-
er, til að mótmæla þá nýjum lögum, sem
iögðu herskyldu á herðar konum á „neyð-
artímum”. Þær skrifuðu m.a.: „Við konur
viljum rjúfa vítahring ofbeldisins. . . við
konur lítum ekki á herskyldu kvenna sem
spor í átt til jafnréttis kynjanna heldur sem
mótsögn við tilveru okkar sem kvenna.”
Konurnar voru beðnar að draga undirskrift
sína til baka og spurðar hver hefði samið
bréfið fyrir þær (sicl). Eiginmenn voru vin-
samlegast beðnir um að hafa betra eftirlit
með eiginkonum sínum! Síðan þetta gerð-
ist hafa konurnar þó haldið uppi andófi
sinu gegn vígbúnaði bæði austantjalds og
vestan og fengið að vera nokkurn veginn
i friði fyrir yfirvöldum landsins.
Handtaka þeirra Ulrike og Bárbel nú
k°m í kjölfar fundar þeirra meö Barböru
Einhorn, sem erfeministi frá NýjaSjálandi
°9 hefur um langt skeið unnið að þýðing-
um og rannsóknum á ritverkum austur-
Þýskra kvenna. Barbara er virk í friðar-
hreyfingum kvenna í Vestur-Evrópu og
hún var sömuleiðis handtekin eftir fundinn
en sleppt að viku liðinni. Á fundi sínum
rasddu konurnar um væntanlega útgáfu
hasklings, sem koma á út í Englandi og
Se9ja frá friðarbaráttu kvenna í austan-
'jaldslöndunum. Yfirvöld í Austur-Þýska-
landi héldu því fram að handskrifaðir
Punktar Barböru frá fundinum brytu í bága
V|ð þarlend lög um gagnasöfnun og gætu
verið nýttir til að rýra virðingu Austur-
^ýskalands út á við!
í nóvember s.l. eða löngu fyrir hand-
tökuna, sá Bárbel fyrir að yfirvöld myndu
láta til skarar skríða gegn friðarhreyfing-
unum austantjalds. Hún skrifaði: „Okkur
hefur tekist að efla hugrekki og vonar-
neista og hvorugt verður rifið niður núna,
janvel þó svo sumar okkar muni enda í
fangelsi. Við sitjum ekki inni fyrir þá sök að
hafa unnið gegn friði í Austur-Þýskalandi
heldur vegna þess að við höfum starfað í
þágu friðarins þar. Það er ekki hægt að
loka alla inni í fangelsum. E.t.v. verður
bannað að konur geti safnast saman í
hópa til að tala saman og leita ráöa hver
hjá annarri en banni þeir fimm hundruð
konum að tala saman, munu miklu fleiri
finna ieiðir til að halda baráttu okkar á
lofti.” (Spare Rib hvetur í frétt sinni allar
konur til að skrifa austur-þýskum yfirvöld-
um og skýra þeim frá því að þær Bárbel og
Ulrika berjist fyrir sama málstað og konur
um allan heim og fara fram á að þeim verði
sleppt úr haldi. Spare Rib gefur heimilis-
fang austur-þýska sendiráðsins i London,
við á íslandi gætum einfaldlega skrifað því
í Reykjavík.).
KÍNA
Kínverskur kvensjúkdómalæknir og
kona að auki, gat ekki orða bundist á þingi
kollega sinna, sem haldið var í Þýskalandi
nýlega: „Undarlegt að á þessu sviði lækn-
isfræðinnar skuli karlmenn vera í meiri-
hluta hér á Vesturlöndum, þessu er heldur
betur öðru vísi háttað í Kína. Kvensjúk-
dómar og fæðingalækningar eru kvenna-
fög þar eystra og það er aðeins á allra síð-
ustu árum, sem einn og einn karl hefur
slæðst inn í þessar sérgreinar. Þeir eiga
þó erfitt uppdráttar, því konurnar vilja helst
ekki fara til annarra en kynsystra sinna,
þegar eitthvað bjátar á i þessum efnum.”
LONDON
Loksins hillir undir áreiðanlega getnað-
arvörn, sem ekki byggist á aðskotahlutum
eins og lykkjunni eða breytingum á hor-
mónajafnvægi líkamans eins og pillan.
Lengi hefur verið vitað að egglosi fylgja
breytingar á líkamshitastigi. Gallinn er sá,
ætli konur að treysta á þessa náttúruað-
ferð sem getnaðarvörn, að hitabreytingar
koma þegar egglos hefur átt sér stað.
Þessiaðferð, þ.e.aðbúasértil hitakort yfir
mánaöartímabil og reikna síðan út eftir því
hvenær egglos verður, er hvergi nærri
örugg og krefst talsverðs sjálfsaga. En nú
hillir sem sé undir nýjaog einfalda náttúru-
aðferð.
í rannsóknarstofnun Boots-Celltech
lyfjaverksmiðjanna í London er verið aö
vinna að því að undirbúa einfalt tæki til
nota fyrir konur, tæki sem segir fyrir um
egglos með viku fyrirvara.
Tæki þetta verður afar einfalt í notkun,
smábox og í því spjald sem skiptir lit sé því
difið í þvagprufu og litur spjaldsins gefur til

kynna hvort von sé á egglosi eða ekki, —
sem sagt jafn einfalt í notkun og þungunar-
prófið, sem margar konur þekkja.
Enn er þetta ágæta tæki ekki markaðs-
hæft, en áfram er unnið að því að einfalda
það í notkun svo „hvaða kona sem er geti
notað það”, eins og þeir segja í tímaritinu
The Economist en þaðan er þessi frétt
fengin.
Áætlað er að boxið góða komi á markað-
inn innan tveggja ára. Rannsóknarmenn
þeir, er að þessu vinna, telja þessa aðferð
fullkomlega örugga, en leggja á það
áherslu að hún vari konur aðeins við því
hvenær frjógvun geti átt sér stað, síðan sé
það notenda að hafa hemil á losta sínum.
ÞÝSKALAND
„Frítt i leigubílafyrir konur um nætur” er
krafa kvennasamtaka í Vestur-Berlín. Að
baki kröfunni liggur sú staðreynd að kon-
um er ekki óhætt að fara ferða sinna að
næturlagi í borginni; nauðgunum og
morðum á konum fer þar óðum fjölgandi.
Samkvæmt reglugerð um almennings-
þjónustu í Berlín, er borginni skylt að kosta
leigubíla undir þá, sem ekki geta nýtt sér
þjónustu almenningsvagna, t.d. lamaða
og fatlaða. Hið sama virðist gilda um kon-
ur, þ.e. þeim er ómögulegt aö fara í strætó
eða í lestir eftir sólsetur vegna hættu á
árásum. Græningjar í borgarstjórn Berlín-
ar hafa gert tillögu um ókeypis leigubíla
fyrir konur og er málið til afgreiðslu þar um
þessar mundir. (Þetta leiðir auðvitað hug-
ann að tillögum Kvennaframboðsins um
næturakstur strætó vegna ofbeldis gegn
unglingsstúlkum í Reykjavík. Þær voru
öllu hógværari í borgarstjórn hér en fengu
litlu framgengt. Hvað skyldu þeir hafa sagt
ef farið hefði verið fram á leigubílaakstur á
kostnað borgarinnar? Þess má svo geta i
þessu sambandi, að borgarstjórn sam-
þykkti nýlega að hefja tilraunaakstur
strætó til og frá Loftleiðahótelinu, væntan-
lega fyrir ferðamennina. Þá var nú ekki
verið að horfa í „gífurlegan” kostnað-
inn. . .!).
33