Vera - 01.10.1987, Side 11

hvort konan er honum samboðin eður ei, hvort hann hefur eina
konu eða margar. Karlmaðurinn hefur hneigð til fjölkvænis og til-
breytingar í ástarmálum." (mín feitletrun)
Um konuna segir Fritz:
,,Karlmaðurinn gefur frá sér kynfrumur, konan tekur við þeim. Á
þessari einföldu staðreynd byggistallur hinn leyndardómsfulli mis-
munur í gerð og framkomu karla og kvenna. Hann sækist eftir bráð-
umsigri og hún vill líka láta sigrast. Hann er herinn, hún er vígið."
(mín feitletrun)
Og á bls. 50 heldur hann áfram:
„Náttúran hefur byggttvövarnarvirki til verndar hinni ósnortnu
og óreyndu konu, annað andlegt, hitt líkamlegt — hina kvenlegu
blygðunarsemi og meyjarhaftið. Sérhver kona er í eðli sínu ófram-
færin og fálát um kynferðismál, og fystu ásókn mannsins vísar hún
á bug. . . En er heim kemur gleðst hún í stolti og fögnuði og bíður
næstu árásar með eftirvæntingu. Blygðunarsemin er ekki óvinn-
andi vígi frekar en meyjarhaftið. Sannur karlmaður lætur ekki glepj-
ast af hlédrægni konunnar. Miklu fremur metur hann hana eftir
þeirri mótstöðu sem hún veitir. . ." (mín feitletrun)
í (slensku hefur verið til orð sem allir geta notað yfir kynfæri karla
án þessaðskammastsín. Þaðer orðið tippi. Að vísu eru til mörgönn-
ur orð yfir kynfæri karla en ekkert þeirra er eins almennt notað og
orðið tippi. Aftur á móti hefur ekki verið til samskonar orð yfir kyn-
færi kvenna. Orðiðpíka eralgengten lengi vel varekki hægtað nota
það því í því fólst neikvæð merking og orðið þótti dónalegt. Því er
í notkunallskonar orðsem fólk hefur fundið uppyfir kynfæri kvenna
og sem endurspegla að það má ekki tala beint um þennan líkams-
hluta á konum. Það eru orð eins og klobbi, budda, pöddur, rifa,
kjallari og stundum eru kvensjúkdómalæknar kallaðir kjallaralækn-
ar svo nokkuð sé nefnt. Sem betur fer er að verða einhver breyting
á merkingu orðsins píka því nú heyrir maður stundum litlar stelpur
nota það frjálslega um leið og mæður þeirra reyna að bæla niður
feimnissvipinn sem er orðinn þeim eðlilegur sem viðbrögð við þessu
orði.
KYNLÍFSBYLTINGIN
Kynlífsbyltingin sem fylgdi 68 kynslóðinni færði okkur kannski
aukna umræðu um meira kynlíf en ekki aukna fræðslu. Að vísu er
ekki lengur gerð sú krafa að konan sé algerlega reynslulaus á þessu
sviði og líklega mótmælir enginn því að konan hafi kynhvöt og löng-
un á við karlinn. Eftir sem áður er ógift kona sem lifir virku kynlífi köll-
uð ýmsum nöfnum og við hefur bæst að stúlka sem ekki vill taka þátt
í kynlífi er sögð gamaldags. Sannleikurinn er sá að þrátt fyrir kynlífs-
byltinguna hefur kynhlutverk konunnar ekki breyst. Þessi aukna
virkni er ekki í þágu hennar sjálfrar sem einstaklings sem á að njóta
kynlífs heldur aukin virkni í hinu hlutlæga hlutverki hennar sem kyn-
veru. Hlutverkinu sem beinist að því að fullnægja þörfum karlsins.
Til þessaðbreyta kynhlutverki konunnarþarf hugarfarsbreytingu.
Það þarf að eyða þeirri bábilju að karl og kona séu ólíkar kynverur
og að þessi kynhlutverk þeirra séu þeim eðlislæg. Það að kynfærin
hanga utan á karlinum en eru innan í konunni, það að karlinn lætur
frá sér sæðið og konan tekur við því þýðir ekki að kynin séu sálfræði-
lega öðruvísi og að eðli konunnar sé að þjóna og þiggja en eðli karls-
ins að drottna og stjórna. Kynhegðun er félagslegt fyrirbæri sem við
lærum í uppvexti. Konur læra að bæla niður og hafa stjórn á kyn-
hvöt sinni upp að þvi marki að bælingin fer að skipta meira máli en
það að geta notið kynlífs. Aftur á móti tengist kynhvöt karla karl-
ímyndinni beint og þeir læra að kynferðisleg útrás er karlmannleg
og því tákn um karlmennskuna. í sumum tilfellum fer hún að skipta
svo miklu máli að hún verður sterkari en lögin í landinu og er notuð
til þess að sýna yfirráð og drottnun karlsins með ofbeldi (nauðgun).
011 kynlífsfræðsla beinistað því aðsegja fólki frá því hvernig mað-
urinn fjölgar sér, hvernig sæðið sameinast egginu og byrjar að þró-
ast í það að verða barn. Lítið ef ekkert er minnst á kynlífið sem slíkt
og margar stelpur fara af stað með skrítnar hugmyndir um hvernig
það á að vera. Sjaldan er minnst á snípinn það líffæri kvenna sem
hefurþaðeitt hlutverkað veita þeim kynferðislega nautn. Karlareins
og Fritz Kahn taka að sér að gefa forskrift/uppskrift af því hvernig
konur eigi að vera og hvernig kynlífi þær eigi að lifa. Þeir gefa sig
út sem sérfræðingar í því hvað konum þyki gott og hvað hið rétta
eðli konunnar er. Þeir þykjast vita meira heldur en allar þær konur
sem hafa þó reynsluna af því að vera konur og þeir virðast hafa völd
og áhrif til þess að geta dæmt þær konur afbrigðilegar sem falla ekki
inn í kvenímyndina. Þessa kvenímynd sem svo margar konur eiga
erfitt með að uppfylla, þessa kvenímynd sem er orðin svo stór hluti
af því sem telst vera kvenlegt að ,,okkur er sagt, ekki að kvenleikin
sé rangur heldur að til séu konur sem eru ókvenlegar" (Simone de
Beauvoir, 1972:283).
bb
Heimildir:
Sigmund Freud, 1925 ,,Some Psychological Consequences of the Anotomical Distinc-
tion Between the Sexes" Vol. XIX. í The Standard Edition of the Complete Psychological
Works of Sigmund Freud, London: The Hogarth Press, 1961.
Simone de Beauvoir, The Second Sex. 1972, Penguin.
Fritz Kahn, Kynlíf. 1946, Jón G. Nikulásson/Helgafell
„Sannleikurinn er sá
að þrátt fyrir
kynlífsbyltinguna hefur
hlutverk konunnar ekkert
breyst''
11