Vera - 01.07.1990, Blaðsíða 13

í ljós, t.d. þegar börnin móta
þekkt lög eftir eigin höfði og
koma jafnvel með nýjan texta við
jiau.“ Þetta skrifar Sigríður
Pálmadóttir í blað Fóstrufélags
íslands (1. tbl. 22. árg.). Rannveig
og Brynja á kaffistofunni á Vestur-
borg tala líka um börn sem aldrei
syngja, en skyndilega er eins og
söngurinn sé nógu þroskaður til
að springa út og þá kunni þau öll
lög og texta sem sungin hafa verið
í hópnum.
— Sum syngja kannski ekki
upphátt, en syngja þó, segir
Sigríður.
Yngstu börnin á Vesturborg eru í
leik að uppgötva frumþætti og
eðli tónlistarinnar. Hjá þeim eru
tímarnir frjálsir, þó að utan um þá
sé viss umgjörð. Þeir enda til
dæmis alltaf á sama hátt. Sigríður
sest við hljómborðið og börnin á
litla stóla og svo er sungið. Þegar
börnin eldast eru gerðar meiri
kröfur til að þau hlusti á aðra og
taki leiðbeiningum. Þau greina
harða og mjúka, langa og stutta,
háa og lága tóna og læra þannig
grundvallarhugtök tónlistarinn-
ar. Út frá þessari hlustun kynnast
Jjau nótnaskrift, þó ekki sé hún
hefðbundin. En jiau læra að koma
tónlengd, tónhæð og eðli tónanna
á blaö. Á Vesturborg spratt upp
blokkflautuáhugi. Flest eldri
barnanna eiga blokkflautur og
spila á J)au í tímunum. Nokkuð
skiptar skoðanir eru meðal tón-
listarkennara um ágæti notkunar
blokkflautunnar fyrir forskóla-
börn.
— Ég er ekki hlynnt því að hún
sé notuð sem hjálpartæki við
kennsluna, heldur vil ég nota
hana sem hvert annað hljóðfæri.
Hafi kennari Jjekkingu til að
Slgríöur kemur tvlsvar í
viku í Vesturborg og þá
er glatt á hjalla
Ljósmynd: Anna Fjóla
kenna á blokkflautu þá getur hún
nýst vel í starfi með ungum börn-
um, segir Sigríður.
Hún er eins og flestar konur nú til
dags á mjög óræðum aldri. Lítur
út eins og stelpa, en á þó að baki
heilt ævistarf sem tónlistarkenn-
ari. Hún útskrifaðist frá Tóniistar-
háskólanum í Köln árið 1963.
Nám hennar þar miðaðist við
kennslu í tónlistarskólum og eftir
heimkomuna byrjaði hún að
kenna við Barnamúsíkskólann í
Reykjavík. Hann var á efstu hæð í
Iönskólahúsinu og við krakkarnir
sem þar stunduðum nám þurftum
að ganga ujip ótal tröppur áður en
við komumst upp í þessa háborg
tónlistarinnar. Þar var lykt af bóni
og innilokuðu lofti og á veggjun-
um héngu cftirprentanir af hljóð-
færaleikurum Picassos. Og út úr
öllum litlu kennslustofunum bár-
13