Vera - 01.12.1993, Page 6

Vera - 01.12.1993, Page 6
vaV- lesendabréf VÍVA/aVaVAA/aVaVaVaVaVAWaVaVaVa\WaVaVVV ÞAÐ BORGAR SIG AÐ KÆRA Kæra Vera Eftir lestur greinarinnar „Tilgangslaust að kæra“ í síðasta tölublaði, fann ég mig knúna til að skrifa nokkrar línur, þar sem mér fmnst ég hafa allt aðra sögu að segja. Ég hef fulla samúð með Sigrúnu Helgadóttur, þar sem ég þekki af eigin raun hvernig það er að hafa verið mis- boðið og standa í kærumáli. Mín saga er sú að starf mitt var stokkað upp og karlmaður ráðinn í hluta af starfínu með annað starfsheiti og tvöföld laun min. Þessu gat ég ekki unað og þó mér félli það þungt að yfirgefa vinnu- staðinn, samstarfsfólkið og vinnuna, sem ég hafði haft mikla ánægju af, hætti ég störfum. Ég fékk strax nokkra mánaða afleysingarvinnu og gerði mér auðvitað grein fyrir því að ég hlypi ekki strax í annað starf. En ég var heppin, mér var boðið annað starf sem ég þáði auðvitað með þökkum. Samt sat ég með innibyrgðan sársauka, fannst ég hafa orðið undir og gat ekki sætt mig við þetta. Ári síðar kærði ég til Jafnréttisráðs. Kærunefnd úrskurðaði mér í vil, bæði varðandi stöðuveitinguna og launamálið. Nú stendur mál mitt þannig að lögmaður hér í borg mun reyna sættir. Hvort þær takast, eða hvort málið fer fyrir dómstóla veit ég ekki. Mér er ekki ljúft að standa í málaferlum við vinnustað sem mér er hlýtt til, en ég get ekki unað því að úrskurði kærunefndar sé ekki hlítt. Það hafa verið brotin á mér lög og ég verð að reyna það sem ég get til þess að fylgja málinu eftir. Mitt mál er annars eðlis en Sigrúnar og jafnréttislögin hafa breyst til batnaðar eftir að hún kærði. Þótt þau séu enn gölluð verðum við konur samt að vera vakandi og fylgja málum okkar eftir þvi enginn annar gerir það fyrir okkur. Þannig getum við smám saman haft þau áhrif að lögunum verði breytt. Öll umræða um þessi mál er góð. Mér fínnst að allt sé betra en að sætta sig við hlutina og segja „þetta er bara svona“. Ég er hjartanlega sammála Sigrúnu að pólitískar ráðningar eru siðlausar. Þar sem slík mál snerta konur eru jafnréttislögin þó tæki sem ég tel sjálfsagt að nota, þó ekki sé nema fyrir eigin sjálfsvirðingu og að sitja ekki inni með sársaukann. Þess vegna segi ég: Það borgar sig að kæra - og hvet konur til þess. Jenný Sigfúsdóttir Jenný „í frásögn af máli Sigrúnar kemur hvergi fram, sem kann- ski er ekki viá aö búast, aá þaá hafa veriá geráar mjög mikil- vægar breytingar á jafnréttis- lögum síöan fjallaö var um hennar mál, en þaö er heldur ekki gerö nægileg grein fyrir þessum breytingum í samantekt blaösins." Hildur Ágætu Verukonur Ég þakka Veru fyrir þarfa grein um stöðu Jafnréttisráðs í síðasta tölublaði. Með henni er vonandi rofin sú þögn sem hefur ríkt um ráðið útávið, starfshætti þess og hlutverk. Eins og hver önnur opinber stofnun þarf Jafnréttisráð lýðræðislegt og gagnrýnið aðhald, ekki síst frá róttækum konum sem framar öðrum gera kröfur til ráðsins um að það ræki af krafti háleitt hlutverk sitt varðandi stefnumótun og frumkvæði í jafnréttismálum. Ég get þó ekki látið hjá líða að koma með litla en þýðingarmikla viðbót. Mér fínnst mjög vont að það sé skilið við „kæruþátt- inn“ eins og gert er í blaðinu með frásögn af máli Sigrúnar Helgadóttur sem birt er undir fyrirsögninni „Tilgangslaust að kæra“. Sigrún er ein þeirra mörgu kvenna sem á sínum tíma galt dýru verði annarsvegar léleg jafnréttislög og hinsvegar slappleika Jafnréttisráðs. I raun eru afleiðingarnar enn að koma niður á henni, því eins og hún lýsir hefur henni á engan hátt verið bætt það lögbrot sem framið var á henni og Jafnréttisráð staðfesti með úrskurði sínum. Þvert á móti hefur hún goldið þess á margvíslegan hátt að hún leitaði réttar síns. Gagnvart henni er glæpurinn raun- verulega framinn tvisvar, fyrst þegar gengið er fram hjá henni við ráðningu í starf vegna kynferðis og síðan þegar hún er skilin eftir ein með stimpilinn „vand- ræðagemlingur“ fyrir það eitt að hafa farið þá leið til leiðréttingar sinna mála sem lög- gjafinn í þessu landi hvetur til. Jafn- réttisráð bítur síðan höfuðið af skömminni með því að „ritskoða“ burtu viðtal sem tekið var við Sigrúnu fyrir Vogina, frétta- bréf Jafnréttisráðs, þar sem hennar sára reynsla og gagnrýni kemur fram. Mennilegra hefði verið - og meira í sam- ræmi við það hlutverk sem Jafnréttisráði er ætlað að rækja - ef Jafnréttisráð hefði notað það tækifæri til að fjalla nánar um þennan vanda sem Sigrún er langt frá því ein um að hafa lent í - og bregðast við honum af viti og ábyrgð. 1 frásögn af máli Sigrúnar kemur hvergi fram, sem kannski er ekki við að búast, að það hafa verið gerðar mjög mikilvægar breytingar á jafnréttislögum síðan fjallað

x

Vera

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vera
https://timarit.is/publication/858

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.