Vera - 01.12.1993, Blaðsíða 13
VVaVaVaV^VaVaVaV^V^VaV^V^V^VaVaV- Hvernig konur fara meo vín...
þess að áfengi hefur fengið aukið vægi í
heimilislífinu og þar af leiðandi orðið
aðgengilegra fyrir konur. Hins vegar tak-
marka hin hefðbundnu hlutverk kvenna í
viðhaldi og endurnýjun samfélagsins
mikla áfengisneyslu. Ekkert bendir til þess
að konur muni á næstu árum drekka jafn
mikið áfengi og karlar. Engu að síður má
búast við auknum vandamálum tengdum
áfengisneyslu kvenna. Því fleiri konur sem
drekka áfengi og því meira sem þær
drekka, því meiri líkur eru á að misnotend-
um í hópi kvenna fjölgi. Versnandi
aðstæður kvenna í þjóðfélaginu hafa
einnig í för með sér aukna áhættu á mis-
notkun áfengis. Harðari vinnumarkaður,
atvinnuleysi, kjaraskerðing og vonbrigði
vegna væntinga sem ekki rættust geta leitt
til þess að gripið er til áfengis til þess að
horfast í augu við raunveruleikann - eða
til þess að flýja hann. Hinu má heldur ekki
gleyma að nokkur hluti kvenna sem mis-
nota áfengi kemur úr „röku" umhverfi þar
sem þær hafa fylgt makanum inn í heim
drykkju og vímu. Almennar forvarnir í
áfengismálum koma því þessum konum
vel.
Sértækar forvarnir í áfengismálum sem
beinast eingöngu að konum ættu t.d. að
fræða þær um áhrif áfengis á kvenlíkam-
ann, um áfengi sem áhættuþátt brjósta-
krabbameins og áhrif áfengis á meðgöngu.
Tilhneiging hefur verið til þess að fræðsla
um áfengi og konur hefur verið þröng og
tengd móðurhlutverki kvenna eingöngu og
stundum verið líkari hræðsluáróðri en
miðlun upplýsinga. Konur eiga rétt á
fræðslu um áfengi sem varðar þær sérstak-
lega svo að þær geti valið um hvort þær
vilja drekka áfengi og ef þær velja það,
eins og flestar konur gera, á hvern hátt þær
geta komist hjá skaðlegum áhrifum
áfengisneyslu.
Höfundur fæst við áfengisrannsóknir.
I textanum er karlmaðurinn látinn segja: „Hér ligg ég drukkinn," en konan: „hér sit ég sofandi og fordrukkin".
GLÖÐ VIÐ ÖL
Samkvæmt íslendingasögum drukku
konur mun minna en karlar. Þær sáu þó
um ölgerð fram eftir öldum auk þess sem
þær reiddu fram ölið í veislum, samanber
frásagnir um gleðskapinn í Valhöll. Þegar
engar voru konurnar til að veita drykkinn,
rann ölið fram sjálft. Andstætt við bruggun
og framreiðslu öls, er áfengisneysla
kvenna í fornum sögnum ekki jafn
augljós. Meðan karlmenn drukku saman,
virðist áfengi og drykkja hvergi koma við
sögu þegar konur birtast einar. Konur
virðast til dæmis hvorki hafa tekið þátt í
kappdrykkju, né kappmæli.
RV
Jenny Joshens: Gender and drinking in the world of
the lcelandic sagas, i A Special Brew, Essays in hon-
our of Kristof Glamann, Odense University Press,
1993
j^tatgÉM "v .•» - •,y; m-4iuf- VK"
0
<>
3
3
S"
Konan segir: „Ég get nú ekki drukkið lengur."
SÚPTU EKKIDREGGJARNAR
Markmið jafnréttisbaráttunnar er sem kunnugt er ekki að gera alla eins, held-
ur að allir fái að njóta sín eins og þeir eru. Það er því ekkert jafnréttismál að
konan fái helminginn úr flöskunni þegar hún drekkur með karlmanni. Jafnvel
þó svo ólíklega vildi til að drykkjufélaginn væri nákvæmlega jafnþungur
henni sjálfri er afar líklegt að hann þyldi meira en hún. Alkóhól leysist nefni-
lega upp í vatni og þar sem meira vatn er í likama kvenna en karla nýta þær
alkóhólið betur. Auk þess skaðast lifrin fyrr í konum vegna öðruvísi
hormónastarfsemi og fleiri líffæri, t.d. meltingarkerfíð, er viðkvæmara. Láttu
því karlinn súpa dreggjarnar. Það er jafnréttismál!
BÁ
13