Vera - 01.12.1993, Qupperneq 13

í •jrt' c
i ffi****
I textanum er karlmaðurinn látinn segja: „Hér ligg ég drukkinn," en konan: „hér sit ég sofandi og fordrukkin".
GLÖÐ VIÐ ÖL
þess að áfengi hefur fengið aukið vægi í
heimilislífinu og þar af leiðandi orðið
aðgengilegra fyrir konur. Hins vegar tak-
marka hin hefðbundnu hlutverk kvenna í
viðhaldi og endurnýjun samfélagsins
mikla áfengisneyslu. Ekkert bendir til þess
að konur muni á næstu árum drekka jafn
mikið áfengi og karlar. Engu að síður má
búast við auknum vandamálum tengdum
áfengisneyslu kvenna. Því fleiri konur sem
drekka áfengi og því meira sem þær
drekka, því meiri líkur eru á að misnotend-
um í hópi kvenna fjölgi. Versnandi
aðstæður kvenna í þjóðfélaginu hafa
einnig í för með sér aukna áhættu á mis-
notkun áfengis. Harðari vinnumarkaður,
atvinnuleysi, kjaraskerðing og vonbrigði
vegna væntinga sem ekki rættust geta leitt
til þess að gripið er til áfengis til þess að
horfast í augu við raunveruleikann - eða
til þess að flýja hann. Hinu má heldur ekki
gleyma að nokkur hluti kvenna sem mis-
nota áfengi kemur úr „röku” umhverfi þar
sem þær hafa fylgt makanum inn í heim
drykkju og vímu. Almennar forvarnir í
áfengismálum koma því þessum konum
vel.
Sértækar forvamir í áfengismálum sem
beinast eingöngu að konum ættu t.d. að
fræða þær um áhrif áfengis á kvenlíkam-
ann, um áfengi sem áhættuþátt brjósta-
krabbameins og áhrif áfengis á meðgöngu.
Tilhneiging hefur verið til þess að fræðsla
um áfengi og konur hefur verið þröng og
tengd móðurhlutverki kvenna eingöngu og
stundum verið líkari hræðsluáróðri en
miðlun upplýsinga. Konur eiga rétt á
fræðslu um áfengi sem varðar þær sérstak-
lega svo að þær geti valið um hvort þær
vilja drekka áfengi og ef þær velja það,
eins og flestar konur gera, á hvem hátt þær
geta komist hjá skaðlegum áhrifum
áfengisneyslu.
Höfundur fæst við áfengisrannsóknir.
Samkvæmt íslendingasögum drukku
konur mun minna en karlar. Þær sáu þó
um ölgerð fram eftir öldum auk þess sem
þær reiddu fram ölið í veislum, samanber
frásagnir um gleðskapinn í Valhöll. Þegar
engar voru konurnar til að veita drykkinn,
rann ölið fram sjálft. Andstætt við bmggun
og framreiðslu öls, er áfengisneysla
kvenna í fornum sögnum ekki jafn
augljós. Meðan karhnenn drukku saman,
virðist áfengi og drykkja hvergi koma við
sögu þegar konur birtast einar. Konur
virðast til dæmis hvorki hafa tekið þátt í
kappdi'ykkju, né kappmæli.
RV
Jenny Joshens: Gender and drínking in the woríd of
the Icelandic sagas, i A Special Brew, Essays in hon-
our of Kristof Glamann, Odense University Press,
1993
Konan segir: „Ég get nú ekki drukkið lengur.“
V.V»V»V»V.V*V*V*V»VaV*V*V*V*V*V-V»V*V»V.V.V*V»V.V-V
SUPTU EKKIDREGGJARNAR
Markmið jafnréttisbaráttunnar er sem kunnugt er ekki að gera alla eins, held-
ur að allir fái að njóta sín eins og þeir em. Það er því ekkert jafiiréttismál að
konan fái helminginn úr flöskunni þegar hún drekkur með karlmanni. Jafnvel
þó svo ólíklega vildi til að drykkjufélaginn væri nákvæmlega jafnþungur
henni sjálfri er afar líklegt að hann þyldi rneira en hún. Alkóhól leysist nefni-
lega upp í vatni og þar sem meira vatn er í líkama kvenna en karla nýta þær
alkóhólið betur. Auk þess skaðast lifrin fyrr í konum vegna öðruvísi
hormónastarfsemi og fleiri líffæri, t.d. meltingarkerfið, er viðkvæmara. Láttu
því karlinn súpa dreggjarnar. Það er jafnréttismál!
BÁ
og vín meö konur m