Ritmennt - 01.01.1999, Qupperneq 23

RITMENNT
ÍSLENSK BÓK Í ÞÝSKU BÓKASAFNI
Hér eru líkindin dálítil með Egils sögu og Hálfdanar sögu þótt
aðstæður séu ólíkar.
í Hálfdanar sögu er talsvert um kveðskap en eklci verður hann
talinn merkur. Hann er fremur strjáll framan af en vísum fjölgar
þegar á líður söguna. Vísur þær sem hér voru prentaðar verða
látnar duga sem sýnishorn af fornyrðislagi.
Eftirfarandi vísa er undir ljóðahætti en hún er kveðin í orða-
stað víkings sem Hálfdan berst við. Víkingar spyrja að liðsfor-
ræði en Hálfdan segir nafn sitt og spyr á móti. Honum er sagt að
Kaun Sölvason ráði fyrir víkingum og muni honum best ráð að
gefast upp. Hann kveðst heldur mundu reyna orrustu. Einn af
víkingum kveður (2v);
Hitt var æfa
þó menn abli treistiz
fært vid Kaun knoda.
Sá hefor úti
atta sumor
fiöri fyra rænt.
Ljóðaháttur er einnig á eftirfarandi vísu (fyrstu sex línum) þar
sem Hálfdan konungur kveður við konu sína um yngri syni
þeirra sem vildu komast í hernað (17v):
Allir ró hvassir
orir nidear
eN þeim sé rád ofrádit,
fari þannic hver
sem firri vann
la/nd oc leósa ba/ga
oc setiest at sino ryci
en aþrir abli lands.
Flestar vísur í sögunni eru undir fornyrðislagi en nokkrar undir
ljóðahætti og fáeinar undir óreglulegu fornyrðislagi sem nálgast
málahátt.
Jón Espólín
Jón Espólín fæddist 1769 á Espihóli í Eyjafirði. Hann var sonur
Jóns Jakobssonar sýslumanns og konu hans, Sigríðar Stefáns-
dóttur. Jón má með réttu telja til lærðustu manna samtíðar sinn-
ar þótt skólagangan hafi eklci verið mjög löng. Tveggja ára laga-
19