Vera - 01.04.2004, Blaðsíða 36

/ BRÉF AÐ VESTAN
Vor í lofti
Undanfarin misseri hefur þátturinn Úr Dagbók kúabónda fært lesendum VERU hugleiðingar landsbyggðarkonu og þökkum við
Jóhönnu H. Halldórsdóttur fyrir skrifin. Nú verður tekinn upp sá háttur að fá konur úr hinum ýmsu landshlutum til að skrifa hug-
leiðingar sínar. Að þessu sinni er það Anna Ragna Gunnarsdóttir sem vinnur í sushi verksmiðjunni Sindrabergi á (safirði.
» Það er viss „lykt" sem fylgir vori. Heitur moldarkeimur með salatbragði. Vonar-
glóð ásamt hraðari hjartslætti og örara blóðstreymi til allra afkima sálartetursins.
Upp rísa ótrúlegustu hugmyndir sem vöknuðu í svefndróma skammdegis og iða í
skinninu beitt að pína til framkvæmda langlata manneskju sem skríður úr vetrarhíði.
*
Þessi sem skrifar er rétt að vakna og
er enn stirð. Sautján uppástungur úr
Innlit - Útlit sem voru fullkomnar til
að reyna á eigin heimili skrifaðar á
lista og settar í umhugsunarnefnd.
Garðurinn kallar úr hverju horni og
bendir á sjötíu og tvö atriði sem
mætti útfæra loksins í ár. Stúdíó Dan
bíður handan hússins með sjö út-
færslur um hvernig á að byggja upp
nýjan og sprækan líkama á mettíma.
Búin að lesa í norskum blöðum
hvernig nýtt mataræði gjörbreytir
hugarorku og liðamótahæfni fram-
tíðar. Þessi sem skrifar er enn stirð en
skrifar samt lista um allt sem hægt er
að gera á þessu vori, við sem erum í
þeim forréttindahóp að búa ennþá á
landsbyggðinni höfum þurft að þít-
ast við nokkra erfiða hluti þennan
tíma sem heitir nú. Við erum að horfa
upp á skipulagða og stjórnarfarslega
útrýmingu okkar lífshátta.
Tíu ár.
Fyrir tíu árum síðan var allt
nokkurn veginn í lagi. Allir héldu að
þetta hlyti að skána og við værum að-
eins að fara í gegnum kreppuskeið,
svo myndi „góðærið" hans Davíðs
redda þessu.
En það gerði það ekki. Við erum
búin að horfa á peningana sem eru
grunnur allrar uppbyggingar streyma
burt, ekki í lækjum, heldur í stórfljót-
um. Þrjátíu þúsund ríkisstörf urðu til á
stórdreifþýliskjarna suðvestur horns-
ins en Margmiðlun h.f. fór á hausinn á
útkjálkanum. Engin ríkisstörf þangað.
Gott var þegar þeir settu Kísiliðj-
una við Mývatn í rétt stærðarhlutfall,
tvö hundruð störf fara í súginn, hátt
hefði verið hrópað ef átján þúsund
störf (miðað við höfðatölu) hefðu fok-
ið í Reykjavík.
Þessi sem skrifar fékk sér rúnt um
bæinn og taldi þau fyrirtæki sem eru
hætt, þau sem berjast í bökkum
vegna fjársveltis, þau sem vegna hag-
ræðingar eru flutt suður og þau sem
eru ekki nema svipur hjá sjón vegna
GOTT VAR ÞEGAR ÞEIR SETTU KÍSILIÐJUNA VIÐ MÝVATN í RÉTT STÆRÐAR-
HLUTFALL, TVÖ HUNDRUÐ STÖRF FARA í SÚGINN, HÁTT HEFÐI VERIÐ HRÓPAÐ
EF ÁTJÁN ÞÚSUND STÖRF (MIÐAÐ VIÐ HÖFÐATÖLU) HEFÐU FOKIÐ í REYKJAVÍK
þeirra sem þurftu að fara. Þau voru of
mörg.
Við sem erum ákveðin að þreyja
þorrann og viljum alls ekki fara, eig-
um við þetta að etja. Það er of lítið að
hafa. Fyrir tíu árum var nóg vinna fyr-
ir alla:
Skólakrakka til að vinna fyrir skóla.
Fyrir pabba til að sjá fyrir fjölskyldu.
Mömmur til að sjá fyrir fjölskyldu.
Aukavinna til að uppfylla drauma.
Fyrirtæki sem vildu stækka.
Nú er peningaþurrð alls staðar á
útkjálkanum, bankanum er þó spáð
tuttugu milljarða hagnaði en sá gróði
fer ekki til uppbyggingar hér. Við sitj-
um samt og reynum í svelti, hér eru
enn fyrirtæki sem berjast, ný hug-
myndarík og með samanbitnar tenn-
ur við að standa sig vegna þess að við
viljum ekki fara.
Eftir vikuheimsókn suður horfandi
á peningana flæða á hverju götu-
horni þá gerir ógleði vart við sig. Jafn-
ari mættu skiptin vera.
Þessi sem skrifar ætlar að hjara og
nú er vor í lofti og með þá lykt í nös-
unum skal standa næstu vertíð og
reyna að framkvæma alla vega tutt-
ugu og fimm prósent atriðanna á list-
anum góða. Og muna að það eru enn
forréttindi að búa hér.
eftir Miguel de Cervantes Leikstjóri Guðjón Pedersen
Leikfélag Reykjavíkur • Listabraut 3 • 103 Reykjavik
Miðasala 568 8000 • www.borgarleikhus.is
BORGARLEIKHUSIÐ
36/2. tbl./2004/vera