Ljósmæðrablaðið - 01.11.1979, Qupperneq 40

88
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
Ljósmæðrastéttin á sinn sérstaka sess í hjörtum okkar
allra, því það eru hinar mjúku hendur ljósmæðranna, sem
bjóða okkur velkomin í þennan heim. En störf og starfsað-
staða ljósmæðra hafa breyst ótrúlega mikið síðan fyrstu
ljósmæðurnar útskrifuðust úr þessum skóla. Starf ljósmæðra
á þeim tímum var fólgið í því að veita konunni andlegan
stuðning á meðan á fæðingunni stóð og þá fæðingahjálp,
sem unnt var að veita við ríkjandi aðstæður og þekking
þeirra leyfði. Auk þess hjálpuðu þær konunni í sængurleg-
unni og miðluðu af þekkingu sinni varðandi meðferð
barnsins. Oftast var læknir ekki tilkvaddur nema sérstakan
vanda bæri að höndum Oft voru störfin stunduð á afskekkt-
um stöðum og starf ljósmæðra var ævinlega mjög fórnfúst,
þær lögðu á sig löng ferðalög og mikið erfiði og þurftu að
vera í burtu frá heimilum sínum dögum saman og þáðu oft
lítil eða engin laun fyrir. Yfir störfum þessara fyrirrennara
ykkar hvílir mikill ljómi, enda ærin ástæða til.
í þá daga var mæðraskoðun ekki til og í þessu felst hin
stórkostlega breyting, sem orðið hefur á fæðingafræðinni og
þar með á störfum ljósmæðra og fæðingalækna. I dag miðast
öll okkar vinna, hvort sem er á meðgöngu, í fæðingu eða í
sængurlegu, að því að fyrirbyggja voðann, því þótt þessi
stórkostlega atburðarás í lífi okkar sé náttúruleg og eðlileg
eru miklu fleiri ljón á veginum en almenningur gerir sér
grein fyrir. Og ég þori að fullyrða að hvergi í læknisfræðinni
hefur þessi áhersla á fyrirbyggjandi aðgerðir skilað jafn
miklum árangri, hvernig sem á það er litið. Ekki nóg með
það, að orðið hefur stórkostleg lækkun á burðarmálsdauða,
þ.e.a.s. dauða barna fyrir fæðingu, í fæðingu og vikuna eftir
fæðingu, en það er ýmislegt sem bendir til þess, að heilaskaði
af völdum truflana á meðgöngu og áverka í fæðingu hafi
stórminnkað. Og þetta er mikið gleðiefni því æðsti draumur
okkar allra, sem vinnum að þessum störfum er einfaldlega
heilbrigð móðir og heilbrigt barn. En þótt nútíma ljós-
mæður hafi í dag yfir að ráða margfalt meiri þekkingu en
fyrirrennari hennar, hefur starf hennar að einu leyti ekki
breyst og mun aldrei breytast. Hin mannlega hlið starfsins
er alveg jafn mikilvæg og fyrir 100 árum, því hin mannlegu