Ljósmæðrablaðið - 15.11.2005, Blaðsíða 5

AVARP FORMANNS LMFI
Agætu Ijósmæður um land allt
Það er með stolti og eftirvæntingu sem
eg tek við formannsembætti í Ljós-
niæðrafélagi Islands. Ég er alin upp í
mikilli virðingu fyrir ljósmóðurstarfinu
°g leitun hefði verið að stoltari konu en
þeirri sem í hópi peysuklæddra ljós-
mæðra, með tréhlustunarpípu í annari
hönd, tók við embættisprófsskírteini í
Ijósmóðurfræðum frá Háskóla íslands
þann 7. febrúar 1998. Peysufötin sem
við klæddumst allar við útskriftina, áttu
að votta virðingu okkar fyrir íslenskri
Ijósmæðrasögu þar sem við minntum á
utskriftarmyndir af forverum okkar sem
Pfyddu veggi gamla Ljósmæðraskól-
ans. Tréhlustunarpípan var aftur á móti
skírskotun í merki „Association of
Radical Midwives," sem beitir sér fyrir
ðættri þjónustu fyrir bamshafandi konur.
Og þannig er mér ennþá innanbrjósts;
botnlaus virðing fyrir ljósmæðrastarfinu
°g stéttinni og sannfæring um einstaka
abyrgð okkar gagnvart verðandi for-
eldrum. Ábyrgð varðandi öryggi þeirra
°g rétt til valkosta og gagnreyndra vinnu-
bt'agða (evidence based care).
Mér var því allbrugðið þegar ég las
fyrirsögn í blaði þar sem fúllyrt var að
vatnsfæðingar væru bannaðar á flestum
sjúkrahúsum landsins. Ekki bætti það
Ur að þessi fúllyrðing var frá fæðingar-
l®kni þess fæðingarstaðar sem var
rueðal frumkvöðla í vatnsfæðingum hér
a landi, þegar ég yfirgaf landið fyrir
t'unium tjórum árum síðan.
Oryggi vatnsfæðinga hefúr mikið
verið rannsakað og niðurstaðan sú að
þ®r séu öruggar og án aukinnar áhættu
lyrir móður eða barn í umsjá ljósmóður
þar sem fagleg færni og þekking er til
staðar.
I örvæntingu minni hringdi ég á alla
feðingastaði landsins í von um að hrekja
þessa fyrirsögn og til allrar hamingju var
það létt verk. Aðeins tveir viðmælendur
Satu hiklaust sagt að vatnsfæðingar væm
bannaðar á þeirra stofnun. Einstaka við-
niælendur svömðu í skjóli loðinna verk-
lagsreglna sem þó hváðu hvergi á unr að
vatnsfæðingar væm bannaðar, enda
t£ePast stætt á því þar sem ekkert mælir á
m°ti vatnsfæðingum, sé þekktum
''fyggiskröfum fullnægt.
Guðlaug Einarsdóttin
formaður LMFI
Á tímum verklagsreglna og kæm-
mála verðum við að vera sérstaklega
varar um okkur. Það hefúr sýnt sig að
þrátt fyrir fagleg vinnubrögð geta ljós-
mæður átt kæmr yfir höfði sér. En
ekkert getur varið okkur og skólstæð-
inga okkar betur en gagnreynd vinnu-
brögð og það er því miður ekki einhlítt
að verklagsreglur og gagnreynd vinnu-
brögð fari saman.Við megum því ekki
taka verklagsreglum gagnrýnislaust,
formlegum sem óformlegum.
Nú kann margur að hugsa að fyrst
svo margir fæðingarstaðir höfðu ekki
yfirlýstar reglur gegn vatnsfæðingum
þá sé best að setja slikar reglur til að
taka af allan vafa. Og hvað ætlum við
ljósmæður þá að gera? Andvarpa og
tauta í barm okkar hvaða reglur „þeim“
skyldi nú detta næst í hug?
Eða mótmæla og biðja um staðfest-
ingu byggða á gagnreyndum niðurstöð-
um?
Kæm ljósmæður, styðjum hver aðra
og skjólstæðingana með sannfæringu
okkar og faglegum vinnubrögðum.
Fæst í apótekum
Ljósmæðrablaðið nóvember 2005 5