Akranes - 01.01.1952, Qupperneq 31

Og ég hallaði mér yfir handriðið og hugs-
aði um æviferil hins fræknasta hermanns
hins menntaða heims.
% sá hann ganga upp með bökkum
Seineáarinnar með sjálfsmorð i huga. Ég
sá hann við Toulon. —; Ég sá hann bæla
niður skrílinn á götum Parisar. — Ég sá
hann í broddi herfylkinganna ítölsku. —
Ég sá hann fara yfir hrúna við Lodi með
frakkneska fánann í hendi. — Ég sá hann
i Egyptalandi í skuggum pýramídanna.
— Ég sá hann leggja undir sig Alpafjöllin
og erni Frakklands hafa samneyti við erni
háfjallanna. — Ég sá hann við Marengo
— við Ulm og Austerlitz. Ég sá hann í
Rússlandi, þar sem fótgöngulið fannfergis
og riddaralið reginstorma hröktu lið hans
eins og fölnuð laufblöð vetrar. Ég sá hann
í Leipzig, sigraðan og sárt leikinn —
hraktan aftur til Parísar af miljónum
byssustingja — hrjáðan eins og villdýr,
og gerðan útlægan til Elbu. Ég sá hann
strjúka og ná aftur undir sig heimsveldi
með krafti síns mikla anda. Ég sá hann á
hinum blóðstorkna velli við Waterloo, þar
sem nornirnar Hending og Skuld unnu að
því að koma sínum fyrri kóng á kné. Og
ég sá hann á St. Helena með hendurnar
fyrir aftan bakið horfa angurblítt út á
hið dapra og dimma haf.
Og ég hugsaði um munaðarleysingjana
og ekkjurnar af völdum hans — um tárin,
sem úthelt hafði verið honum til dýrðar
og einu konuna, sem nokkru sinni hafði
elskað hann, en var hrakin frá hjarta
hans með harðri hendi metnaðargirndar-
innar. Og ég sagði við sjálfan mig, að ég
hefði heldur viljað vera franskur bónda-
garmur og ganga á klossum. Ég hefði
heldur viljað búa í koti með vínvið yfir
dyrum og sjá vínberin verða purpuralit
af kossum haustsólar. Ég hefði heldur
viljað vera fátækur bóndi með elsku kon-
una mína við hlið mér prjónandi, er dag-
skíman hyrfi af himni — með börnin min
á hnjánum og litlu handleggina þeirra um
hálsinn á mér. — Ég hefði heldur viljað
vera þessi maður og hverfa inn í ómlausa
þögn draumlausrar moldar, heldur en
að hafa verið þessi konunglegi persónu-
gerfingur kúgunar og viga, er gekk undir
nafninu „Napóleon hinn mikli.“
Það er ekki nauðsynlegt að vera mikill
til þess að vera hamingjusamur; það er
ekki nauðsynlegt að vera rikur til þess að
vera réttvís og veglyndur og hafa hjarta
þrungið af guðlegri ástúð. Það skiptir engu,
hvort heldur þú ert fátækur eða rikur,
farðu með konuna þína eins og væri hún
unaðslegt blóm, og hún mun fylla líf þitt
af angan og af gleði.
Og veiztu, að það er göfugmannlegt, að
telja sér trú um, að konan, sem ]dú í raun
og sannleik elskar, eldist aldrei í augum
þínum. 1 gegnum hrukkur tímans og
grímu ellinnar munt þú ávallt, ef þú
verulega elskar hana, sjá sama andlitið,
sem þú elskaðir og vannst. Og konan,
sem elskar mann sinn af öllu hjarta, tekur
aldrei eftir því að hann eldist, gagnvart
henni er hann ekki ellihrumur; hún sér
alltaf glæsilega prúðmennið, er vann
hönd hennar og hjarta. Mér er geðfellt
að hugsa um þetta þannig; mér er geð-
fellt að hugsa, að ástin sé eilíf. Og að elska
þannig og svo að ganga niður brekku lífs-
ins hönd í hönd og á leiðinni niður heyra
máske hláturinn í barnabörnunum, er
fuglar irnaðar og ástar syngja síðasta ljóðið
á nöktum greinum á lifsins tré.
Ég trúi á arineldinn. Ég trúi á lýðræði
heimilisins. Ég trúi á samstjórn fjölskyld-
unnar. Ég trúi á frelsi, jafnrétti og kær-
leik.
S. Sörenson islenzkaði.
ROTARYÞÁTTUR
Framhald af 11. síðu.
unni um, að lífinu hafi ekki verið lifað
til ónýtis, hvort sem það verður langt
eða skammt.
6. Að nota hverja tómstund, með hlið-
sjón af þessu megin sjónarmiði.
7. Að Rotary fjölgi starfsgreinum hraðar
en nú er gert yfirleitt.
Gagnvart síðasta atriðinu vil ég segja
þetta: Þegar starfsgrein er ákveðin, verð-
ur að vanda val manna i þær sérstaklega
vel, það er mikilvægt atriði. Þar á frem-
ur að sækjast eftir, — en ganga framhjá
— ungum mönnum. Þar verður fyrst og
fremst að velja með tilliti til þess, hve
viðkomandi á hægt með að sækja fundi,
eða sé líklegur til að rækja þessa höfuð-
skyldu. Hvort hann sé hlyntur boðskap
félagsskaparins, er hann telur höfuð skil-
yrði fyrir vexti sínum og viðgangi þeirrar
siðbótar, er hann stefnir að í sambandi
við almenn mannréttindi, byggð á dýrustu
fyrirmyndinni, er vér eigum, og ein felur
í sér frið og öryggi fyrir alla menn og
þjóðir.
Að vera vinnusamur og nota hverja tóm-
stund til einhverra nota sjálfum sér og
öðrum, það gerir lífið auðugra, fyllra og
fegurra, mn leið og það eykur siðferði-
legt þor vort, en er auk þess fagurt for-
dæmi öðrum mönnum.
Ef vér því höfum öll þessi sjónarmið
jafnan í huga, og rækjum þessi störf af
heilum hug í hverjimi klúbb, mun sú
heils hugar þjónusta mn síðir vinna eitt-
hvað á veilum vorum, hafa bein og óbein
áhrif á heimilisbraginn, og einnig ýmis-
legt það, sem betur má fara i bæjarmálum
og félagslifi yfirleitt.
Allsstaðar sjáum vér hina ríku þörf á
heilshugar þjónustu. við sáttagerðir milli
manna og þjóða, og til líknarverka við
ÚTVARPS-
AUGLÝSINGAR
Útvarpsauglýsingarnar
berast með liraða
rafmagnsins og mætti
hins talaða orðs
til nálega allra
landsmanna.
Afgreiðslutímar
í Landssímahúsinu,
4. hæð, alla virka daga,
nema laugardaga,
kl. 9—11 og kl. 13,30—18.
Á laugardögum kl. 9—11
og kl. 16—18.
Á sunnudögum og öðrum
helgidögum
kl. 10—11 og kl. 17—18.
— Sími 1095 —
Ríkisútvarpið
AKRANES
31