Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.2004, Blaðsíða 2

2 LAUGARDAGUR 29. MAÍ2004
Fyrst og fremst DV
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjórar:
lllugi Jökulsson
MikaelTorfason
Fréttastjórar
ReynirTraustason
Kristinn Hrafnsson
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 515 7599 - Ritstjórn:
550 5020 - Fréttaskob 550 5090
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifing@dv.is
Setning og umbrot Frétt ehf.
Prentvinnsla: Isafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Hvað veist þú um
II
1 Hvað heitir fyrirliðí
karlaliðs KR í fötbolta?
2 Hvenær var KR stofnað?
3 Hvað heitir þjálfari
kvennaliðs KR í fótbolta?
4 Hvað hefur karlalið KR í
fótbolta oft orðið
íslandsmeistari?
ð Hvenær varð KR fyrst
íslandsmeistari í fótbolta?
Svör neðst á síðunni
Meiri mengun
f leiðara bandaríska
blaðsins The Boston
Globe er fjallað um
mengun. Tæplega 30
ár eru liðin frá því að
IheSosumiBlobt
Bandaríkjaþing
samþykkti lög sem
miðuðu að því að
draga úr mengun og
skapa hreinna loft en
árangurinn er enginn.
í austurhluta Banda-
ríkjanna er enn fjöldi
orkuvera sem eru
knúin áfram af kolum
og veldur það mikilli
loftmengun. Nú er
staðan þannig að á
fjölförnum ferða-
mannastöðum að út-
sýni er orðið sama og
ekkert. Nýjustu rann-
súknir sýna að þrátt
fyrir ítrekaðar laga-
setningar sem hafa
haft það að markmiði
að minnka eiturefni í
andrúmsloftinu hefur
enginn árangur náðst.
í raun er staðan mun
verri en fyrir 10 árum
síðan og segir leiðara-
höfundur að nú sér
komin tími á alvöru
lausnir í þessum mál-
um.
Kiljan
Málið
Millinafniö sem Halldór
Laxness notaöi lengst afer
gelískt, Cillian, og Guörún
Kvaran segir I Nöfnum Is-
lendinga að það að sé upp-
haflega viðurnefni myndað
með smækkunarendingu af
gelíska orðinu
„ceallach" sem
þýðir„barátta"
eða þá leitt afgellska orð-
inu„ceaH", sem þýðir
kiaustureða kirkja. Ýmsir
írskir dýrlingar hafa borið
þetta nafn og þaö þekkist t
enskuíýmsum útgáfum,
svo sem Killian, Cillian og
Kilian.
Svör við spumingum:
1. Kristján Finnbogason - 2. 1899 - 3.
Halldóra Björk Sigurðardóttir - 4.24 - S.
1912
■o
O
Ljótt orðbragð
alldúr Ásgrímsson hafði aldrei, svo
hann mundi, heyrt jafn „ljútt“ orð-
bragð og þegar leiðtogar stjúrnar-
andstöðuflokkanna gagnrýndu hann og
Davíð harkalega í eldhúsdagsumræðum fyr-
ir þann stuðning sem íslenska ríkisstjúrnin -
að vísu í blúra við vilja íslensku þjúðarinnar
- veitti Bandaríkjamönnum og Bretum við
innrás þeirra í frak.
Þeir össur og Steingrímur J. og gott ef
ekki Guðjún Arnar lfka höfðu allir hund-
skammast út í Halldúr og Davíð fyrir þenn-
an stuðning og sagt að með stuðningnum
bæru þeir í raun abyrgð á öllum þeim voða-
verkum innrásarherj anna. Þar á meðal
meðferðinni á föngunum í fangelsinu í
Bagdad.
Sem vakti svo mikla hneykslan Halldúrs
að hann kvartaði eins og krakki undan
„ljútu" orðbragði. Og hrúpaði úr ræðustúl á
Alþingi að auðvitað vissi Össur Skarphéðins-
son betur en svo að halda að hann bæri per-
súnulega ábyrgð á pyntingunum í Bagdad.
Þetta var túmur orðhengilsháttur. Auð-
vitað vissi össur og auðvitað vissu ailir sem
á hlýddu að enginn hefúr sakað Halldúr Ás-
grímsson um að hafa verið í dýrlegum fögn-
uði í Bagad með Lynndie England og öðrum
kátum félögum. Og auðvitað blandast held-
ur engum hugur um að Halldúr Ásgrímsson
hefði vitanlega fyllst hneykslan og reiði ef
hann hefði vitað af þessu.
(Reyndar mátú hann vita af þessu. Am-
nesty hafði sent íslenskum stjúmvöldum
skýrslu þar sem geúð var xun illa meðferð á
föngum. En segjum að Halldúr hafi bara
ekki veitt því nægjanlega athygli. Það er af-
sakanlegt þútt hæpið sé í úlfelli utanrflds-
ráðherra.)
En bæði Halldúr og Davíð verða samt að
i að vissu
hnýtt fsland í húp „hinna viljugú'. Og aldrei
hreyft athugasemdum eða mútbárum við
neinu sem B andaríkj amenn og Bretar hafa
tekið sér fyrir hendur í írak.
Og það dugir ekki að hlaupa í fýlu og
kvartan sáran undan „ljútu" orðbragði.
Utanrfldsráðherra verður að skilja að
stuðningur íslands við innrás Bandarfkja-
manna i frak var siðferðilega mjög vafasam-
ur strax í upphafi. En eftir að þrúun mála er
orðin Ijús og blekkingamar í aðdraganda
stríðsins em orðnar augljúsar, að ekki sé
minnst á úöldina sem nú er skollin á í land-
inu og mátú vera fyrirsjáanleg, þá er stuðn-
ingurinn augljúslega rangur. Og ég tek ekld
sterkar til orða, bara til að Halldúr Ásgríms-
son verði ekki sár yfir „ljútiun" orðum.
að ljótu orðbragði og vondu bragði í munni
þjúðarinnar mun ekíd linna fyrr en upplýst
hefur verið hvemig þessi stuðningur kom til
- og láúð hefúr verið af honum.
Þangað til berum við öll okkar hluta
ábyrgðarinnar. En þeir Halldúr og Davíð þú
sýnu mestan okkar fslendinga.
Ulugljökulsson
At Davíð blöð?
03
o
>
Q
Fyrst og fremst
FORSÆTISRÁÐHERRAVOR er f stóm og
miklu einkaviðtali við Viðskiptablaðið
og fer mikinn í spjaili við Ólaf Teit
Guðnason. Við hnutum um ýmislegt
en getum ekki elt ólar við það allt
saman. f bili viljum við vekja athygli á
sumu því sem Davíð segir um fjöl-
miðla og fjölmiðlun. Þau ummæli em
til marks um tvennt: Hvemig Davíð
virðist skynja aila andstöðu við sig og
sjónarmið sín annars vegar, og svo
hins vegar hversu fátæklegan skilning
hann hefur á eðli fjölmiðlunar yfir-
leitt.
MJÖG UNDARLEG og eiginlega hálf
skuggaleg þykir okkur t.d. lýsing Dav-
íðs á viðbrögðum fjölmiðla, fyrst og
fremst þeirra sem em að hluta í eigu
Baugs.
,,[N]úna hafa allir þessir Ijölmiðlar
Baugs, blöðin, útvarpsstöðvarnar og
sjónvarpsstöðin; allir hafa lagst á eitt
og gengið þannig fram, að maður hef-
trr haft mikla samúð með starfsfólkinu
að hafa þurft að taka þátt íþeim leik.
Það á alla manns samúð. Eg held að
það hafi aldrei verið lagst jafii lágt í ís-
lenskri fjölmiðlun og reyndar hef ég
hvergi séð, í fijálsu þjóðfélagi, slíka
fjölmiðlun."
ÞARNA ER LIFANDI K0MIÐ stílbragð
sem Davíð notar mjög. í fýrsta lagi á
Baugur og skyld fýrirtæki ekki nema
um það bil 37% í Norðurljósum svo
verulega er ofmælt að tala sífellt rnn
„íjölmiðla Baugs“ En í öðm lagi: Dav-
íð magnar upp þá gagnrýni sem hann
verður fyrir, lætur eins og hann hafi
sætt ofsafengnum ofsóknum og eigi
mjög undir högg að sækja gagnvart
grimmilegum óvinum. En hverjar em
þessar miklu ofsóknir „fjölmiðla
Baugs“? Óháð rannsókn hefur þegar
leitt í ljós að enginn munur var á
fréttaflutningi Sjónvarpsins og Stöðv-
ar 2 af fjölmiðlafrumvarpinu. Davíð
væri þess vegna sæmst að biðja Stöð 2
afsökunar á sífelldum rógi sínum í
garð starfsmanna þar. A útvarps-
stöðvum Norðurljósa hefur ýmislegt
verið látið flakka, teljum við víst, en
fyrir utan eitt (vissulega) verulega að-
finnsluvert tilvik á FM 95,7 efumst við
stóriega um að nokkuð hafi verið látið
falla sem verðskuldi lýsingu forsætis-
ráðherra.
VÍKUR ÞÁ SÖGUNNI að Fréttablaðinu
og DV. Ekki hefur farið milli mála að
leiðarahöfundar Fréttablaðsins vom
mjög andsnúnir Davíðslögum og þótt
Og þótt við efumst Iftt um
að samúðarkveðjur for-
sætisráðherra til
okkar starfsmanna
hér séu mæltar af
fyllstu einlægni, þá get-
um við fullvissað hann
um að sú samúð er á villi
götum og okkur er ekkl
vorkunn.
í öllum öðmm texta Fréttablaðsins
hafi gætt þeirrar kurteisi sem ein-
kennir fréttaskrif á þeim bænum, þá
fór svo sem heldur ekki mUli mála að í
framsetningu frétta hneigðist blaðið
til að ota fremur tota þeirra sem lögð-
ust gegn frumvarpinu en hinna (fáu)
sem studdu það. Við fáum hins vegar
ekki séð að „hlutdrægni'1 Fréttablaðs-
ins gegn frumvarpinu hafi verið á
nokkum hátt meiri eða afdráttarlaus-
ari heldur en t.d. „hlutdrægni" Morg-
unblaðsins sem smddi frumvarpið og
sýndi það ótvírætt í fféttamati, fram-
setningu ftétta o.s.frv.
ÞÁ STENDUR EFTIR DV. Þar fór „hlut-
drægnin" vissulega ekki framhjá
neinum. f leiðurum og ritstjórnar-
greinum kom skýrt fram algjör and-
staða blaðsins við Davíðslögin og við
könnumst líka vel við að sú andstaða
hafi verið greinileg í framsetningu
fféttanna, vali fyrirsagna o.þ.h. Við
emm einfaldlega þeirrar skoðimar að
það sé bæði réttur og raunar skylda
blaðs eins og okkar að taka sltka af-
stöðu. Og af því við lítum stundum í
erlend blöð, þá vitum við fullvel að
„harkan" í málflumingi okkar kemst
raunar ekki í hálfkvisti við efnistök
margra erlendra blaða við svipaðar
aðstæður. Þetta ætti Davíð lika að
vita. Hann er tíður gesmr í London,
eins og margfrægt er orðið, og sam-
anborið við sum blöð þar er DV enn-
þá eins og hálfblindur kettlingur.
Davíð er kannski of önnum kafinn á
ferðum sínum til London til að líta í
blöðin, en við ráðleggjum honum
eindregið að kaupa sér nokkur dag-
blöð og fletta þeim næst þegar leið
hans liggur á Thamesár-bakka, í stað
þess að fleipra mn að aldrei hafi í
ffjálsu þjóðfélagi sést slfk fjölmiðlun.
OG ÞÖTT VIÐ EFUMST LÍTT UM að sam-
úðarkveðjm forsætisráðherra til okkar
starfsmanna hér séu mæltar af fyllsm
einlægni, þá getum við fullvissað
hann um að sú samúð er á villigötum
og okkur er ekki vorkunn. Þvert á móti
þykjumst við nokkuð góð að fá að
vinna á blaði sem tekm sjálfstæða af-
stöðu til mála og hefur frelsi til að
fylgja henni eftir með þeim hætti sem
okkm starfsmönnunum þykir rétt-
astm og eðlilegastm.
EF VIÐ MEGUM LEYFA OKKUR að ein-
blína áfram á þau orð Davíðs í viðtal-
inu sem snerta okkm sjálf, þá þykir
okkm í meira lagi undarleg lýsing for-
sætisráðherra á einni grein sem birtist
hér í blaðinu - undarleg en þó svo
dæmigerð fyrir hvemig Davíð funker-
ar í sinni pólitík: „Ég sá meira að segja
íDagblaðinu að afþví að fjórk starfs-
menn Dagblaðsins sátu - flissandi
upp á palli - flissuðu í sama mæli og
Samíylkingin þegarhún á í vandræð-
um -þá lýstu þeir þvf að ég væri orð-
inn ofsalega reiður þama niðri ísaln-
um. Hvemig lýsti það sér? Barði ég í
borðið? Átég blöð ? Hvað gerði ég eig-
inlega?Jú, ég er frekar nærsýnn ogvar
aðgáh vaða fírar þetta væm, ogþekkti
þá nú ekki nema hvað ég karmaðist
við einn. Svo les ég þetta: að ég hafí
bara verið trylltur þarna í salnum,
ha?“ [Davíð hlær dátt, skrifar Ólafur
Teitur.jÆtii þeir trúi þessu ekki sjálfír?
Ég veit það ekki. “
HÉR Á FORSÆTISRÁÐHERRA bersýni-
lega við lýsingu annars ritstjóra okkar
á þingfundinum þegar fjölmiðlafrum-
varpið var samþykkt. Þá ráku áheyr-
endm á pöllunum upp skellihlátm
þegar Halldór Blöndal þingforseti
gerði grein fyrir atkvæði sínu og
kvaðst styðja frumvarpið af því hann
væri svo hlynntm frjálsri fjölmiðlun.
Það voru alls ekki „fjórir fírar" af Dag-
blaðinu (hvernig veit Davíð að þeir
voru fjórir úr því hann þekkti þá ekki?)
sem hlógu, heldm áheyrendm al-
mennt. En þá sagði í grein ritstjórans:
„Davíð bregðm við hláturinn.
Hann h'tm upp, öskmeiðm. Þetta er
ekki fallegt augnaráð."
Þetta var nú allt og sumt. Hvergi
talað um að Davíð „hafi bara verið
trýlltm þama í salnum". Ritstjóri vor
segir okkm að hann sé beinlínis með
böggum hildar hafi hann mistúlkað
augnaráð Davíðs, sem vissulega var
reglulega reiðilegt, en ekki var altént
lengra gengið í lýsingum á því hversu
„ofsalega reiðm" Davíð hefði verið við
þetta tækifæri. En Davíð les eitthvað
allt annað og meira út úr frásögninni.
Æth hann trúi þessu sjálfur? Við vitum
það ekki.
Aftursætisbílstjórinn
I einkaviðtalinu við Viðskiptablaðið, ræðlr Davfð um það sem gerist eftir að hann hætt-
ir sem forsætisráðherra. Þar er greinilegt að hann veltir fyrir sér að stýra ríkisstjórninni úr
aftursætinu. „Ég heyri einstaka mann sem hittirmig segja: Þai er ómögulegt ai þú sért að
verða einhver undirriðherra. - Þetta vlrkar ekkiþannig á mig. Það erbara ekkiþannig. Ég
hefhaft bilstjóra i 22 irsem heitirJón Árnason; stundum situr hann aftur iogég keyri og
stundum erég afturi og hann keyrir. Mér finnstþað hvort tveggja jafn þægilegt."