Dagblaðið Vísir - DV - 29.05.2004, Blaðsíða 22
22 LAUGARDAGUR 29. MAÍ2004
Helgarblaö DV
I.AIItsemþarf erást
Skilyröislaus ást er nauösynleg fyrir böm en í
hjónabandi ætti hún ekki aÖ vera til. Fólk sem
leggur allt sitt traust á ást og rómantík er illa und-
irbúiÖ fyrir vandamál sem upp munu koma. Nú-
tímahjónaband þarf á miklu meiru að halda en
ást Það þarfnast umfram aUt skilnings á hvemig
hiö margþætta og flókna Jíf nútímans hefur áhrif á sambandiÖ og gefa
þarf gaum aö auknum kröfum hvers og eins, sem aldrei var til umræöu
þegar við vorum að alast upp. Ef þú virkilega vilt ástrfkt samband er
besta leiðin til þess að vera praktískur og skýra hvað það er sem þú elsk-
ar og hvaö þaö er sem þér er illa viö. Einnig verður að passa aö vinnan
eyöileggi eldd hjónabandiö. Líttu á hjónabandið í minnsta lagi jafn mik-
ilvægum augum og atvinnuna.
„Ég hef heyrt þetta allt áður og
auvitað er þetta allt rétt en í raun
svolítið flókið í leiöinni. Ég leyfi
mér að segja að í nútímahjóna-
bandi verður ástin að vera í
grunninn. Vandamálið er oft-
ast að farið er að fjara undan
ástinni. Fyrir 50 árum var fólk
ekki endilega ástfangið lengur
en hékk samt saman. Nú em
breyttir tímar og ef ástin er ekki
fyrir hendi er ég hræddur um að
þetta gangi ekki upp. En liafa verður í
huga að ástin breytist, hún er ekki sú
sama og þegar maður hittir maka sinn fyrst. Það
er nauðsynlegt að fólk skilji að það verður að rækta ástina. Þótt hún sé
ekki alltaf jafn sterk ætti hún alltaf að vera í grunninn og ég er ekki til-
búinn að segja að hún sé ekki alltaf fyrir hendi. Ást er að sýna hvort öðm
trúfestu í erfiðleikum, virðingu og væntumþykju. Þetta þarf alltaf að
vera fýrir hendi, líka í erfiðleikum."
Þórhallur Heimisson prestur
2. Fólk breytist ekki
Margir telja aö fólk geti ekki breyst og
að hjónaband geti ekki þroskast til hins
betra nema báöir aöilar breytist Þessi trú
kemur f veg fyrir bætt hjónaband. Þaö er
alltaf hægt að bæta hjónabandiö ef réttu
aöferöimar em notaðar. ByrjaÖu á aö
breyta sjálfum þér. Þrátt fyrir að þú látir
undan maka þínum ertu hvorld fáviti né
fómarlamb. AÖ hafa frumkvæöið sýnir aö þú hafir kjark til aö reyna aö
bæta ástandiö.
„Ef báðir aðilar geta ekki breyst
þá er virklega frábært ef annar
aðilinn geti breytt hinum.
Aðalatriðið er að fólk sé ekki
fangar í hjónabandinu. Ef
allir em frjálsir menn og
bera tilhlýðilega virðingu
hvor fyrir öðrum þá ætti
þetta alveg að ganga með
þó að annar hlýði svolítið
vel."
Elísabet Brekkan
3. Við tölum og tölum - en makinn heyrir ekki neitt
Þó aö viö mölum endalaust er sannleikurinn sá aö viö höfum sjaldnast samskipti.
Samfélagið hvetur okkur að vera opin varðandi líðan okkar en viö vitum ekki hvar á
aö greina milli tflfinninga sem særa og þeirra sem gera gagn. Sannleikurinn er að sár-
indi fylgja særandi sannleika. Fólk notar of oft sína hlið sannleikans
tfl aÖ fá maka þeirra til að gera þaö sem það vill. Tungumál
hjónabandsins er miklu meira en aö tala orð sannleikans.
„í setningunni er alhæfing og eflaust á hún við einhver
rök að styðjast en eins og aðrar fullyrðingar er hún einnig
klisja. Þetta hlýtur að velta á fólkinu hverju sinni. Menn
verða að geta orðað hugsanir sínar og það má allt eins
gera ráð fyrir því að fólk sem býr saman eigi auðveldara
með að skilja hvort annað. Ég held hins vegar að þetta
með að skilja hvert annað, svo eitthvað vit sé í, sé fúlltæm
djobb. Af því að ég held að fóik eigi mjög auðvelt með að
detta ofan í sjálfsagðan doða og þegar á botninn er hvolft er það fætingur að vera tfl."
EinarMár Guömundsson rithöfundur
4. Þegar þú giftist býrðu tll þína efgin fjölskyldusögu
Þótt þú búir fjarri heimahögunum þá er hald foreldra þinna
sterkari en nokkru sinni fyrr. Þegar viö eignumst okkar eigin fjöl-
skyldu hafa persónur foreldra okkar virkileg áhrif. ÞaÖ er virkilegt
áfall að uppgötva aö hegðun þín er nákvæmlega sú sem foreldrar
þínir stunduðu og þú hafðir lofað sjálfum þér að erfa ekkL Gott
samband við foreldra er nauðsynlegt hjónabandinu og oft fykillinn
aö hamingjunni. Enda ætti gott samband viÖ maka aö vera leikur
einn ef þér tekst aö láta þér fynda sæmflega viÖ erfiöa foreldra.
„Ég er sammála þessu. Þetta er í alla staði rétt. Það er mikilvægt
að fólk umgangist hvert annað af virðingu og virði sér-
kenni hvers og eins. Við þurfum ekki að vera alveg eins þó að við kjósum jafnrétti í hjónabandi.
Það er oft sem fólk misskilur það. Jafnrétti þýðir ekki að við séum öll eins. Hjón eiga að h'ta á
hvort annað með virðingu og umgangast hvort annað sem jafiiingja. Ungt par sem er að
ið búa ætti t.d að setjast niður og ákveða hlutverkaskiptinguna á heimilinu. Einum
auðveldara að glíma við þvottinn á meðan hinum finnst skemmtilegra að vaska upp.
Með smá skipulagi er hægt að koma í veg fyrir ótal vandamál."
Þórhallur Heimisson prestur
5. Hjónaband byggt á jafhrétti «r
í nútfmahjónabandi eru væntingar um aö sem fiestu sé sldpt til 1
og ábyrgö og ákvaröanataka eru þar f efsta sæti. Jafmétti hljómar fr
en f raunveiuleikanum eru hjón f vandræöum oftast þau sem rífast Suuuui
yfir ábyrgö og verkefnum. Hfn gömlu rótgrónu kynjahlutverk koma stanslai
f huga okkar og rugla f rfminu. Ringulreiðin leiöir
þess aö enn fieiri vandamál skapast þar sem kröf
ur okkar eru ekld uppfylltar. Eina leiöin er aÖ
setjast niður meö maiannm og búa tfl raun-
hæfari sldptingu á ábyrgÖ og verkum.
Svanð er að þegar raunveruleikinn hentar ekki lengur hefðbundnum
kynjahlutverkum þá fara þau að þvælast fyrir því þá hefur raunveruleik-
inn hlaupið frá þeim eins og hefur gerst hjá þorra þjóðarinnar þar sem
bæði hjón eru í fullri vinnu. Ef fólk hefur skilning á því að jafiia íjöl
skylduábyrgð, standa saman, axla sameiginlega ábyrgð, bera traust til
hvors annars og leysa þau verkefni sem koma upp þá held ég að allt gangi
betur. En allir þurfa alls ekki að gera sama hlutinn.
Hildur Jónsdóttir, jafnréttisráðgjafi Reykjavikurborgar