Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1921, Blaðsíða 84

Eg’g-ert Olafsson
var fæddur i Svefneyjum á Breiðaflrói hinn 1. dag
desembermánaðar 1726, en hinn 30. dag maímánaðar
1768 druknaði hann á Breiðafirði. Eggert var að
flytja sig búferlum austur yflr Breiðafjörð eins og
alkunnugt er. Var hann á tveim skipum og stýrði
sjálfur hinu stærra. Þeir sigldu undan Skor snerama
morguns og var þó útlitið nokkuð ískyggilegt. Hann
var uppgenginn á heiðarnar fyrir botni Breiðafjarð-
ar, og var farið aö hvessa er farið var af stað. Þegar
nokkuð var komið undan landi tók að styrma og
sortna til flóans. Minna skipið leitaði sama lands,
en Eggert sigldi út í sortann og rokið. Gerði pá hið
mesta aftakaveður með ægilegasta hafróti.
Eggert var öllum harmdauði og allmikið hefir
verið um hann ritað og mörg skáld hafa minst hans
í ljóðum. Mönnum varð alment hverft við hið svip-
lega lát þessa merkismanns. Höfðu menn gert sér
hinar glæsilegustu vonir um hann og búist við mikl-
um umbótum á ýmsum sviðum. Eggert var mikil-
menni og hiklaust má telja að hann hafi verið í
fremstu röð sinna samtíðarmanna á Islandi. Hann
var vel lærður í ýmsum greinum, svo sem náltúru-
vísindum, tungumálum og íslenzkum fræðum yflr-
leitt. Hann var einlægur ættjarðarvinur og unni
mikið ýmsum góðum og gömlum íslenzkum venjum
og vildi iáta taka upp aftur ýmislegt af þessu »góða
gamla«, sem hafði gleymst. Hann vildi byggja fram-
farirnar á traustum þjóðlegum grundvelli og kemur
þar í ljós þjóðarmetnaður, sem er lifsneisti þjóðanna.
Er þetta eftirtektavert um Eggerl, því að á hans dög-
um voru menn óðfúsir á útlendar venjur og fram-
farir, hvort sem þær áttu við eða ekki. Parna gnæflr
Eggert hátt j'fir fjöldann.
Aðalstarf Eggerts er Ferðabókin, ódauðlega bókin,
(51)