Jólagjöfin - 24.12.1922, Blaðsíða 93

Jólagjöfin - 24.12.1922, Blaðsíða 93
Jólagjöfin 91 byrjar nú me'Ö því, aÖ tekið er hvert spilið á eftir öðru, og þeiin rení unclir þessi spil, er liggja á borðinu; er byrjað að leggja undir það spil, er liggur, til vinstri handar og svo í röð undir hin fjögur. Og þegar búið er að lcggja undir alla röðina, er liyrjað að nýju, uns hjarta- drotningin kemur. Bcr að taka cftir jrci, undir hvaða stokk hún kemur, því hér getur að lesa hið fyrsta svar véfréttarinnar. > Fyrsta hjartaspilið, er liggur næst fyrir ofan hjartadrotninguna, tákn- ar það, að mannsefnið hcilsar stúlkunni, og verður maður að snúa þvi þannig (sjá 1.). Þcgar svo þetta sama hjartaspil kemur næst þegar Spilin eru lögð fyrir ofan lijartadrotning- y una, þá merkir það, að mannsefnið talar við \ hana, og er þá spilinu snúið þannig (sjá 2.). Og þegar það kemur þriðja sinn, þá merkir 5 það, að maðurinn sœkist eftir henni. Og er því þá snúið þannig (sjá 3). Og þegar það svo kemur í fjórða skifti, þá merkir það bónorðið. Þegar hjartadrotningin er komin í ljós, eru öll spilin tekin og stokkuð, að undanskildunt þessum fimm, sem lögo voru fyrst á borðið, þ. e. gos- unum og laufaásnum. Og það getur vel atvikast svo, að aliir þessir fjórir ínenn geri bæði að heiisa, stúlkunni, tala við hana, sækjast eftir henni og biðja hennar, því slíkt ber stundum við í lífinu. En þegar fyrsta bónorðið er komið, verðum við að leggja það sérstaklega á minnið og athuga hverju hún svarar. En svar hennar kemur í næsta þætti. Ef hjartadrotningin feilur undir laufaásstokkinn, þá merkir það, að stidkan verður ólofuð, þegar hún er orðin tvítug. Komi hún undir sama stokk annað sinn, merkir það, að hún verður ólofuð þegar hún hefir fimm um tvítugt. Og fari eins þriðja skiftið, þá merkir það, að ástarguðinn hefir ekki enn komið fram á sjónarsviðið, þótt undarlegc megi heita. Og fari þannig hið fjórða sinn, -— því svo örg geta for- lögin orðið, — þá er auðsætt, að stúlkan á fyrir sér að enda aldur sinu sem piparmey. Og þegar liúið er að leggja spilin þannig fjórum sinn- um, er ekki til neins að spá frekar fyrir vesalings stúlkunni. Þá er útséð um, að hún muni ekki giftast. Eins og gefur að skilja, getur véfréttin alveg eins sagt fyrir utn giftingu karlmamia. Og 'þær breytingar. sem verður að gera á spá- dómsaðferðinni, gc-tur hver meðalgreindur rnaður gert sjálfur. Það cr og ef tii vill rétt að geta þess hér, að margur ungur karlmaður hefir mikirin hug á því að vita, hver muni verða konan hans og hvernig Fær hann „já“ eða „nei“? Nú hefir maðurinn komið og beðið hennar. En þá er eftir að vita hvernig hún tekur honum. Spilin eru stokkuð. vel og vandlega. Síð- an er þeim flett upp hverju á eftir öðru, og segir maður þá við hvert spil „já“ eða „nei“ á víxl, þannig „já“ við fyrsta spil og „nei“ við. annað og „já“ við hið þriðja o. s. frv. Og þegar svo hjartadrotningin kemur, fer svarið, er biðillinn fær alveg eftir því, hvort „já“ eða „nei“ fellur á hana. Ef það er „já“, er þegar byrjað á þriðja þætti. En sé það „nei“. þá er sá biðillinn, er hefir fengið hryggbrotið, tekinn burt af borðinu. Er þá byrjað aftur að nýju á fyrsta þætti, uns annar biðill er kontinn, ef piparmærin hefir þá ekki hramsað stúlkuna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Jólagjöfin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jólagjöfin
https://timarit.is/publication/872

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.