Freyr - 01.02.1979, Blaðsíða 12

bandanna í frítímum sínum án endurgjaids.
Samböndin þurfa samt að taka sig á. Búnað-
arsamböndin mættu standa betur við bakið á
þeim sum hver en víða er gert, t.d. með
framkvæmdastjórn.
Afkvæmadómur byggist á þeim afkvæm-
um, sem hafa hlotið hæstar meðaleinkunnir,
og er ekki tekið tillit til þess, hvað afkvæmin
fá fyrir byggingu eða hæfileika hvert fyrir sig
heldur er aðaleinkunn notuð. Þetta er því
eins konar áfangapróf hjá hugsanlegum
keppanda að afkvæmaverðlaunum. Þegar
nógu margir gripir hafa hlotið það háar eink-
unnir, að nægir foreldrinu í viðkomandi
verðlaunaflokk, getur afkvæmasýning orðið
að veruleika, hvort sem er hjá stóðhesti eða
kynbótahryssu.
Afkvæmi, sem dómur byggist á, þurfa ekki
að vera á sýningu með foreldrinu, og það
gildir einu, hvenær afkvæmið hlaut dóminn,
eða hvar það er niðurkomið. En skilyrði er,
að allir dómar, bæði á stóðhestum og
hryssum, sem og geltum hestum, séu unnir
af hrossaræktarráðunaut og kynbótadóm-
nefnd. Dómar í góðhestakeppni gilda ekki,
þar sem ma. byggingardómar eru þar ekki
innifaldir. Því er auðsætt, að hross, sem sýnt
er á móti, þarf ekki að vera með þau afkvæmi
sín með sér, sem dómur þess byggist á, og
ættu áhorfendur að taka tillit til þessa og
fylgjast með, hvaða gripir fylgja, t.d. ef þeim
fyndist sýning og dómseinkunnir eða um-
sögn ekki í samræmi hvað við annað.
Hugurinn beinist nú að því, hvort langt
verði í næsta heiðursverðlaunahest. Þetta á
að sjálfsögðu að vera takmark, sem ekki
næst hjá hverjum sem er, og fróðlegt verður
að sjá, hvort á næstu árum þokist einhver nýr
stóðhestur að eða upp á tindinn til Sörla.
Ekki kom mértil hugar,fyrren mérvarbentá
það, að athugavert væri að minnast á það í
dómsorðum um afkvæmi Sörla 653, hve víða
um land hann hefur verið notaður. Það er
staðreynd og skiptirtöluverðu máli í saman-
burði á stóðhestum. Væri kannske vitlegra
að byggja úrslitaeinkunn á öðrum forsend-
um? Til dæmis fjölda afkvæma og einkunn-
um þeirra og einkunnum mæðra til móts við
einstaklingseinkunn viðkomandi stóðhests?
Þetta þarf að skoðast. Hitt er svo laukrétt, að
aðrir stóðhestar hafa líka verið mikið notaðir
vítt um land. Það vita allir, sem þessi mál
þekkja, og þótt mér hafi ekki hugkvæmst að
geta þess í þeirra dómi, eru það sannindi fyr-
ir því í dómi um Sörla 653.
Gífurlegur munur er á notkun stóðhesta á
íslandi, svo augljóst er, að þeir standa ekki
við sama stall, þegar til verðlaunakeppni
kemur. Auðvitað er aðalatriðið að fá samt rétt
mat á hvern kynbótagrip, byggðan á sama
grunni, til þess eru refirnir skornir. Að finna
leið til að jafna aðstöðumun, ef hann er fyrir
hendi, svo leiði til réttrar niðurstöðu, skiptir
höfuðmáli. Að því þarf að vinna.
Það er hugmyndin að tryggja réttari af-
kvæmadóm á stóðhestana með því að taka
tillit til mæðra afkvæmanna. Það vannst ekki
tími til þess á mótinu. Síðan var þetta reiknað
út af Þorvaldi Árnasyni og reyndist þannig,
að hver hestur um sig lækkaði um 0,02 stig í
heildareinkunn.
Kálfauppeldisstöð Búnaðar-
félags íslands.
Hin nýja kálfauppeldisstöð B.í. í Þorleifskoti í
Flóa tók til starfa í nóvember sl. Fyrstu kálf-
arnir voru fluttir í stöðina 14. nóvember.
Húsakynni stöðvarinnar eru vönduð og
myndarleg, og á þessum stað er ágæt að-
staða til uppeldis og athugunar á framför og
fóðurnýtingu, auk sérstakar aðstöðu til ein-
angrunar. Sagði Ólafur E. Stefánsson, ráð-
unautur, Frey, að í árslok hefðu verið komnir
þangað 11 kálfar undan 6 vöidum nautum.
Færi ungviðinu vel fram hjá Sveini Sigur-
mundssyni, en hann sér um uppeldi þess og
rekstur stöðvarinnar.
68
FREYR