Freyr - 01.02.1979, Blaðsíða 19

Framtíðarstefná í sauðfjárrækt er í raun ákvörðun um
byggðastefnu,
Segir Ketill A. Hannesson, búnaðarhagfræðingur, í viðtali við Frey.
íslenskir bændur eru nú í úlfakreppu. Þeir framleiöa meira af úrvalsmatvælum, mjólk og
kjöti, en landsmenn fá torgaö, en það, sem þar er fram yfir, verða þeir að selja öðrum
þjóðum á útsöluverði. Allt er þetta kunnara en frá þurfi að segja, og enda þótt lík saga sé að
gerast í landbúnaði nágrannaþjóðanna, er lítil stoð að því.
•
Mjólkurframleiðslan jókst á síðasta ári um 4% og varð nær'/s meiri en landsmenn neyttu
það ár.
•
Dilkakjötsframleiðslan á sl. hausti nam tæpum 13.500 lestum, og er talið að flytja verði út af
því 5.500 lestir eða um 40% framleiðslunnar. Ef framleiðsla búfjárafurða minnkar ekki á
þessu ári, ef innanlandsneysla helst óbreytt og engin verðhækkun verður á búfjárafurðum
erlendis, dregur að stórfelldri kjaraskerðingu hjá bændum. Þetta er harður hnútur, sem
ekki verður leystur í einu vetfangi.
Hvert á að stefna?
Stjórnvöld og Alþingi eru nú þessar vikurnar
að móta og skipuleggja fyrstu úrræði til
lausnar á vandanum og leggja þar til grund-
vallar tillögur komnar frá bændum sjálfum.
Það var ma. með þetta í huga, sem Freyr
gekk á fund Ketils A. Hannessonar, for-
stöðumanns Búreikningastofu landbún-
aðarins, og ræddi við hann um nokkurfram-
tíðarviðhorf í búskap. í þessari grein verður
einkum rætt við hann um hagræn sjónarmið í
sauðfjárrækt.
Sauðfjárræktin öflugust í strjálbýlum
héruðum.
— Þeir, sem hafa sérhæft sig í sauðfjárrækt
hér á landi, búa flestir á landsvæðum, sem
Ketill A. Hannesson
FR.EYR
75