Freyr - 01.02.1979, Blaðsíða 24

5 klst. yfir viðarglóð. Kjötið var framúrskar-
andi Ijúffengt og meyrt, dásamað af öllum og
bent á, að ekki vottaði fyrir stækju- eða ull-
arbragði — kindabragði — af því. Formaður
sauðfjárdeildar, prófessor dr. R. Wassmuth
frá Þýskalandi, sagðist nú skilja, hvers vegna
menn sægju aldrei sænskt dilkakjöt, það
væri auðvitað vegna þess, að það væri svo
gott, að Svíar ætu það allt sjálfir. En að sjálf-
sögðu varþetta íslensktdilkakjöt. Ég reyndi
eftirgetu að láta berast út þjóðerni kjötsins.
Miðstöðvarhiti úr taðinu.
Ráðunautafundurinn var haldinn að Nord-
ingrá í Ángermanlandi. Þann 9. júní var
farinn skoðunarferð um héraðið. Náttúr-
uvernd — landvernd — og að fyrirbyggja
mengun er mjög ofarlega á baugi í Svíþjóð,
sem annars staðar, ekki síst þar í heima-
byggð Fálldins forsætisráðherra. Við skoð-
uðum bú sauðfjárbónda, sem hafði um 130
ær, stórt á þeirra vísu, meðalbú 15 ær. Hann
var með nýbyggt fjárhús og hafði komið upp
miðstöðvarhitun í hluta af húsinu frá plast-
slöngu, sem vatn rann um og lá í taðinu.
Enn var hiti frá taðinu það mikill, að ekki
var hægt að halda hendi á miðstöðvarofni
nema augnablik. Vindrella var á þaki
hússins, sem framleiddi nóg rafmagn í fjár-
húsið. Bóndi hafði við orð að flytja húshald
Ámi G. Pétursson
að vetri í fjárhússbyggingu og spara á þann
hátt upphitun á íbúðarhúsi og aðra orku.
Sauðfjárbúskapur gaf því á þessum stað ekki
einungis ull, kjöt og gærur, heldur líka mikla
orku í upphitun.
Þarna voru náttúrulegir orkugjafar notaðir
til fulls og engin mengun eða skemmd á um-
hverfi átti sér stað. Á sama búgarði var miðs-
umarrúgur notaður til sláttar og beitar. Sú
jurt er talin fjölær, þar til hún hefur borið fræ
(korn). Athuga ber, hvort sú jurt muni ekki
henta hér til grænfóðurbeitar snemma vors
og að hausti.
Skógrækt og sauðfjárbúskapur fer
saman í Ángermanland í Sviþjóð. Hér
er „miðsumarrúgur“ ræktaður til
sláttar og beitar. Sauðfé er líka notað
til að halda niðri lággróðri í skóginum.
FREYR
80